"Μετρά" πολλά χιλιόμετρα στον πολιτικό στίβο αλλά δε συγκαταλέγεται στους επαγγελματίες πολιτικούς, και αυτό ακριβώς είναι που τον κάνει συμπαθή στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Ελλάδας είναι Κρητικός (γεννήθηκε στην Ανατολή Λασιθίου και τελείωσε το σχολείο στην Ιεράπετρα) και έχει την ευθύνη της υψηλής εποπτείας της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Για πολλούς αποτελούσε προεκλογικά την "εγγύηση" του ΣΥΡΙΖΑ πως δεν προτίθεται να προχωρήσει μονομερείς ενέργειες - οι οποίες πιθανόν να έθεταν σε κίνδυνο τη χώρα - ενώ ταυτόχρονα είναι το μοναδικό εν ενεργεία στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ με προηγούμενη υπουργική εμπειρία.
Στις πρόσφατες εκλογές κατάφερε να κερδίσει χιλιάδες σταυρούς χάρη στην όλη συγκρότησή του και το μετρημένο - ενίοτε και αυστηρό - προφίλ του. Αν κάποιος είναι σίγουρα ένας δύσκολος αντίπαλος για Βρυξέλλες και ΔΝΤ, τότε αυτός είναι σίγουρα ο Γιάννης Δραγασάκης, ο "κόκκινος τσάρος" της οικονομίας, όπως τον αποκαλούν.
Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στην Ελλάδα και πήρε μεταπτυχιακό από το LSE, στο Λονδίνο. Υπήρξε ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ μέχρι το 1991.
Μετά την αποχώρηση του Χαρίλαου Φλωράκη, ήταν υποψήφιος γενικός γραμματέας του κόμματος με αντίπαλο την Αλέκα Παπαρήγα, η οποία και εξελέγη. Στη συνέχεια αποτέλεσε βασικό στέλεχος του Συνασπισμού από την ίδρυσή του.
Συμμετείχε ως αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας στην οικουμενική κυβέρνηση του Ξενοφώντα Ζολώτα από το Νοέμβριο 1989 έως τον Απρίλιο 1990.
Στα μαθητικά του χρόνια ανέπτυξε δραστηριότητα ως μέλος της νεολαίας "Γρηγόρης Λαμπράκης", ενώ ως φοιτητής συμμετείχε στην αντιδικτατορική δράση. Ήταν γραμματέας του Συλλόγου Φοιτητών Λονδίνου, ενώ από την ίδρυση κιόλας του Συνασπισμού αποτέλεσε ένα από τα ηγετικά του στελέχη. Στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου του 1989 εξελέγη βουλευτής Χανίων. Στις αντίστοιχες εκλογές του 1998, του 2007 και του Μαΐου 2012 εξελέγη βουλευτής της Β' Αθηνών. Το 2004 αντικατέστησε ως επιλαχών τη Μαρία Δαμανάκη μετά την παραίτησή της.
Άκρως εκφραστικός, στηρίζει πάντοτε τα λεγόμενά του σε επιχειρήματα, ενώ δεν αρνείται και να... οργιστεί και να το δείξει εάν θεωρήσει ότι τον πνιγεί το δίκιο. Το κρητικό DNA του, άλλωστε, δεν του αφήνει άλλη επιλογή. Πολυγραφότατος, δύο ημέρες πριν τις εκλογές αρθρογραφούσε μανιωδώς με κυρίαρχο θέμα την ανάγκη δημιουργίας ενός «νέου πολιτικού και κοινωνικού ήθους». Όσοι τον γνωρίζουν καλά μιλούν για έναν άνθρωπο με υψηλό δείκτη ηθικής και απόλυτος σε ό,τι αφορά τέτοιου είδους ζητήματα.
Η σύγκρουση του 1991
Μια από τις πλέον "κομβικές" στιγμές στην καριέρα του αποτελεί και η "σύγκρουση" με την Αλέκα Παπαρήγα στο 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ για την ηγεσία του κόμματος. Σκληροπυρηνικοί και ανανεωτικοί σε "ρήξη" και το αποτέλεσμα 57 έναντι 53, υπέρ της τέως γενικής γραμματέως Αλέκας Παπαρήγα. Το τι θα είχε αλλάξει στην Αριστερά και το ευρύτερο πολιτικό τοπίο εάν είχε εκλεγεί ο Γιάννης Δραγασάκης θα μείνει πάντοτε ένα αναπάντητο ερώτημα...
Κόντρα με παρελθόν
Τον Απρίλιο του 2013, κληθείς να σχολιάσει την αλλαγή ηγεσίας στο ΚΚΕ, ο Γιάννης Δραγασάκης έκανε λόγο για ένα κόμμα το οποίο αντιμετωπίζει κρίση... στρατηγικής, ενώ άφησε αιχμές και για την επίμονη άρνησή του να συνεργαστεί μετεκλογικά με το ΣΥΡΙΖΑ: «Το ΚΚΕ κάνει πολλές φορές σωστές διαπιστώσεις, αλλά δεν μπορεί να τις μεταφράσει σε συγκεκριμένη και εφαρμόσιμη πολιτική, διότι αντιμετωπίζει κρίση στρατηγικής ή διότι ταυτίζει την τακτική με τη στρατηγική. Το άλλο πρόβλημα που κατά τη γνώμη μου έχει το ΚΚΕ είναι ότι φοβάται να συμμαχήσει με άλλες δυνάμεις και ειδικά με το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Πιστεύει πως, ασκώντας τυφλή πολεμική στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, η οποία υπερβαίνει συχνά ακόμη και την πολεμική της Δεξιάς, θα διευρύνει την επιρροή του. Αυτό, όπως έδειξε και η ιστορία, είναι λάθος».
Δραγασάκης VS Λαφαζάνης
Είναι - ίσως - ο άνθρωπος που ακούει περισσότερο από κάθε άλλον ο κ. Τσίπρας. Και διαφωνεί. Για οτιδήποτε έρχεται κόντρα στη δική του λογική. Ενώ έχει τοποθετηθεί και για την περίφημη αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύοντας πως η κόντρα με τον Λαφαζάνη όχι απλώς «καλά κρατεί», αλλά ενδεχομένως να έχει και συνέχεια.
Με ευθεία αναφορά σε αυτό που είναι σήμερα η εσωκομματική αντιπολίτευση στο ΣΥΡΙΖΑ, είχε δηλώσει στην εφημερίδα "Εποχή": «Ορισμένοι στο κόμμα ειδικεύονται στους χαρακτηρισμούς και με αυθαιρεσία που θα ζήλευε ο Στάλιν, βαθμολογούν διαρκώς την αριστεροσύνη των άλλων, νομίζοντας πως έτσι εξασφαλίζουν οι ίδιοι το εισιτήριο για την είσοδό τους στον "παράδεισο" της μετά θάνατον δικαιωμένης Αριστεράς».
Ενώ δεν έκρυψε ποτέ ότι διαφωνεί οριζοντίως και καθέτως με την κατοχύρωση ενός ισχυρού ρόλου των τάσεων μέσα στο νέο ΣΥΡΙΖΑ: «Αν επιτραπεί στις τάσεις να λειτουργούν ως κόμματα εντός του κόμματος, τότε ξεχάστε τα περί "Δημοκρατικού Κόμματος" ή "Κόμματος των Μελών"».
Το οικογενειακό δράμα και ο "σαρκοφάγος" Τύπος
Αχίλλειος πτέρνα του Γιάννη Δραγασάκη - όπως και κάθε γονιού - αποτελούν τα δυο του παιδιά. Πατέρας - πάνω απ' όλα - ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μάλλον θα θέλει να ξεχάσει τη δύσκολη περίοδο που ο "σαρκοφάγος" Τύπος έπεσε σαν όρνιο - και μάλιστα ετεροχρονισμένα - πάνω στο "κουφάρι" του προσωπικού, πολύ ευαίσθητου οικογενειακού του δράματος, δίνοντας μάλιστα την αφορμή στους βουλευτές της Χ.Α. (και συγκεκριμένα της Ελένης Ζαρούλια) για λεκτική επίθεση χυδαιότατου Τύπου - τουλάχιστον - και μάλιστα εντός Βουλής. Η κόρη του μπλέχτηκε στα δίχτυα των ναρκωτικών και αυτό φυσικά ήταν θέμα που πουλούσε. Όπως και όλα τα δράματα - μικρά ή μεγάλα - τα οποία αφορούν δημόσια πρόσωπα.
Πολλοί υποστηρίζουν πάντως πως η εν λόγω εφημερίδα, η οποία ασχολήθηκε με το θέμα, το έκανε τρία χρόνια μετά, όταν η εμπλοκή της Μαριάννας Δραγασάκη με τη Δικαιοσύνη είχε πλέον λήξει. Αυτό που ίσως αγνοούν πολλοί σήμερα είναι ότι η κόρη του Γιάννη Δραγασάκη εργάζεται στον ΟΚΑΝΑ βοηθώντας και άλλους χρήστες να ξεφύγουν από τα δύσκολα μονοπάτια της εξάρτησης. Σε αυτόν το "Γολγοθά" είχε σύμμαχο τον πατέρα της. Και τα κατάφερε...
Νέα συμφωνία, οι άμεσοι στόχοι
Σύμφωνα με τον κ. Δραγασάκη, τρία είναι τα βασικά δεδομένα: Κανείς δε μιλά πλέον για τρόικα, δε συζητάμε για συνέχιση του προγράμματος αλλά για νέα συμφωνία, ενώ πλέον δεν τίθεται θέμα μέτρων αλλά θέμα μεταρρυθμίσεων.
Μιλώντας σε αθηναϊκό κανάλι, υποστήριξε πως πιθανόν μέσα στο επόμενο διάστημα να καταρτιστεί μια πολιτική συμφωνία με τους εταίρους. Συμφωνία που ελπίζουμε να ανοίξει το δρόμο σε κάτι καινούργιο και πιο ελπιδοφόρο (όχι τίποτα άλλο, αλλά να πιάσει τόπο και το προεκλογικό moto του ΣΥΡΙΖΑ).
Της Κατερίνας Σαλαπάτα
