Οι δυο όψεις ενός νομίσματος που δεν αποκαλύπτει εύκολα το "κορώνα-γράμματα" μιας επώδυνης διαπραγμάτευσης που ξεκίνησε με την ανατολή του ήλιου, στις 07:35, της 26ης του μηνός Ιανουαρίου του σωτηρίου έτους 2015. Εκείνη του σκληρού πυρήνα της Ευρώπης όπως εκφράστηκε από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ, πως «σύντομα θα καταστεί σαφές ότι οι υποσχέσεις που δόθηκαν στον ελληνικό λαό από τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρα δεν είναι τίποτα άλλο από εκλογικά ψέματα». Με την επισήμανση που μοιάζει βγαλμένη από την επιχειρηματολογία των δανειστών ότι «οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι δε θα είναι έτοιμοι να πληρώσουν για τις κενές υποσχέσεις του κ. Τσίπρα».
Του Σταύρου Μουντουφάρη
Και η άλλη όψη όπως διατυπώθηκε από τους Ισπανούς Podemos: «Η ελπίδα έρχεται, ο φόβος έφυγε», από το γερμανικό "Die Linke": «Είναι μια υπέροχη ημέρα, στην Ελλάδα ξεκινάει η άνοιξη της Ευρώπης», και τους Γάλλους Σοσιαλιστές : «Μια νίκη που σημαίνει την ενδυνάμωση των ευρωπαϊκών πολιτικών παρατάξεων που εναντιώνονται στη λιτότητα».
Κάπου στη μέση ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος έδωσε τα συγχαρητήριά του στον Αλέξη Τσίπρα - τηλεφωνικά - και υποσχέθηκε ότι «θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να βοηθήσει σε μια «αμοιβαία αποδεκτή βιώσιμη λύση».
Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η σημερινή μέρα είναι διαφορετική όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να ονειροβατούμε και να περιμένουμε να ανοίξουν οι ουρανοί και να ρέει άφθονο "μάννα". Η πολιτική της λιτότητας δε θα καταρρεύσει εν μια νυκτί αλλά θα αποτελέσει ένα πεδίο μάχης στο οποίο θα αναμετρηθούν πολιτικές και θα δοκιμαστούν εναλλακτικές στην απλή λογική που εμπεριέχει μια οποιαδήποτε διαπραγμάτευση. Κάτι δίνεις, κάτι παίρνεις, κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις. Και εκεί θα κριθεί το όλο παιχνίδι. Όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη που ξέρει, δε βλέπει απλά, ότι η πολιτική της περίφημης πια δημοσιονομικής πειθαρχίας δεν "τραβάει" άλλο χωρίς σημαντικό κόστος - σχεδόν ανυπέρβλητο, όχι μόνο κοινωνικό αλλά πλέον και πολιτικό. Αυτό το ξέρει και ο κύριος Σόιμπλε και η κυρία Μέρκελ και όλοι όσοι "κρύβονται" πίσω από το όνομα "δανειστές".
Μένει να δούμε τους κανόνες του παιχνιδιού πια, μακριά από προεκλογικές κορώνες και υποσχέσεις, με το απαραίτητο φυσικά κόστος. Το πώς θα κινηθούν οι παίκτες στη σκακιέρα είναι κάτι που δεν μπορεί κανείς να το πει με απόλυτους όρους σήμερα, πριν στεγνώσει το μελάνι των προεκλογικών λόγων και προτού διαφανούν οι απόλυτες κόκκινες γραμμές, τα οχυρά, πίσω από τα οποία θα δοθούν οι σκληρές μάχες.
Φυσικά οι βαρύγδουπες ατάκες για το τέλος της εποχής λιτότητας μοιάζουν πολύ ωραίες για να είναι απόλυτα αληθινές, όμως δικαιολογούνται από τον ενθουσιασμό. Ενέχουν όμως και μεγάλες αλήθειες. Όπως αυτή που είπε ο Τζιάνι Πιτέλα, επικεφαλής των Ιταλών Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ότι «η επαναδιαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους δεν είναι πλέον ταμπού». Τη μεγαλύτερη αλήθεια σε ρεαλιστική βάση τη διατύπωσε πάντως στο πρώτο σχόλιό της η "New York Times", σημειώνοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται το πρώτο ευρωπαϊκό κόμμα αντι-λιτότητας που θα κυβερνήσει μια χώρα-μέλος της ευρωζώνης, σπάζοντας ταυτόχρονα έναν δικομματισμό που κυριαρχούσε στην Ελλάδα για τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες».
Με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ να δίνει «θάρρος και σε άλλα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη, ειδικά στην Ισπανία». Μια αναφορά που είναι φυσικά καίριας σημασίας, αφού οι Podemos φαίνονται να τρέχουν με χίλια στην κούρσα για τις Αυτοδιοικητικές του Μαρτίου και τις βουλευτικές του Νοεμβρίου στην Ισπανία. Ουδόλως τυχαία ο ηγέτης τους Πάμπλο Ιγκλέσιας, μιλώντας ενώπιον χθες περίπου 8.000 στελεχών του Podemos στη Βαλένθια, στην ανατολική Ισπανία, έσπευσε να δώσει πρώτος τα συγχαρητήρια στον Αλέξη Τσίπρα σημειώνοντας: «Στην Ελλάδα απόψε το ακούμε ήδη: "τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ.
Το ίδιο θέλουμε να ακούσουμε πολύ σύντομα και στην Ισπανία». Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ιγκλέσιας είχε επισκεφθεί την Αθήνα την περασμένη Πέμπτη για να λάβει μέρος στην τελευταία προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το γεγονός ότι η διαφαινόμενη εδώ και μέρες νίκη της ελληνικής Αριστεράς συνδεόταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με τους Ισπανούς «Μπορούμε».
Μάλιστα ο ηγέτης του κόμματος έσπευσε να απαντήσει στην καταστροφολογία που κυριάρχησε τόσο εντός ελληνικών συνόρων όσο και εκτός με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο: «Ορισμένοι λένε ότι θα προκληθεί χάος στην Ελλάδα. Εγώ λέω ότι το χάος υπάρχει ήδη στην Ελλάδα. Το χάος είναι τα τρία εκατομμύρια άνθρωποι που δεν έχουν ασφάλιση υγείας. Το χάος είναι το 25% των εργαζομένων σε αυτή τη χώρα που είναι φτωχοί (...). Προσωπικά δε θέλω η χώρα μου να μεταμορφωθεί στη σημερινή Ελλάδα και γι' αυτό πρέπει να νικήσουμε».
Και αν αυτές είναι οι πρώτες πολιτικές αντιδράσεις, όχι όμως σε επίπεδο "βαρέων βαρών", δηλαδή των ηγητόρων της περίφημης πάλαι ποτέ "ατμομηχανής της Ευρώπης", αναμένεται με εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον η πρώτη αντίδραση των αγορών, με το άνοιγμα των χρηματιστηρίων, και βεβαίως των Βρυξελλών στη συνεδρίαση του Eurogroup. Πάντως οι αγορές των νομισμάτων υποδέχτηκαν με μικρές απώλειες για το ευρώ την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Μένει να φανεί αν ο παλμός των χρηματιστηρίων θα είναι σήμερα σε ρυθμούς υπέρτασης ή... υπότασης.
