Πραγματική ικανοποίηση προκαλεί σε εμάς και πιστεύουμε και στους δημότες του Ηρακλείου όταν δημοσιεύματά μας που φέρνουν στην επιφάνεια τα κακώς κείμενα της πόλης βρίσκουν απήχηση και κινητοποιούν τις αρμόδιες δημοτικές Αρχές. Έτσι λοιπόν, με χαρά διαπιστώσαμε ότι, μετά την αναφορά μας, η δυσάρεστη και αποκρουστική εικόνα που παρουσίαζε το εγκαταλελειμμένο κτήριο των πρώην αλευρόμυλων Καστρινάκη, στην αρχή της λεωφόρου Ικάρου (κάτω από την πλατεία Ελευθερίας, εντός του πρώην πάρκου της ΔΕΠΤΑΗ) αποκαταστάθηκε, μερικώς τουλάχιστον.
Όπως σας είχαμε παρουσιάσει στις αρχές του μήνα μέσα από ένα λεπτομερέστατο φωτογραφικό μας ρεπορτάζ, ο χώρος τόσο εντός όσο και εκτός του κτηρίου πνιγόταν από τόνους σκουπιδιών που βρίσκονταν αραδιασμένα εδώ και εκεί, σχηματίζοντας τεράστια βουνά, ενώ την ίδια στιγμή αναδιδόταν μια δυσάρεστη οσμή.
Επισκεπτόμενοι λοιπόν ξανά το χώρο ανήμερα της 25ης Μαρτίου αντιληφθήκαμε ότι η εικόνα είχε αλλάξει. Τα σκουπίδια στον εξωτερικό χώρο είχαν εξαφανιστεί. Πράγμα που σημαίνει ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες, έστω και καθυστερημένα, έστω και μετά από δική μας υπόδειξη - η οποία αποδείχτηκε αρκετά χρήσιμη - έδρασαν. Έτσι, στο σημερινό μας ρεπορτάζ σάς δείχνουμε πώς είναι ο χώρος σήμερα - με το σκηνικό της αθλιότητας, του σκουπιδαριού και της αναρχίας να έχει αλλάξει προς το καλύτερο - υπενθυμίζοντάς σας όμως ταυτόχρονα πώς ήταν πριν από μερικές ημέρες.
Δεξιά: Η Υπηρεσία Καθαρισμού ξέχασε να αδειάσει τον κάδο που βρίσκεται στην είσοδο του πάρκινγκ.
Ωστόσο, αν και εκφράζουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια στις Αρχές που ευαισθητοποιήθηκαν, από την άλλη δεν μπορούμε να μη θίξουμε το γεγονός ότι και πάλι βρεθήκαμε αντιμέτωποι με γεμάτους μέχρι επάνω κάδους, τους οποίους η υπηρεσία καθαριότητας προφανώς ξέχασε να αδειάσει. Ο πρώτος κάδος βρίσκεται μόλις μπαίνεις στο πάρκινγκ και ο δεύτερος εντός του χώρου, ο οποίος μάλιστα είναι σαπισμένος και σπασμένος, με αποτέλεσμα τα σκουπίδια να έχουν σκορπιστεί στο έδαφος.
Στο εσωτερικό… το κακό παραμένει
Επίσης, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στους σωρούς σκουπιδιών, από χαρτιά, κούτες και μπουκάλια, έπιπλα και περιττώματα, μέχρι ρούχα, καδρόνια, κασόνια, τούβλα, τσιμεντόλιθους, σακούλες γεμάτες απορρίμματα, περιοδικά, εφημερίδες, χρησιμοποιημένες κουβέρτες και παπλώματα, που φιγουράρουν ακόμα εντός του κτηρίου των πρώην αλευρόμυλων Καστρινάκη, λες και πρόκειται για χωματερή. Όπως και στο ότι, αν και διατηρητέο, το κτήριο του 19ου αιώνα συνεχίζει καθημερινά να μετατρέπεται σε δημόσιο ουρητήριο, στέκι περιθωριακών ατόμων και αγαπημένος χώρος επίσκεψης των τρωκτικών. Το χάλι στο οποίο βρίσκεται τα τελευταία χρόνια το έχει μετατρέψει σε εστία μόλυνσης, θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Αν και μπορούμε να κατανοήσουμε ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο, πράγμα που παρεμποδίζει την παρέμβαση των Αρχών εντός του, εντούτοις θεωρούμε ότι η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει είναι από μόνη της η αφορμή που κρίνει απαραίτητη τη λήψη μέτρων το συντομότερο δυνατόν για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Μαρία Αντωνογιαννάκη
