Μέχρι να αρχίσει η προεκλογική εκστρατεία την εβδομάδα που τελείωσε, η οποία ήταν η πρώτη χωρίς γιορτές, φτάνει ήδη στο τέλος της στην εβδομάδα που αρχίζει αύριο, αφού την ερχόμενη Κυριακή ψηφίζουμε! Αυτές κι αν είναι εκλογές εξπρές! Αυτό όμως καθόλου δε σημαίνει ότι αυτές οι εκλογές είναι ασήμαντες. Κάθε άλλο.
Πρόκειται για τις πιο σημαντικές μέχρι τώρα βουλευτικές εκλογές στα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης, οι οποίες μάλιστα θα σηματοδοτήσουν τον ενταφιασμό και σε επίπεδο κομματικών συσχετισμών του δίπολου ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. που κυριάρχησε αυτή την τεσσαρακονταετία. Το ΠΑΣΟΚ σκόρπισε, έγινε σκόνη!
Μετά την αναμενόμενη κατά πολλούς και βάσει των δημοσκοπήσεων έως αυτή την ώρα ήττα της, και η ΝΔ θα υποστεί βιαιότατη κρίση. Ο βαθμός της κρίσης θα καθοριστεί από τις εκλογικές επιδόσεις του κόμματος, αλλά πάντως η πορεία για την ώρα δεν αναμένεται να είναι ίδια με αυτήν του ΠΑΣΟΚ. Τα χαρακτηριστικά του χώρου που καλύπτει κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά η Ν.Δ. είναι διαφορετικά και ως εκ τούτου πιο συμπαγή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, αν επιβεβαιωθεί η δημοσκοπική του κυριαρχία εδώ και 5 μήνες και στην κάλπη, θα υποστεί επίσης μία βίαιη μετάλλαξη σε σχέση με την ενσωμάτωσή του στην άσκηση κυβερνητικής εξουσίας, που μέχρι σήμερα εδώ και τέσσερις δεκαετίες έχει αποδειχτεί το μεγάλο χωνευτήρι όλων των κομμάτων. Ούτως ή άλλως λοιπόν, θα ζήσουμε πολύ ενδιαφέρουσες ανατροπές εκ βάθρων όχι φυσικά του πολιτικού συστήματος αλλά του κομματικού σκηνικού, τουλάχιστον όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα.
Ο λαός θα μιλήσει την ερχόμενη Κυριακή. Για την ώρα - ως τότε - μιλούν ακόμη τα κόμματα.
Η ιστορία… Αποκωδικοποιώντας την εκλογική ισχύ του ΣΥΡΙΖΑ
Πάνω από 15 δημοσκοπήσεις τις τελευταίες μέρες έχουν δει το φως της δημοσιότητας και με ένα εύρος από 1,9% μέχρι 6,8%, όλες δίνουν προβάδισμα στο ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Ν.Δ. Όλα δείχνουν για την ώρα πως για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας φαίνεται πως θα έχουμε κυβέρνηση Αριστεράς και μάλιστα "Ριζοσπαστικής", όπως υποδηλώνει η ονομασία του κόμματος και όπως πιστά τονίζει ο διεθνής Τύπος, επιμένοντας να μεταφράζουν κατά λέξη το ακρωνύμιο, με έμφαση στο... Radical. Πόσο Αριστεροί όμως νιώθουν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ; Από πού «ήρθαν» και πώς επηρεάζουν τη φυσιογνωμία του κόμματος; Και η Κεντροαριστερά τι απέγινε;
Πρώτη φορά Αριστερά (;)
Το 2009, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα μικρό κόμμα που συγκέντρωνε μόλις το 4,6%. Το 2012 εκτινάχθηκε στο 26,8% και τώρα διεκδικεί την εξουσία. Το ότι ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ το γνωρίζουμε. Από όπου όμως και εάν προέρχονται δε σημαίνει ότι έγιναν ξαφνικά και αριστεροί. Μία σειρά δημοσκοπικών ευρημάτων καταδεικνύει ότι οι σημερινοί ψηφοφόροι του αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροαριστεροί και "βλέπουν" το ΣΥΡΙΖΑ ως ένα κεντροαριστερό κόμμα. Αν και σε επίπεδο πολιτικής ρητορικής γίνεται λόγος για κυβέρνηση Αριστεράς, οι ψηφοφόροι σε ποσοστό υψηλότερο του 57%, ήδη από τον Ιούνιο του 2013, τοποθετούν το ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της Κεντροαριστεράς.
Το δε 57,4% επί του συνόλου των ψηφοφόρων που αντιλαμβάνονται το ΣΥΡΙΖΑ ως κεντροαριστερό μετατρέπεται σε 67% μεταξύ των ίδιων των ψηφοφόρων του κόμματος, επίσης σύμφωνα με μετρήσεις του 2013.
Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, όταν τους ζητήθηκε (Σεπτέμβριο του 2014) σε μέτρηση της GPO να τοποθετηθούν σε ένα νοητό άξονα που ξεκινά από την άκρα Αριστερά και φτάνει στην άκρα Δεξιά (από το 1 έως το 10) "έφεραν" ως αποτέλεσμα 4,2, γεγονός που ερμηνεύεται, σύμφωνα με την ανάλυση του επικεφαλής της GPO Τάκη Θεοδορικάκου αλλά και με την καθηγήτρια Ανάλυσης της Πολιτικής Επιστήμης κ. Βασιλική Γεωργιάδου, ως ένα ποσοστό που σαφώς δείχνει πως μεγάλος αριθμός αυτών δεν αυτοχαρακτηρίζονται ως αριστεροί.
Οι ψηφοφόροι
«Η σχέση των ψηφοφόρων με τα κόμματα είναι δυναμική», υποστηρίζει μιλώντας στη HuffPost Greece η Βασιλική Γεωργιάδου, αν. καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης Παντείου, και υποστηρίζει ότι τα κόμματα πολλές φορές λειτουργούν ως "καθρέφτες" αυτών που τα επιλέγουν. «Οι ψηφοφόροι δεν αλλάζουν την ιδεολογική τους τοποθέτηση, αλλάζουν το ίδιο το κόμμα. Όταν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ λένε πως βλέπουν το κόμμα ως κεντροαριστερό, προβάλλουν αυτό που ταιριάζει στη δική τους φυσιογνωμία».
«Οι ψηφοφόροι δεν αλλάζουν τη δική τους ιδεολογική τοποθέτηση, αλλάζουν όμως το ίδιο το κόμμα. Έτσι σήμερα, όταν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ λένε πως βλέπουν το κόμμα ως κεντροαριστερό, προβάλλουν αυτό που ταιριάζει στη δική τους φυσιογνωμία». Παρά τη ριζική αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, οι ψηφοφόροι εξακολουθούν να «κουβαλάνε» τις ιδεολογικές τους πεποιθήσεις, συμφωνεί και ο διευθύνων σύμβουλος της MRB, Δημήτρης Μαύρος: «To 7,8 όσων ψήφισαν τη Ν.Δ. το 2012 έχει μεταπηδήσει στο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο όταν απαντούν σε μια σειρά άλλων ερωτήσεων εξακολουθούν να δηλώνουν κεντροδεξιοί».
Η "εκκένωση" του Κέντρου
Το ΠΑΣΟΚ, που με 44% το 2009 ήταν κυρίαρχη δύναμη στο χώρο του Κέντρου, σήμερα παλεύει για την επιβίωσή του. Τον ιδεολογικό χώρο που καταλάμβανε τον διεκδικούν πλέον άλλα τρία κόμματα - Ποτάμι, Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και ΔΗΜ.ΑΡ. Το "άδειασμα" του Κέντρου είναι μία από τις σημαντικότερες αλλαγές που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια στο πολιτικό σκηνικό. Τα πρώτα σημάδια ήταν ορατά από το 2005-2007, με τη συγκέντρωση σημαντικού ποσοστού ψηφοφόρων δεξιότερα στο εκλογικό φάσμα. Πράγμα βέβαια κάπως οξύμωρο, καθώς εκείνη την περίοδο, επί Κώστα Καραμανλή, η Ν.Δ. διακήρυττε πως ήθελε να "κερδίσει" το Κέντρο, αλλά τελικά αυτό δεν αποτυπώθηκε και εκλογικά. Αντίθετα είχαμε την ενίσχυσή του δεξιότερα στον πολιτικό άξονα. Παράλληλα είχαμε επίσης μετακινήσεις ψηφοφόρων του Κέντρου που είχαν πάντοτε μια αριστερή φορά, ακόμη πιο αριστερά.
Η ψήφος του 2009
Ακόμα δε και το 2009 η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ ήταν "εργαλειακή". Δηλαδή, δεν ήταν ψήφος ενίσχυσης του ΠΑΣΟΚ από ανθρώπους που αισθάνθηκαν να κατακλύζονται από τα σοσιαλιστικά ιδεώδη... Ήταν η αντίδραση αφενός στην "κούραση" Καραμανλή και αφετέρου στα πρώτα σημάδια της κρίσης. Επέλεξαν αυτόν που φαινόταν έστω και λεκτικά να τους δίνει προοπτική διεξόδου. Το "λεφτά υπάρχουν" του Γιώργου Παπανδρέου (έστω κι αν η διατύπωσή του δεν ήταν αυτή, αλλά ως τέτοια δεν αντέδρασε όταν έγινε μέχρι και προεκλογικό σλόγκαν) αποτελεί την κορυφαία δήλωση αυτής της υπόσχεσης. Στο μεταξύ συνεχιζόταν η ρευστότητα, στη Ν.Δ. είχαμε τη μετακίνηση ψηφοφόρων προς το ΛΑΟΣ και στη συνέχεια πρωτίστως προς τη Χρυσή Αυγή, ενισχύοντας επίσης μια τάση αποδυνάμωσης του χώρου. Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή.
Όπως και το τίμημα που πλήρωσε το ΠΑΣΟΚ. Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα τοποθετείται πλέον από τους ψηφοφόρους του στο χώρο της Κεντροδεξιάς ή και της Δεξιάς. Η δε Ν.Δ., αν και δεν υπέστη την ίδια αποδυνάμωση, τα ποσοστά της έχουν σαφώς υποχωρήσει και πάλι εξαιτίας των πολιτικών που κλήθηκε να εφαρμόσει μετά τις εκλογές του 2012.
Κεντροδεξιό ή και δεξιό πρόσημο - Πόσο κεντροαριστερό είναι το ΠΑΣΟΚ;
Ήδη από τις δημοσκοπήσεις του 2012 το εκλογικό σώμα είχε πάψει να "τοποθετεί" το ΠΑΣΟΚ στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Ένα σημαντικό ποσοστό που ξεπερνά το 35% προσέδιδε στο κόμμα κεντροδεξιό ή και δεξιό πρόσημο, ενώ ενδεικτικό της σύγχυσης που έφεραν οι μνημονιακές πολιτικές είναι και πως περισσότεροι από 3 στους 10 δήλωναν αδυναμία να το "κατατάξουν" στον πολιτικό άξονα. Μεταξύ των ίδιων των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, μόλις ένα 30% περίπου κατατάσσει το κόμμα στο χώρο της Κεντροαριστεράς ή του Κέντρου, με ένα 45% και πλέον να το χαρακτηρίζει από κεντροδεξιό έως και άκρα δεξιό.
Το brand name... ΠΑΣΟΚ
Το κόμμα μέσα σε λίγα χρόνια έχει απολέσει το κύρος του, το brand name του έχει απαξιωθεί, ενώ απέτυχε να εισπράξει κάτι θετικό από την προσπάθεια διαχείρισης της κρίσης. Όσοι από τους ψηφοφόρους του πείστηκαν πως μόνος δρόμος είναι το μνημόνιο στράφηκαν στη ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ φυλλορροεί πλέον προς πάσα κατεύθυνση. Το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή είναι ένα κόμμα "τοξικό", με ένα σχίσμα μεταξύ Β. Βενιζέλου και Γ. Παπανδρέου. Ο νικητής του αλληλοσπαραγμού θα μπορούσε να επιβιώσει, αλλά δεν υπάρχει επαρκής πολιτικός χρόνος. Φαίνεται πως το Ποτάμι θα είναι αυτό που την επομένη των εκλογών θα έχει την πρωτοβουλία για την ανασύνταξη του μεσαίου χώρου, αν είναι πάνω από τις δύο εκδοχές του άλλοτε ενιαίου ΠΑΣΟΚ.
Σε διαφορετική περίπτωση, η επανασυγκόλληση θα γίνει με βίαιους όρους που θα επιβάλει όποιο από το νυν ΠΑΟΣΚ ή το ΚΙΔΗΣΟ βρεθεί από θέση ισχύος, που αυτό στις μέρες μας μεταφράζεται στο "εντός Βουλής". Οι μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις δείχνουν πως οι Έλληνες επιθυμούν αλλαγή του πολιτικού συστήματος και αυτό τον πρώτο χώρο που επηρεάζει καθοριστικά είναι το μεσαίο. Η συσπείρωση ψηφοφόρων γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ από τη μία και τη Ν.Δ. και τη Χρυσή Αυγή από την άλλη, που φαίνεται να διατηρεί μεγάλο μέρος των δυνάμεών της, δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά και για το εάν αναβιώνει και ένας νέος διπολισμός.
Μετακινήσεις ψηφοφόρων - Η νέα "πολιτική διαίρεση" και τα χαρακτηριστικά της
Με μία πρώτη ανάγνωση φαίνεται πως ο ιδεολογικός διαχωρισμός Αριστεράς-Δεξιάς, γίνεται και πάλι σημείο αναφοράς του πολιτικού συστήματος. Η Ν.Δ. είναι ένα σαφώς πιο τυπικά συντηρητικό κόμμα απ' ό,τι η Ν.Δ. του Κώστα Καραμανλή και σαφώς ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ποιο ριζοσπαστικός από το Συνασπισμό, εκτιμούν οι πολιτικοί αναλυτές. Αυτός ο διαχωρισμός όμως δεν επαρκεί για να κατανοήσουμε τις μετακινήσεις των ψηφοφόρων, τις επιλογές τους και τη λογική που τις υπαγορεύει. Είδαμε ψηφοφόρους να μεταπηδούν ακόμη και από τη Νέα Δημοκρατία στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε μία σειρά θεμάτων συνεχίζουν να δηλώνουν "κεντροδεξιοί". Το σίγουρο όμως είναι πως η ατζέντα σήμερα είναι διαφορετική και η παλιά διαίρεση φαντάζει δύσκολο να πούμε πως είναι πλέον λειτουργική ή χρήσιμη. Τα διακυβεύματα έχουν αλλάξει. Στην ατζέντα έχουν μπει ζητήματα όπως μνημόνιο-αντιμνημόνιο, ευρωπαϊκός ή μη προσανατολισμός, όπως π.χ. το 2012 κ.λπ., με συνέπεια να έρχονται να προστεθούν και άλλες διαιρέσεις, πέραν του Δεξιά-Αριστερά.
Οι τοποθετήσεις στον παραδοσιακό πολιτικό άξονα επηρεάζονται από τα νέα διακυβευμένα τα οποία θα πρέπει να "φορτώσουμε" σε έναν νέο πια άξονα που θα διατέμνει τον παλιό. Χρειαζόμαστε νέα εργαλεία, λένε όλοι οι σοβαροί πολιτικοί αναλυτές. Η ιδεολογική ταύτιση, παρότι παραμένει σημαντικός παράγοντας, δεν επαρκεί. Ενδεικτικό είναι ότι οι διαρροές της Χρυσής Αυγής προς τη Ν.Δ. είναι μόλις 3,5%, ενώ προς το ΣΥΡΙΖΑ 19%. Για την ώρα και μόλις 7 μέρες πριν την κάλπη, η προσπάθεια της Ν.Δ. να προσεγγίσει ιδεολογικά τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής δεν απέδωσε. Πρόκειται για ανθρώπους μη αριστερούς, με κυρίαρχο όμως αντιμνημονιακό προφίλ, γι' αυτό είτε παραμένουν στη Χ.Α. (οι δημοσκοπήσεις των GPO, Pulse και MRB δείχνουν συσπείρωση 57%), είτε στρέφονται προς αυτόν που πιστεύουν πως προσφέρει μια εναλλακτική λύση στα προβλήματα της ανεργίας και της υπερφορολόγησης.
Τελικά τι θα μετρήσει μπροστά στην κάλπη
Οι περισσότερες έρευνες στα ποιοτικά τους, στοιχεία πέρα από τα αποτελέσματα δημοσκοπικά των κομμάτων, δείχνουν πως τους Έλληνες τους απασχολούν 3 κυρίως προβλήματα: Η ανεργία, οι φόροι και η ηθική απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Και προσπαθούν να επιλέξουν αυτόν που θα προσφέρει την πιο πειστική λύση. Ενώ το 2012 τα διλήμματα των εκλογών ήταν μνημόνιο/αντιμνημόνιο και ευρώ/δραχμή, σήμερα έχει επικρατήσει μια εσωτερική αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο πιο αφηρημένες έννοιες.
Ανάμεσα στην ανάγκη για σιγουριά και την ανάγκη για ελπίδα. Αυτά ήταν και τα σημεία έναρξης των δύο κεντρικών μονομάχων, που προσπάθησαν να ενεργοποιήσουν τα ένστικτα των ψηφοφόρων, το φόβο η Νέα Δημοκρατία, το θυμό και την ελπίδα ο ΣΥΡΙΖΑ. Τελευταία τους είδαμε να προσπαθούν να κερδίσουν έδαφος και από την απέναντι πλευρά. Η Νέα Δημοκρατία προσπάθησε να μιλήσει ορθολογικά στους ψηφοφόρους της, ανακοινώνοντας φοροαπαλλαγές, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, έκανε καμπάνια για να καθησυχάσει τους ξένους ότι δε θα τινάξει τα πάντα στον αέρα. «Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ευρήματα των ερευνών είναι ότι σε ποσοστό 75%, οι Έλληνες πιστεύουν ότι η Ελλάδα δεν κινδυνεύει να βγει από το ευρώ, ενώ το 67% θεωρεί ότι οι ξένοι μπλοφάρουν. Με βάση αυτό το εύρημα, φαίνεται πως όποιος επιμένει στο τι θα κάνει με το ευρώ και το χρέος παίζει εκτός γηπέδου». Πιθανότερο είναι πως σε αυτές τις εκλογές, οι Έλληνες θα επιλέξουν τι θα ψηφίσουν με βάση το θυμικό.
Το μνημόνιο
Η τοποθέτηση των κομμάτων υπέρ της συνέχισης της εφαρμογής του μνημονίου ή υπέρ της κατάργησής του αποτελεί μεταξύ των ψηφοφόρων μείζον ζητούμενο όπως και ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας. Παραδοσιακές ιδεολογικές «διαιρέσεις» που χαρακτήριζαν το περιεχόμενο των θέσεων ενός κόμματος φαίνεται να έχουν υποχωρήσει. Το θέμα της κατάργησης ή μη του μνημονίου απασχολεί περίπου έναν στους δύο ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και ακόμη περισσότερο αυτούς των ΑΝ.ΕΛ και της Χρυσής Αυγής, καθορίζοντας έτσι την επιλογή κόμματος. Μεταξύ όμως των ψηφοφόρων της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού μεγαλύτερη σημασία έχει ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας και το θέμα του μνημονίου έρχεται τρίτο. Μόνο για το ΚΚΕ η τοποθέτηση ενός κόμματος Αριστερά ή Δεξιά έχει πρωτεύουσα σημασία.
Η "λαιμητόμος" του Λεκανοπεδίου
Όπως καταδείξαμε με αναλυτικούς πίνακες το περασμένο Σάββατο στους αναγνώστες μας, ακτινογραφώντας το εκλογικό σώμα στην επικράτεια και την Κρήτη, τελικά καθοριστικό για το εκλογικό αποτέλεσμα και σε μεγάλο βαθμό για την αυτοδυναμία είναι το Λεκανοπέδιο των 2.833.144 ψηφοφόρων, των πέντε εκλογικών περιφερειών και των 87 εδρών, δηλαδή το 1/3 των ψηφοφόρων στην Ελλάδα.
Ειδικότερα, για τους υποψηφίους της Ν.Δ., το Λεκανοπέδιο κινδυνεύει να γίνει "καρμανιόλα", καθώς μία εκλογική ήττα στις κάλπες της 25ης Ιανουαρίου θα έχει ως αποτέλεσμα 1 στους 2 που είχαν εκλεγεί βουλευτές το 2012 στις περιφέρειες της Αττικής να μην μπει στη νέα Βουλή του 2015. Αυτό γιατί ο εκλογικός νόμος, εκτός από το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, "σφαγιάζει" ουσιαστικά το δεύτερο κόμμα, σε αντίθεση με το τρίτο και όσα έπονται. Υπενθυμίζουμε ότι πρόκειται για τον εκλογικό νόμο Σκανδαλίδη που "βελτίωσε" ο Προκόπης Παυλόπουλος!
Η Ν.Δ. ξεκινά από πολύ χαμηλά ποσοστά, αν λάβουμε ως αφετηρία τις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014, δηλαδή πριν από οκτώ μήνες.
Ενδεικτικά: στη Β' Αθηνών είχε λάβει ποσοστό 21,13%, στην Α'? Αθηνών 24,59%, στην περιφέρεια Αττικής 20,52% και στη Β' Πειραιώς 14,89%. Και στις πέντε περιφέρειες του Λεκανοπεδίου (συμπεριλαμβανομένης και της Α' Πειραιώς, της μικρότερης συγκριτικά περιφέρειας) η Ν.Δ. ήταν δεύτερο κόμμα πίσω από το ΣΥΡΙΖΑ.
Ενδεχομένως, τα πράγματα να είναι ακόμη χειρότερα αν επιβεβαιωθούν οι μετρήσεις που δείχνουν τη Ν.Δ. να βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από το ΣΥΡΙΖΑ στη Β' Αθηνών που είναι η μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας με περισσότερους από 1,4 εκατ. ψηφοφόρους και 44 έδρες, δύο περισσότερες από το 2012. Η εκτίμηση είναι ότι η Ν.Δ. θα βγάλει από 6 έως 8 βουλευτές, από τους 13 που είχε στη Βουλή του 2012, αν είναι δεύτερη.
Επιπλέον, η Α' Αθηνών, στην οποία η Ν.Δ. παραδοσιακά καταγράφει τα καλύτερα ποσοστά της, οι έδρες έχουν μειωθεί κατά τρεις, από 17 σε 14, συνεπώς και εξ αυτού του λόγου εκτιμάται ότι θα έχει αριθμητικές απώλειες σε έδρες και βουλευτές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Β' και η Α' Αθηνών, όπως και η περιφέρεια Αττικής αλλά και η Β' Πειραιώς είναι μεταξύ των δέκα περιφερειών πανελλαδικά με τη μεγαλύτερη εκλογική επιρροή.
Οι άλλες περιφέρειες είναι η Α' και η Β' Θεσσαλονίκης, η Αχαΐα, το Ηράκλειο (στην όγδοη θέση), η Λάρισα και η Αιτωλοακαρνανία. Σε όλες αυτές τις περιφέρειες, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε το προβάδισμα έναντι της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές του 2014.
Γιώργος Σαχίνης
