default-image

Υγρασία: Ο "κλέφτης" της θερμότητας-Γιατί και πώς κρυώνουμε

Κρήτη
Υγρασία: Ο "κλέφτης" της θερμότητας-Γιατί και πώς κρυώνουμε

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το πρωτόγνωρο κρύο που έκανε τη ζωή μας δύσκολη αυτές τις μέρες είχε έναν ακόμα "σύμμαχο" εκτός από τις χαμηλές θερμοκρασίες: το χιόνι και τον άνεμο. Έναν «κλέφτη θερμότητας», όπως τον περιέγραψε εύστοχα ο γνωστός μετεωρολόγος κ. Μανόλης Λέκκας, δίνοντας στη… δημοσιότητα το προφίλ και τα ειδικά χαρακτηριστικά του.

Ο λόγος για την υγρασία, που τις μέρες αυτές έχει τρυπήσει κόκκαλα και κόψει ανάσες, έχει κάνει κόσμο και κοσμάκη να τουρτουρίζει και τις σόμπες και τα τζάκια να προσπαθούν μάταια να ανεβάσουν τη... λαχανιασμένη θερμοκρασία, που δεν έλεγε να πάρει την ανηφόρα. Το πρόβλημα έγινε πολύ πιο έντονο αυτές τις μέρες σε πόλεις όπως το Ηράκλειο, όπου ούτως η άλλως η υγρασία είναι αυξημένη ακόμα και υπό φυσιολογικές συνθήκες. Πόσω μάλλον σε ακραίες, όπως αυτές που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε.

Ο κύκλος του νερού

Η αιτία είναι οι θερμοκρασίες που έφταναν κατά μέσο όρο από 5 έως 8 βαθμούς Κελσίου και έκαναν το κρύο ακόμα πιο αφόρητο σε σχέση με περιοχές, όπου ο υδράργυρος έδειχνε κάτω από το μηδέν. Ο λόγος είναι, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα, το ήδη κορεσμένο νερό που υπάρχει στον αέρα και το οποίο από την αέρια μορφή, την οποία δε βλέπεις, μεταλλάσσεται στην υγρή όταν η σχετική υγρασία φτάνει στο 100%. Το φαινόμενο αυτό άλλωστε "κρύβεται" πίσω από τη μορφή των νεφών, τα οποία δεν είναι αυτά που φανταζόμαστε όλοι, αέριες μάζες ελαφριές σαν μπαμπάκι, μια συνηθισμένη περιγραφή, με βάση τα οπτικά ερεθίσματα, αλλά στην κυριολεξία νερό. Όταν αυτό βρίσκεται σε αέρια μορφή, σαν απειροελάχιστα σταγονίδια, είναι αόρατο. Όταν όμως οι συγκεντρώσεις γίνονται μεγαλύτερες, τότε γίνεται ορατό με τη μορφή των νεφών.

Στο κορμί μας

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο "δουλεύει" η υγρασία που περονιάζει το κορμί μας, όταν το αιωρούμενο πλεονάζον νερό στην ατμόσφαιρα σε υγρή μορφή περνάει στο σώμα και καθώς το δέρμα αναπνέει προσπαθεί να το εξατμίσει "κλέβοντας" θερμότητα, γεγονός που μας κάνει να κρυώνουμε. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι το κρύο που νιώθουμε είναι πιο τσουχτερό σε θερμοκρασίες λίγο πιο πάνω από το μηδέν, δηλαδή σε εκείνες που είχαμε αυτές τις ημέρες, απ' ό,τι σε περιοχές που ο υδράργυρος έδειχνε λίγο πιο κάτω από το μηδέν. Η αιτία είναι και πάλι η περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε νερό, καθώς πάνω από το μηδέν σημαίνει υγρασία, ενώ κάτω από το μηδέν έχει στερεοποιηθεί σαν χιόνι ή πάγος. Η μόνη άμυνα είναι τα αντιανεμικά ή οποιοδήποτε πλαστικό, το οποίο εμποδίζει αυτή τη διαδικασία μην αφήνοντας τον αέρα να περάσει στο σώμα ή ακόμα και εφημερίδες που αποτελούν την καλύτερη μόνωση!

Υγρό κλίμα

Όσον αφορά στις πηγές της υγρασίας, είναι γνωστές σε όλους μας πια. Η θάλασσα και γενικά κάθε γειτνίαση με υγρό στοιχείο, όπως ποτάμια και λίμνες. Ενδιαφέρον επίσης έχει το γεγονός ότι η θερμοκρασία την οποία νιώθει το κορμί εξαρτάται όχι μόνο από το ποσοστό υγρασίας αλλά και από τη θέση στην οποία βρισκόμαστε, με τον ήλιο να έχει καθοριστικό ρόλο. Έτσι, αν είμαστε σε σκιερό μέρος, νιώθουμε αυτό που δείχνει ο υδράργυρος, ενώ αν βρισκόμαστε σε απάνεμο σημείο που λιάζεται η θερμοκρασία είναι τουλάχιστον κατά δυο βαθμούς αυξημένη, για τους χειμερινούς βεβαίως μήνες.

Το "γιάτσο"

Για τους περισσότερους από εμάς, τόσο στις παρυφές της πόλης όσο κυρίως στην ύπαιθρο, είναι γνωστό το φαινόμενο της ομίχλης που σχηματίζει ένα στρώμα λίγο πιο πάνω από την επιφάνεια του εδάφους όταν έχει παγετό ή «γιάτσο», όπως είναι γνωστό στην Κρήτη. Αυτό συμβαίνει, καθώς την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος έχει ψυχθεί τόσο πολύ το έδαφος που παράγονται συμπυκνώματα, τα οποία ανεβαίνουν ψηλότερα όσο ζεσταίνεται η ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η εικόνα αυτής της πρωινής ομίχλης.

Χιονιάς: Τεράστιες ποσότητες νερού έφερε η ψυχρή εισβολή

Η αυξημένη υγρασία των ημερών δεν ξάφνιασε τους μετεωρολόγους, καθώς είχαν ήδη δει τα σημεία των... καιρών. Ο κ. Μανόλης Λέκκας είχε άλλωστε προειδοποιήσει μέσα από τη "Νέα Κρήτη" για τα φαινόμενα με πιο έντονο το πρώτο κύμα κακοκαιρίας μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων, το οποίο μετέφερε στις... «αποσκευές» του τεράστιες ποσότητες νερού, ενώ το δεύτερο περισσότερα χιόνια. Αυτό που ξάφνιασε πάντως ήταν η χρονική στιγμή της εισβολής του χιονιά, καθώς κάτι τέτοιο είναι σύνηθες στα τέλη του Γενάρη ή στις αρχές του Φλεβάρη, τις πιο ψυχρές δηλαδή εποχές του χρόνου και όχι στις αρχές του πρώτου μήνα του έτους.

Σταύρος Μουντουφάρης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News