Τελικά, το ότι είμαστε μόνο για το φαίνεσθαι και όχι για την ουσία βγαίνει καθημερινά αληθινό. Κάνουμε έργα μόνο για τη βιτρίνα ή επειδή πρέπει να τα κάνουμε κι όχι γιατί ενδιαφερόμαστε για τον ευπρεπισμό της πόλης και για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των δημοτών.
Στο σημερινό ρεπορτάζ κατηφορίσαμε τα στενά γύρω και πίσω από το νεοανεγερθέν Πολιτιστικό Κέντρο της λεωφόρου Πλαστήρα. Ναι, θαμπωθήκαμε από την ολοκαίνουργια όψη που έχει πάρει η περιοχή μετά τις πινελιές και τις παρεμβάσεις που συνεχίζουν να γίνονται εκεί. Όμως δε σταθήκαμε μόνο στην πρώτη εικόνα που όλοι βλέπουμε. Εισχωρήσαμε πιο βαθιά. Στα πιο στενά σοκάκια της περιοχής. Εκεί που πραγματικά βλέπεις την άλλη όψη του νομίσματος.
Σήμερα, λοιπόν, σας παρουσιάζουμε την κατάντια, τη μιζέρια και το μαρασμό που κρύβουν οι οδοί Σπιναλόγκας, Γ. Κουνάλη και Γιαννίκου. Γειτονιές που βρίσκονται πίσω από το Πολιτιστικό Κέντρο, είναι όμως παντελώς ξεχασμένες από τις αρμόδιες Αρχές. Όσοι νομίζουν ότι το ύψος, ο επιβλητικός σχεδιασμός και η αρχιτεκτονική του κέντρου θα κρύψουν την ασχήμια και τα δεκάδες προβλήματα της περιοχής με τα οποία έχουν αναγκαστικά μάθει να συμβιώνουν οι κάτοικοι γελιούνται.
Οι πεζόδρομοι έχουν μετατραπεί σε χώρους στάθμευσης, δυσκολεύοντος τη διέλευση των πεζών. Κινδύνους για κάθε ανυποψίαστο περιστατικό κρύβουν τα φθαρμένα μπαλκόνια των παλιών σπιτιών της περιοχής, που κρέμονται και μπορούν ανά πάσα ώρα και στιγμή να πέσουν.Πίσω λοιπόν από το Πολιτιστικό Κέντρο, που φιλοδοξεί να φιλοξενεί διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως έχει ήδη αρχίσει να γίνεται, κυριαρχούν η υποβάθμιση, η αδιαφορία και η εγκατάλειψη.
Και για να τα βάλουμε σε μια σειρά, ξεκινάμε από τα δεκάδες ερείπια. Εγκαταλελειμμένα, ετοιμόρροπα σπίτια που πνίγουν την περιοχή αντικρίζεις σε όποιο στενό κι αν διαβείς. Παλιές απλές οικίες ή ακόμα και αρχοντικά που σήμερα έχουν παραδοθεί στη φθορά του χρόνου. Τα περισσότερα έχουν μισογκεμιστεί. Άλλα προσπαθούν να σταθούν όρθια και αντιστέκονται στην καταστροφή τους. Με τις πόρτες και τα παράθυρα σαπισμένα, φαγωμένα, και τα μπαλκόνια έτοιμα να προσγειωθούν από λεπτό σε λεπτό στο κεφάλι κάποιου ανυποψίαστου περαστικού ή στην οροφή διερχόμενου οχήματος, έτσι σαπισμένες όπως είναι οι σιδεριές τους και διαλυμένα τα μπετά τους. Σπίτια που αν συντηρούνταν, βάφονταν και συντηρούνταν κάπως, ώστε να μη βρίσκονται σε αυτή την άθλια κατάσταση, θα μπορούσαν να δώσουν ένα άλλο χρώμα. Μια άλλη καλαισθησία και μια γραφικότητα στην περιοχή, που με τα σοκάκια που έχει, υπό άλλες συνθήκες, θα προσφέρονταν για έναν περίπατο, αφού βρίσκεται μόλις λίγα βήματα μακριά από το κέντρο της πόλης.
Και μιας και αναφερθήκαμε στα σοκάκια της περιοχής: Κι εδώ σημειώνεται το φαινόμενο της στενότητας των δρόμων, που προκαλεί μεγάλες δυσκολίες προσβασιμότητας και σε άλλες περιοχές στο κέντρο του Ηρακλείου. Σε μια έκτακτη περίπτωση, όπως για παράδειγμα στην εκδήλωση πυρκαγιάς ή σε κάποιο θέμα υγείας που θα παρουσιαστεί σε κάτοικο της περιοχής, ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και όχημα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας δε χωρούν να περάσουν για να φτάσουν σε όλα τα σπίτια. Αυτό σημαίνει μεγάλη καθυστέρηση στην άμεση και δραστική επέμβασή τους, που μπορεί να οδηγήσει στο να χαθεί μια ζωή ή στο να επεκταθεί η φωτιά σε όλη την περιοχή.
Σκουπιδότοποι έχουν γίνει πολλά από τα ερειπωμένα, ετοιμόρροπα σπίτια πίσω από το Πολιτιστικό Κέντρο στη λεωφόρο Πλαστήρα. Θέαμα κάθε άλλο παρά ευχάριστο. Η απουσία επαρκών κάδων έχει μετατρέψει κάθε στενό και κάθε σοκάκι της γειτονιάς σε σκουπιδότοπο.ΜΙΚΡΕΣ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ
Όπου κι αν κοιτάξεις, σκουπίδια
Για να προχωρήσουμε τώρα στο άλλο, μεγάλο πρόβλημα που, ως φαίνεται, δεν απουσιάζει από καμία συνοικία του Ηρακλείου: τα σκουπίδια. Στη συγκεκριμένη περίπτωση διαπιστώσαμε να συμβαίνει το εξής αποκρουστικό: ελλείψει επαρκών κάδων, πολλά από τα ετοιμόρροπα σπίτια της περιοχής έχουν μετατραπεί σε σκουπιδότοπους. «Κάδοι»... απορριμμάτων έχουν γίνει και πολλά στενά και αδιέξοδα της περιοχής. Αποτέλεσμα, όπου κι αν κοιτάξεις να βλέπεις χρωματιστές σακούλες σκουπιδιών και δεκάδες αδέσποτες γάτες και σκύλους να τις ανοίγουν για να βρουν τροφή, σέρνοντας και σκορπώντας τα απορρίμματα εδώ κι εκεί.
Και, τέλος, να ολοκληρώσουμε την «περιήγησή» σας στην περιοχή με τις ελλείψεις σε φωτισμό και πεζοδρόμια, επισημαίνοντας ωστόσο και το άλλο κακό που παρατηρείται. Ότι, δηλαδή, ενώ πρόσφατα έγιναν επεμβάσεις "συμμαζέματος", οι πεζόδρομοι και τα πλακόστρωτα που κατασκευάστηκαν, έλλειψη χώρων στάθμευσης, καθημερινά καταλαμβάνονται από οχήματα, με συνέπεια να ακυρώνεται ο λόγος για τον οποίο φτιάχτηκαν. Πράγμα για το οποίο ευθυνόμαστε κι εμείς οι πολίτες, αλλά και οι Αρχές...
Της Μαρίας Αντωνογιαννάκη
