Ένας καινούργιος χρόνος ήρθε για να μας γεμίσει χαρά, ευτυχία και ελπίδα για τις ημέρες που ακολουθούν. Βλέπετε, όλοι οι άνθρωποι έχουν την αισιοδοξία μέσα τους και αυτές τις ημέρες δε μένει κρυμμένη αλλά ξεπροβάλλει και ανθίζει. Ανθίζει και γεμίζει τις καρδιές των ανθρώπων με κουράγιο και ελπίδα.
Πόσο μαγικό είναι! Όλοι προσμένουν ένα καλύτερο αύριο, προσπαθούν να ξεχάσουν τις κακές στιγμές που έζησαν και παράλληλα δεν ξεχνούν όλα αυτά που τους συνδέουν με τους προγόνους τους. Δεν ξεχνούν τα ήθη και τα έθιμά τους και κάπως έτσι δεν τα αφήνουν και να σβήσουν.
Εκτιμώντας τις δικές τους παραδόσεις, οι Αποστολιανοί καλωσορίζουν το νέο έτος μεταφέροντας τις παραδόσεις του χωριού τους. Kάνουν ποδαρικό στα σπιτικά με ένα υπέροχο ημερολόγιο που μας ξεναγεί στο παρελθόν του χωριού τους, τους Αποστόλους Πεδιάδας. Τότε που οι άνθρωποι παρατηρούσαν τη φύση περισσότερο και με τις ιδιότητες των φυτών, τη χρήση των βοτάνων γίνονταν γητευτές. Το ημερολόγιο που επιμελήθηκε το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Αποστολιανών μοσχοβολά αρώματα και βότανα και παράλληλα μεταδίδει στις νεότερες γενιές τα "σπιτικά γιατρο...σόφια" των παλιών Αποστολιανών.
Τρόποι και σοφίες που τότε βοηθούσαν τους ανθρώπους να ξεπεράσουν τις ασθένειες και τον πόνο. Σ' αυτό το ημερολόγιο λοιπόν αποκαλύπτονται βοτανοθεραπείες και πρακτικές για την αντιμετώπιση σακχάρου, κρυολογήματος, πνευμονίας, δερματικών παθήσεων και άλλων πολλών.
Χιλιάδες χρόνια τα βότανα και τα φυτά έδιναν κουράγιο για τους πόνους των ανθρώπων. Η φύση πάντα είναι πολύτιμη για τον άνθρωπο και, όπως όλα δείχνουν, στις μέρες μας η Ιατρική δείχνει να επιστρέφει στη φύση και τις ρίζες της. Αναμφισβήτητα αφήνουμε την υγεία μας στα χέρια της επιστήμης, όμως ποτέ δεν ξεχνάμε όλα αυτά που μας οδήγησαν στο σήμερα. Τρόπους και μεθόδους που παραδίδονταν από γενιά σε γενιά...
Συνταγή από τους Αποστόλους: Γιατροσόφι για την πνευμονία
- Έφτιαχναν τις λαδοτουλούπες. Έβρεχαν άπλυτο μαλλί προβάτου με ρακί ή οινόπνευμα και λίγο λάδι και το τοποθετούσαν στο στήθος.
- Έτριβαν άπλυτο μαλλί προβάτου ώσπου να «αφρίσει», το ζέσταιναν στο τηγάνι και το τοποθετούσαν στο στήθος.
- Για το βήχα και τον πονόλαιμο έβραζαν ή ρακόμελο ή ρακί με πετιμέζι ή μέλι με πιπέρι.
- Για το βήχα και τον πονόλαιμο τοποθετούσαν στο λαιμό ζεστό πανί ή μαλλί με οινόπνευμα και πιπέρι και από πάνω το σκέπαζαν με χαρτί.
- Για το κρυολόγημα έκαναν κομπρέσες με κοπανισμένο σπανακόσπορο γιατί είναι πυρωτικός.
Βούλα Νεονάκη
