default-image

Το γεγονός της χρονιάς χωρίς τυμπανοκρουσίες

Απόψεις
Το γεγονός της χρονιάς χωρίς τυμπανοκρουσίες

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είθισται στο κατώφλι μιας νέας χρονιάς ένας απολογισμός για τα συμβάντα της χρονιάς που πέρασε. Για να είναι γόνιμο όμως, πρέπει να αφορά το μέλλον και όχι το παρελθόν. Τι ήταν λοιπόν το γεγονός της χρονιάς, ιδιαίτερα σε σχέση με το Κυπριακό;

Του Κώστα Μαυρίδη *

Ως ευρωβουλευτής πάλεψα συντονισμένα με συναδέλφους μου για το ισχυρό καταδικαστικό ψήφισμα εναντίον της Τουρκίας και πλήρως υποστηριχτικό προς την Κυπριακή Δημοκρατία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Ωστόσο, το ψήφισμα δεν αξιολογείται ως το κύριο γεγονός της χρονιάς, παρόλη την δημοσιότητα με αρκετούς να το διεκδικούν ως το δικό τους επίτευγμα.

Πέραν από την μικροπολιτική που υπερκαλύπτει το προσκήνιο στα ΜΜΕ, η αναζήτηση για το γεγονός της χρονιάς πρέπει να αφορά την ουσία των γεγονότων. Έχοντας στο μυαλό την Ιστορία και όχι την μικροπολιτική, ανατρεπτικό γεγονός της χρονιάς υπήρξε η διαπίστωση ότι μια βαθιά εμπεδωμένη σχολή σκέψης στο Κυπριακό και στην ΕΕ σχετικά με την Τουρκία έχει νεκρώσει. Πρόκειται για την πολιτική του Ελσίνκι με αφετηρία το 1999 επί Σημίτη-Παπανδρέου (Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο Ελσίνκι).

Έκτοτε για 15 χρόνια, με την ανοχή και παροχή ευρωπαϊκής προοπτικής στην Τουρκία με άνοιγμα κεφαλαίων, Κύπρος και Ελλάδα «επένδυαν» στη δυνατότητα να ασκήσουν πίεση για μια αποδεκτή λύση στο κυπριακό και στα Ελλαδοτουρκικά. Η αυτοπεποίθηση ήταν τόση ώστε αλλεπάλληλες αβαρίες έγιναν αποδεκτές, με την προσδοκία ότι η πολιτική «επένδυση» στον Ερντογάν θα αποδώσει τα πολλαπλάσια οφέλη στο μέλλον. Έτσι, πολιτικοί ανελίχτηκαν αστραπιαία μέσα από «στρατευμένα» και επιδοτούμενα ΜΜΕ και εκπομπές. Πολιτικές καριέρες χτίστηκαν «πουλώντας» θεωρία και αναλύσεις με άρθρα που «τεκμηρίωναν» την… σοφία αυτών που διαμόρφωσαν την πολιτική. Και στο μεσοδιάστημα, δεκάδες εκδηλώσεις από Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς με χρηματοδότηση εκτός Κύπρου και διάφορους πρωταγωνιστές που «ανταμείφθηκαν» ανάλογα, με θέσεις και χρηματοδοτήσεις. Τελικά, το Ελσίνκι έγινε κυρίαρχη πολιτική σκέψη για αντιμετώπιση της Τουρκίας και λύση στο κυπριακό, για να φτάσει όμως στο τέλος της εντός 2014 με τις εκβιαστικές και παράνομες ενέργειες της Τουρκίας και την άρνηση της να εκπληρώσει τα ελάχιστα που συμφώνησε με την ΕΕ σχετικά με την Κύπρο.

Εντός του 2014 οι προσδοκίες για ευρωπαϊκή ρύθμιση του Κυπριακού και των θεμάτων στα Ελλαδοτουρκικά μέσω της προώθησης των ενταξιακών της Τουρκίας, έγινε θρύψαλα μαζί με ένα συνονθύλευμα αριστεροδέξιων πολιτικών και κινήσεων που έφτασαν στο τέλος τους. Τόσα χρόνια χάθηκαν άγονα με την κατάσταση να χειροτερεύει λόγω της παγίωσης της κατοχής στα κατεχόμενο μέρος της Κύπρου. Από την άλλη, καθώς το πτώμα του Ελσίνκι κείτεται νεκρό, καθώς στήθηκαν πολιτικές καριέρες, συστάθηκαν ΜΚΟ και γράφτηκαν αμέτρητες αναλύσεις και άρθρα που… «τεκμηρίωναν» την πολιτική του Ελσίνκι, δεν έχει ακουστεί ένα mea culpa ακόμη. Ούτε καν από όσους θεωρούσαν τον Ερντογάν «οραματιστή» και «ισλαμοδημοκράτη». Πάντως, είναι ενδιαφέρον που θα στραφούν οι ζηλωτές μιας νεκρής πολιτικής τώρα που ο Ερντογάν δεν θέλει ένταξη στην ΕΕ αλλά να εντάξει την Ευρώπη στα νέο-οθωμανικά του σχέδια.

Όλα αυτά συνέβηκαν ενόσω στην Αν. Μεσόγειο βρίσκεται σε εξέλιξη μια ιστορική ευκαιρία αιώνων με την ευνοϊκότερη συγκυρία εξελίξεων, συμφερόντων και προσωπικοτήτων στο προσκήνιο εδώ και δεκαετίες με επίκεντρο την ενέργεια. Όμως, με τον Ερντογάν και την Τουρκία να μεταλλάσσονται σε καταπιεστικό ισλαμιστικό καθεστώς, ο πολυδιαφημισμένος ευρωπαϊκός μοχλός πίεσης έχει εκπνεύσει. Δεν μπορεί να επενδύει η Κύπρος σε μια νεκρή πολιτική. Πρέπει εμείς να δημιουργήσουμε πίεση απαιτώντας πλήρη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως αναγκαία προϋπόθεση για οποιοδήποτε περαιτέρω βήμα της Τουρκίας προς την ΕΕ. Το αίτημα έχει ξεκάθαρη νομική και πολιτική κάλυψη και η αναγνώριση τυγχάνει στήριξης από αρκετούς ευρωπαίους αξιωματούχους που δύσκολα προβάλλον αντιρρήσεις. Άλλωστε, η αναγνώριση αποτελεί κοινοτική υποχρέωση της Τουρκίας προς την ΕΕ εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτό θα είναι και η δική μου προμετωπίδα για τη νέα χρονιά.

* Ο κ. Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ - S&D

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News