default-image

Μετεμψύχωση: Ο Τσίπρας-Παπανδρέου και η ελπίδα του Ομπάμα

Απόψεις
Μετεμψύχωση: Ο Τσίπρας-Παπανδρέου και η ελπίδα του Ομπάμα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, το επιθυμητό φιλοαμερικανικό πολιτικό δίδυμο Τσίπρα-ΓΑΠ, αντεκατεστάθη, λόγω μη εισόδου του ΓΑΠ στην Βουλή, με το λιγότερο επιθυμητό φιλοαμερικανικό πολιτικό δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου και αυτό λόγω του αλόγου μίσους του κόσμου κατά του ΓΑΠ.

Ο μετριοπαθής σοσιαλδημοκράτης Ομπάμα έχει ευτυχώς, για τον Τσίπρα, δύο ακόμη χρόνια παραμονής του στην αμερικανική προεδρική πολυθρόνα, κατά τα οποία τα μαλλιά του αμερικανού προέδρου θα δυνηθούν να γίνουν τελείως λευκά, προτού εμφανιστεί ο κίνδυνος αναρριχήσεως ενός Αμερικανού γερακιού τύπου John Mc Cain. Επίσης, ο ΓΑΠ, που δεν τα έχει βάλει κάτω, θα αγωνιστεί μέσω των εξωτερικώνξ του δεσμών της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, να επανέλθει στο ελληνικό προσκήνιο και να βοηθήσει ενδεχομένως τον Τσίπρα στην εξωτερική πολιτική φιλίας με τους γείτονές μας, Τουρκίας και Ισραήλ, έναντι του εθνικιστού Καμμένου, παρά του γεγονότος ότι και ο ΓΑΠ και ο Καμμένος θα ηδύναντο να βοηθήσουν στην επάνοδο της Μοναρχίας στην Ελλάδα, με σύμφωνη γνώμη της Ρωσίας του Πούτιν.

Η νέα Γιάλτα στην Ανατολική Μεσόγειο που έχει προτείνει ο παλαίμαχος Κίσσινγκερ, μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας και συρρικνώσεως του Δ' Ράιχ, διατηρώντας όμως την Ευρωπαϊκή  Ένωση με αποδυναμωμένο ευρώ, ως απαραίτητη ασπίδα κατά του ρωσικού επεκτατισμού προς Δυσμάς, θα καταστήσει την Ελλάδα σημαντικό κομμάτι στο αμερικανικό ζατρίκιο.

Εάν λοιπόν όλα πάνε καλά και ο ΣΥΡΙΖΑ παίξει σωστά το αμερικανικό παιχνίδι, θα παραμείνει για καιρό στην εξουσία, ίσως όσον καιρό παρέμεινε η προηγούμενη εμφάνισή του επί της γης υπό μορφήν Ανδρέα Παπανδρέου, ως εντολοδόχου των ΗΠΑ. Διαφορετικά, εάν υποπέσει στις αρχικές του μαρξιστικές εμμονές, κινδυνεύει να εξωστρακιστεί εις το υπερπέραν όπως το 1973 συνέβη με τον Αλλιέντε, τον πρώτο εκλεγμένο μαρξιστή πρόεδρο της Λατινικής Αμερικής και να αντικατασταθεί με έναν Έλληνα Πινοσέτ.

Φυσικά και η ανάλυση του ΚΚΕ ως προς την πραγματική υφή του ΣΥΡΙΖΑ είναι πέρα για πέρα σωστή, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την παθητική στάση του κόμματος με wait and see. Φυσικά και έχουμε υπόψιν μας την προηγούμενη κοροϊδία του Ανδρέα, όταν επαρουσιάζετο ως εαμίτης, ενώ στην πραγματικότητα κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, υπηρετούσε στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ. Αν και ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από πρώην μέλη και συνοδοιπόρους του ΕΑΜ. Για να δυνηθούν οι  ΣΥΡΙΖαίοι να το ισχυρισθούν πρέπει όχι μόνον να εναντιώνονται στην κ. Μέρκελ, αλλά και να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι, υπό άλλη μορφή συνέχεια της Ηνωμένης Ευρώπης, του Γ' Ράιχ, να αποχωρήσουν από το κατοχικό μάρκο-ευρώ (κάτι που επιζητεί ακόμη και το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λε Πεν) και φυσικά να αποχωρήσουν από το επιθετικό ΝΑΤΟ που σκλαβώνει την Ουκρανία και όχι απλώς να εναντιώνονται με αστερίσκους στον οικονομικό αποκλεισμό της Ρωσίας.

Όσο για το επιχείρημα ότι ο πολιτικός ρεαλισμ΄ςο επιβάλλει να γίνουν όλα αυτά σταδιακά και με προσοχή για να μην ξυπνήσει ο λύκος και μας καταβροχθίσει, το έχουμε ακούσει κατά κόρον στο παρελθόν και ιδιαιτέρως από τον λαοπλάνο Ανδρέα Παπανδρέου. Το διπλό παιχνίδι στο ζατρίκιο επιτυγχάνεται μόνον σε ελάχιστες περιπτώσεις, όπως στην περίπτωση του Ερντογάν στην Τουρκία, που το έπαιξε μετριοπαθείς ισλαμιστής από το 2002 μέχρι το 2013 απεκαλύφθη τζιχαδιστής!

Του Δημήτρη Κιτσίκη

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News