Θλιβερή είναι η εικόνα για τους επισκέπτες στο χώρο ψυχαγωγίας και περιπάτου που έχει διαμορφωθεί στον Καράβολα. Αντί για την αίσθηση... ψυχικής ανάτασης, οι επισκέπτες έρχονται αντιμέτωποι με μια θλιβερή πραγματικότητα.
Τα μηχανήματα γυμναστικής, όπως και τα μόλις δύο παιχνίδια που έχουν τοποθετηθεί για να ψυχαγωγούνται τα παιδιά, έχουν σαπίσει, ενώ την ίδια ώρα ο χώρος είναι γεμάτος σκουπίδια και σπασμένα μπουκάλια, που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορούν να τραυματίσουν ένα παιδί.
Την εικόνα εγκατάλειψης συμπληρώνουν αναποδογυρισμένοι κάδοι, που αποτελούν εστίες μόλυνσης, αλλά και αποκρουστικό θέαμα, αναδίδοντας ταυτόχρονα δυσάρεστες οσμές, που απομακρύνουν τον επισκέπτη. Εικόνες που αποδεικνύουν ότι ο χώρος ναι μεν δόθηκε προς χρήση στους δημότες, όμως δε λήφθηκε μέριμνα για τη συχνή καθαριότητά του.
Ωστόσο, η πιο επικίνδυνη απ' όλα κατάσταση που επικρατεί είναι άλλη. Παρά τα πολλά - ακόμα και θανατηφόρα - ατυχήματα που έχουν γίνει στην παραλιακή, ειδικά στο συγκεκριμένο σημείο, δεν έχει τοποθετηθεί προστατευτικό διάζωμα. Έτσι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος σε έναν επικίνδυνο ελιγμό οδηγού, το όχημά του να ξεφύγει, να βρεθεί εντός του χώρου, να συμπαρασύρει κάποιο παιδί ή πολίτη που θα βρίσκεται εκείνη τη μοιραία ώρα εκεί και να θρηνήσουμε και πάλι θύματα.
Από την άλλη πάλι, αν και πρόκειται για ένα χώρο όπου καθημερινά συρρέουν δεκάδες άνθρωποι, απουσιάζουν παντελώς οι απαιτούμενες προδιαγραφές για εκείνους που επιλέγουν να τον διασχίσουν με το ποδήλατο ή κάνοντας τζόκινγκ. Αλλά και για τους φιλόζωους που θα βγάλουν βόλτα το κατοικίδιό τους, που σαν τετράποδο, θέλοντας να κάνει την ανάγκη του, με τόσο μπετόν που έχει τοποθετηθεί, δεν έχει πού να σκάψει.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα σε κάθε πέντε βήματα να φιγουράρουν περιττώματα. Εφιστούμε λοιπόν την προσοχή σε όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, λέγοντάς τους να έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα, καθώς αν και η παροιμία θέλει όσους νύχτα περπατούν να προσέχουν πού... πατούν, στην περίπτωση του Καράβολα πρέπει να το κάνουν και την ημέρα, ώστε να μην έχουν δυσάρεστα... αποτελέσματα.
Μαρία Αντωνογιαννάκη
