default-image

Κρήτη 1941: "Μάχη" ή αψιμαχία;

Απόψεις
Κρήτη 1941: "Μάχη" ή αψιμαχία;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι ουτοπικό και στερείται βάσης να υποστηρίζει κάποιος ότι η Γερμανία έχασε τον πόλεμο εξαιτίας της Μάχης της Κρήτης. Είναι όμως εξίσου ανεδαφικό και τουλάχιστον άδικο να υποστηρίζει ο οποιοσδήποτε πως η μάχη για την κατάληψή της είναι ένα "επεισόδιο" στο πλαίσιο της μεγάλης ανθρωποσφαγής, όπου χωριστές συγκρούσεις που έλαβαν ιστορικά τον τίτλο "μάχη" κόστισαν εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς.

Γράφει ο Γιώργος Παπαδάκης

Η Μάχη της Κρήτης διήρκεσε 10 μέρες και στοίχισε σε όλους τους αντιμαχόμενους σχεδόν 10.000 νεκρούς. Η Μάχη του Στάλιγκραντ διήρκεσε πέντε μήνες και στοίχισε στους αντιπάλους πάνω από 500.000 νεκρούς. Η Μάχη της Νορμανδίας διήρκεσε δυόμισι μήνες και κόστισε στους αντιμαχόμενους πάνω από 1.500.000 νεκρούς. Η Μάχη της Κρήτης, όμως, έχει ιδιαιτερότητες που της προσδίδουν "ειδικό βάρος" στο πλαίσιο του Β' Π.Π.

Πρώτον: Υπήρξε ο πρώτος (και μοναδικός στο Β' Π.Π.) "στόχος" που καταλήφθηκε αποκλειστικά με έφοδο αεροματαφερόμενων αγημάτων.

Δεύτερον: Το σύνολο των γερμανικών απωλειών (σχεδόν 9.000 νεκροί, αγνοούμενοι, τραυματίες) ήταν όντως το βαρύτερο ως εκείνη τη χρονική στιγμή του πολέμου. Η κατάληψη της Πολωνίας, της Γαλλίας, της Νορβηγίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου, της Δανίας, της Γιουγκοσλαβίας και της ηπειρωτικής Ελλάδας πραγματοποιήθηκε με πολύ μικρότερο κόστος ανά χώρα.

Τρίτον: Για πρώτη φορά οι γερμανικές δυνάμεις ήρθαν αντιμέτωπες με τη μαζική αντίδραση ενόπλων πολιτών. Αυτό που λέμε "παλλαϊκή άμυνα", ανεξάρτητα από το βαθμό που αυτή ήταν οργανωμένη ή όχι.

Τέταρτον: Για την κατάληψη του νησιού χρησιμοποιήθηκε το σύνολο σχεδόν του μεταφορικού στόλου της Λουφτβάφε για να ριφθεί η μεραρχία αλεξιπτωτιστών και να μεταφερθεί η μεραρχία των "Ορεινών Κυνηγών". Χρειάστηκαν 500 μεταγωγικά Ju 52, από τα οποία ελάχιστα καταρρίφθηκαν (περίπου 20), δεκάδες (τουλάχιστον 50) καταστράφηκαν σε αναγκαστικές προσγειώσεις στην προσπάθεια ανεφοδιασμού των μαχόμενων τμημάτων και τουλάχιστον 100, αν και επέστρεψαν στις βάσεις τους, είχαν υποστεί σοβαρότατες βλάβες και έχρηζαν εκτεταμένης επισκευής ή τέθηκαν τελικά εκτός ενεργείας.

Στη Μάχη του Στάλιγκραντ, στην οποία διαλύθηκε η 6η Γερμανική Στρατιά (η οποία στη συνέχεια έλειψε από την τιτανομαχία του Κουρσκ - τη μάχη που στ' αλήθεια γύρισε την πλάστιγγα στο ανατολικό μέτωπο), έλειψαν τα μεταγωγικά αεροπλάνα για τους Γερμανούς. Ο Χίτλερ επέμενε να μη δίνει διαταγή "εξόδου" στην εγκλωβισμένη στρατιά του φον Πάουλους, υπολογίζοντας ακριβώς στον ανεφοδιασμό της από την Λουφτβάφε. Πίστευε πως η αεροπορία του εξακολουθούσε να διατηρεί αλώβητο το στόλο των μεταγωγικών της. Κανείς, στο απόγειο της γερμανικής ισχύος, δεν είχε τολμήσει να του περιγράψει την πραγματική κατάσταση. Η Λουφτβάφε είχε ξεκινήσει τον πόλεμο το Σεπτέμβριο του 1939 με 700 Ju 52. Μέχρι το χειμώνα του 1942-1943 (Μάχη του Στάλινγκραντ) είχε χάσει τα μισά. Παρά κάτι από τα μισά είχαν καταστραφεί ή τεθεί εκτός ενεργείας μόλις 16 μήνες νωρίτερα, στην Κρήτη.

Οι μεγάλες πολεμικές συγκρούσεις ασφαλώς συντίθενται και τελικά κρίνονται από αλληλουχία γεγονότων. Τα προαναφερθέντα ήταν μερικά από τα μικρά, αλλά ουσιαστικά "λιθαράκια" της Μάχης της Κρήτης στη συνολική συμμαχική προσπάθεια. Όποιος λοιπόν πιστεύει ότι η συγκεκριμένη μάχη "έκρινε" τον πόλεμο ασφαλώς πλανάται και αδικεί και τους πρωταγωνιστές της, όμως όποιος φτάνει στο άλλο άκρο να τη θεωρεί ως "αψιμαχία" και να την απαξιώνει δίκην της όποιας "αναθεωρητικής προσέγγισης" της ιστορίας ή πλανάται ομοίως ή διαβάζει την ιστορία καταπώς βολεύει ή δεν τη διαβάζει καθόλου...

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News