Εύστοχη η παρατήρηση του πρωθυπουργού. Αυτό ήταν το ουσιαστικό αποτέλεσμα της νύχτας της Πέμπτης προς Παρασκευή. Ξαναμπήκαμε στις διαδικασίες από το σημείο που είχαμε εκτροχιαστεί.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Επιβεβαιώθηκε η ισχύς της απόφασης του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015. Πίεση για επίσπευση των διαδικασιών και κάποια μικρή χαραμάδα μήπως με τις πρώτες διαπιστώσεις ότι προχωρούμε σε μεταρρυθμίσεις μας δώσουν μέρος από τις καταβολές που μας υποσχέθηκαν.
Τίποτα άλλο δεν άλλαξε. Γιατί, όμως, τόσο πολλή ανακούφιση; Η εξήγηση είναι απλή. Μετά την 20ή Φεβρουαρίου του 2015 είπαν όλοι μας και όλοι τους πάρα πολλά. Και οι ευρωαξιωματούχοι και εμείς.
Οι ευρωαξιωματούχοι μας ειρωνεύτηκαν μερικές φορές. Εμείς το παρακάναμε. Και τι δεν είπαμε. Με κορυφαίο πρωταγωνιστή τον αρχηγό των ΑΝ.ΕΛ. Το λαμπρό παράδειγμά του το ακολούθησαν και άλλοι. Και όλοι μαζί συμβάλανε σε μια ρητορεία αντι-ευρωπαϊκή. Εναντίον εκείνων από τους οποίους ζητάμε βοήθεια.
Μένουν πολλά να γίνουν. Κυρίως να διατυπώσουμε προτάσεις-μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν την οικονομία μας. Σε τέτοιο επίπεδο, που το κράτος θα εισπράττει πιο πολλά από όσα θα ξοδεύει. Και θα του μένουν αρκετά για να ξοφλήσει μέχρι το τέλος τα δανεικά που πήραμε.
Πολλά θα πονέσουν. Όπως ο περιορισμός της σπατάλης στην υγεία. Όπως η εξάλειψη των μεγάλων ελλειμμάτων στο συνταξιοδοτικό. Δεν μπορεί να σταθεί ένα συνταξιοδοτικό σύστημα όταν σε κάθε ένα συνταξιούχο αντιστοιχεί μόνον ένας εργαζόμενος.
Έτσι είναι στην Ευρώπη. Βρίσκουν λύσεις ακόμη και αν ένα από τα μέρη δε τις θέλει.
