ΤΟ τι έχει συμβεί στην ΠΑΕ ΟΦΗ τα τελευταία χρόνια, για να φτάσει σε αυτό το έσχατο σημείο, είναι θέμα που μπορεί να διερευνηθεί, είτε από τους θεσμικούς τους φορείς, είτε από ειδικούς (αναφορικά με τα οικονομικά), είτε από τη δικαιοσύνη, όπου έχει προχωρήσει η υπόθεση με αίτημα τον διαχειριστικό έλεγχο από το 2006.
Τo πως θα αντιμετωπισθεί η επόμενη μέρα (η όποια) για την επανεκκίνηση της ομάδας, είναι ένα άλλο κεφάλαιο, που θα πρέπει να γραφτεί σε καθαρές σελίδες, με σχέδιο και ικανή ηγεσία. Αλίμονο αν ο ίδιος ο ΟΦΗ δεν ελκύσει, μετά από τόσα που πέρασε και περνάει, ανθρώπους που θα μπορούν να τον οδηγήσουν σταθερά και ανοδικά.
Εκείνο που θα χρειασθεί να αποφευχθεί, είναι τα εύκολα λόγια και η οποιαδήποτε προσωπική εμμονή στην όποια λύση θεωρεί ως καλύτερη. Επειδή ακούγεται με ευκολία, ότι η ιδεωδέστερη επιλογή, για το μέλλον του ΟΦΗ, είναι η Γ΄εθνική, αλίμονο αν αυτό γίνει σημαία, από τη δυναμική και μόνο μιας γενικής και αόριστης τάσης.
Η Γ΄εθνική δεν είναι μια απλή υπόθεση, αν δεν συνδυασθεί με έναν ακριβή σχεδιασμό που θα αφορά και τις νέες βάσεις της ομάδας και την παράλληλη εκκαθάριση της ΠΑΕ. Ούτε έχει εγγυημένη απόδοση, αν ο σχεδιασμός δεν θα έχει και την κατάλληλη ηγεσία που θα έχει την ικανότητα και τη γνώση να την οδηγήσει.
Τα παραδείγματα άλλωστε είναι παραστατικά. Από τη μία έχουμε το «μπλεγμένο» του Άρη και από την άλλη, το αποδοτικό του Ηρακλή. Που σημαίνει ότι μια επιλογή όπου δεν θα υπάρχουν τα «εγγυημένα» πρόσωπα με οικονομική και ποδοσφαιρική ικανότητα, με μια ηγεσία που θα ενώνει και θα εμπνέει, οι παγίδες είναι πολλές.
Υπάρχει άλλωστε και πλήθος εναλλακτικών σε όλες τις κατηγορίες, που πρέπει να τις ψάξεις και να τις μάθεις. Όχι δια ξέσεως του οπισθίου της κεφαλής...
Ψαγμένο Σχέδιο και αξιόπιστη Ηγεσία...
