default-image

Σκληρό πόκερ με... δανεικό φύλλο

Απόψεις
Σκληρό πόκερ με... δανεικό φύλλο

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε χθες μια κίνηση που αναμενόταν εδώ και ημέρες: αποδέχτηκε την εισήγηση του Βαγγέλη Βενιζέλου και έδωσε... τα ρέστα του, για να πετύχει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας!

Όσο κι αν θέλουμε να πούμε μια καλή κουβέντα για την προσπάθεια του πρωθυπουργού να πετύχει "ευρεία συναίνεση" έστω και την ύστατη ώρα, έστω και "στο παρά πέντε", ο τρόπος και το περιεχόμενο του "ανοίγματος" μου προκαλεί... μάλλον άσχημα συναισθήματα.

Πολύς λόγος έγινε τις τελευταίες ημέρες (δοθείσης και της καταγγελίας για χρηματισμό του Παύλου Χαϊκάλη) για "ανταλλάγματα" και "παζάρι" ψήφων για εκλογή ΠτΔ. Όταν ο πρωθυπουργός βγαίνει και... προσφέρει υπουργεία (!!!!) στους "πρόθυμους" που θα ψηφίσουν Δήμα, αυτό... πώς ακριβώς λέγεται; Δεν είναι "παζάρι" και "εξαγορά ψήφων"; Εμένα μου κάνει για καραμπινάτη περίπτωση εξαγοράς ψήφων, ηθικά μιλώντας.

Κάπως έτσι οι κ.κ. Οικονόμου και Κουράκος μπορούν να βρεθούν με θέσεις υπουργών ή, έστω, υφυπουργών στον πρώτο ανασχηματισμό του νέου έτους, αν βεβαίως βρεθούν αρκετοί "πρόθυμοι" για να συμβάλουν στη συνέχιση της υφιστάμενης πολιτικής και στη διατήρηση του Αντώνη Σαμαρά στην πρωθυπουργία για καμιά 10ριά μήνες ακόμη.

Πρόβλεψη μου: δε θα βρεθούν.

Η κίνηση του Αντώνη Σαμαρά, με τον τρόπο που έγινε, δείχνει αν μη τι άλλο ένα πράγμα: τον πρωθυπουργό πάνω απ' όλα τον απασχολεί η πολιτική του επιβίωση. Και κάνει ό,τι είναι δυνατό για να την πετύχει.

Η εισήγηση για "συναινετική στρατηγική" και "άνοιγμα" είναι του Βαγγέλη Βενιζέλου. Παρότι ο πρωθυπουργός ούτε να ακούσει δεν ήθελε για μια τέτοια τακτική, το εξαιρετικά φτωχό αποτέλεσμα της πρώτης ψηφοφορίας για ΠτΔ, το "μπετονάρισμα" των ΑΝ.ΕΛ. μετά την καταγγελία Χαϊκάλη και το γενικότερο πολιτικό σκηνικό τον ανάγκασαν να αποδεχτεί ασμένως και στην ολότητά της την εισήγηση Βενιζέλου.

Βεβαίως να σημειώσουμε ότι το πλήρες περιεχόμενο της "συναίνεσης", όπως τουλάχιστον την εξέφραζαν στελέχη εκτός Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, περιλάμβανε και την παραίτηση Σαμαρά-Βενιζέλου και τη δημιουργία μιας νέας, ευρείας κυβέρνησης "εθνικού σκοπού". Αυτό φυσικά δεν πρόκειται να συμβεί, ο Αντώνης Σαμαράς δε θα δεχτεί να εγκαταλείψει τον πρωθυπουργικό θώκο με τη θέλησή του σε καμία περίπτωση.

Το υπολογισμένο ρίσκο

Εδώ να πούμε ότι η στρατηγική του Αντώνη Σαμαρά τις τελευταίες βδομάδες δεν ήταν αυτή της "λευκής πετσέτας" αλλά του "υπολογισμένου ρίσκου": ο πρωθυπουργός προσπάθησε να παίξει τα χαρτιά που του έχουν απομείνει (που δεν είναι και πολλά) ποντάροντας πάνω απ' όλα στα "αντανακλαστικά κινδύνου" της μέσης τάξης (ό,τι τέλος πάντων έχει απομείνει απ' αυτήν) ώστε να διεκπεραιώσει το σενάριο του "αριστερού διαλλείματος".

Υπό ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσε αυτό το σενάριο να ευοδωθεί;

- Η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να πάει στις εκλογές έχοντας εξασφαλίσει τουλάχιστον ένα "αξιοπρεπές" αποτέλεσμα στην εκλογή ΠτΔ (ας πούμε οτιδήποτε πάνω από 170 θετικές ψήφους). Αυτό μετά τις τελευταίες εξελίξεις είναι δυνατό, αλλά όχι πολύ πιθανό.

- Στις εκλογές που θα ακολουθήσουν η Ν.Δ. πρέπει να "κρατηθεί" και να μην "φυλλορροήσει" όπως λ.χ. έκανε το ΠΑΣΟΚ. Ο Αντώνης Σαμαράς σαφώς πολιτεύτηκε πιο "έξυπνα" από τον Γιώργο Παπανδρέου και φαίνεται ότι θα κατορθώσει να πάει στις εκλογές με τη μέγιστη δυνατή (δεδομένων των συνθηκών) συσπείρωση. Το ότι εξουδετέρωσε τις δύο "εκ των δεξιών" απειλές για το κόμμα του (Χρυσή Αυγή και ΛΑΟΣ) σαφώς και θα τον βοηθήσει να μην υποστεί "συντριβή" εκλογικά.

- Ο "εξωτερικός παράγοντας" θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον... όσο εχθρικά και αδιάλλακτα αντιμετώπιζε την κυβέρνηση Σαμαρά από τις ευρωεκλογές και ένθεν. Αυτό είναι... σιγουράκι.

- Ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα πετύχει πολλά πράγματα, ανεξαρτήτως προθέσεων. Κι αυτό... πιθανό είναι.

- Θα συνεχίσει η Ν.Δ. και ο Αντώνης Σαμαράς να αντιμετωπίζεται "θετικά" από το σύνολο των συστημικών media. Και αυτό είναι πολύ πιθανό, εφόσον και αν...

Ο κρισιμότερος παράγοντας σαφώς και είναι η εκλογική παρουσία της Ν.Δ. Η τακτική με την οποία θα πορευτεί η Ν.Δ. προς τις εκλογές (εφόσον αυτές γίνουν) είναι ξεκάθαρη εδώ και ημέρες: κινδυνολογία, επίκληση των αταβιστικών φόβων των συντηρητικών ψηφοφόρων για "το άγνωστο" και "το αβέβαιο", πρόταξη του "κινδύνου" εξόδου από το ευρώ, ενώ δεν αποκλείεται να επανέλθει η επικίνδυνη και επιζήμια σεναριολογία περί bank run - σίγουρα θα συντηρείται από Άδωνι, Βούλτεψη και λοιπούς του "γραφικού" μπλοκ της κυβερνητικής παράταξης.

Με δεδομένο ότι το success story αποδείχτηκε... φούσκα ή τέλος πάντων άνευ σημασίας (μια και οι δανειστές, αντί να το εκτιμήσουν και να εκπληρώσουν τις δικές τους υποχρεώσεις, απαιτούν επιτακτικά... ακόμη πιο αιματηρά μέτρα!) και η έξοδος από το καθεστώς των μνημονίων μετατίθεται για το απώτερο μέλλον (για την ακρίβεια, οι δανειστές ΔΕΝ φαίνονται διατεθειμένοι να μας αφήσουν ΠΟΤΕ δίχως αυστηρή επιτήρηση), η Νέα Δημοκρατία έχει ξεμείνει από όπλα. Οι θυσίες των Ελλήνων ΦΥΣΙΚΑ και πήγαν στράφι, αφού δεν ήταν ουδέποτε μέσο αλλά αυτοσκοπός - σας έχω ξαναγράψει πολλάκις ότι το ζητούμενο είναι διττό: εσωτερική υποτίμηση/βουλγαροποίηση και αποπληρωμή των δανείων. Αυτά από πλευράς δανειστών, φυσικά, αλλά η πλήρης αποδοχή κάθε απαίτησης των δανειστών είναι το Ιερό Γκράαλ της κυβέρνησης, παρά την παρελκυστική τακτική του τελευταίου εξαμήνου (που άλλωστε εξασφάλισε και την πολιτική επιβίωση της Ν.Δ. και του Αντώνη Σαμαρά).

Με αυτό το δεδομένο, η κινδυνολογία και η επίκληση του φόβου του αγνώστου, μαζί με τη "συνεργασία" των φίλιων media και των δημοσκοπικών εταιρειών είναι η μόνη τακτική που μπορεί να φέρει αποτελέσματα για τη Ν.Δ. Μαζί με τα παλιά-καλά ρουσφέτια, που γίνονται... ομαδόν τις τελευταίες ημέρες από βουλευτές και υπουργούς.

Με αυτά και με αυτά, η Ν.Δ. δείχνει να συσπειρώνει τα συντηρητικότερα στοιχεία της κοινωνίας, εκείνους που "έχουν κάτι να χάσουν" (πραγματικά ή... κατά φαντασίαν) και να ελπίζει στην χειρότερη περίπτωση σε μια "αξιοπρεπή ήττα".

Βεβαίως δεν μπορώ να εκτιμήσω αν για τη Ν.Δ. είναι καλύτερα ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει αυτοδύναμος (και να "αναγκαστεί" να εφαρμόσει το πρόγραμμά του) ή να συγκυβερνήσει με "δεκανίκια" (λ.χ. Ποτάμι, ΑΝΕΛ ή οποιονδήποτε άλλον) οπότε θα έχει το "άλλοθι" του εταίρου και θα μπορεί να επικαλεστεί το ότι "εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε, αλλά δεν κυβερνούμε μόνοι μας".

Ενόψει εκλογών

Με αυτά και με αυτά, πάμε ολοταχώς για τη δεύτερη και τρίτη ψηφοφορία και το ζητούμενο πλέον για την κυβέρνηση είναι να εξασφαλίσει περισσότερες ψήφους. Η "δεξαμενή" των ΑΝ.ΕΛ. έκλεισε, αυτή των ανεξάρτητων δεν αρκεί (πολύ περισσότερο που αρκετοί ΔΕΝ θα ψηφίσουν έτσι κι αλλιώς) και απομένουν οι της ΔΗΜΑΡ. Τα φίλια media παίζουν τα σενάρια διάλυσης της ΔΗΜ.ΑΡ. πάρα πολύ δυνατά τις τελευταίες ημέρες και ιδιαίτερα σήμερα, οπότε μπορεί να περιμένουμε κάποια "πραξικοπηματική κίνηση" από ΔΗΜ.ΑΡ. μεριά και μάλιστα... ίσως και ενόψει δεύτερης ψηφοφορίας. Δεν το βλέπω πάρα πολύ πιθανό, καθώς η μοναδική περίπτωση για τους δημαρίτες βουλευτές να επανεκλεγούν βρίσκεται στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά... τίποτε δεν αποκλείεται. Κάποιοι μπορεί να θέλουν να έχουν να λένε στα εγγόνια τους ότι διετέλεσαν υπουργοί ή υφυπουργοί... έστω κι αυτής της κυβέρνησης.

Από την άλλη υπάρχει και το "σενάριο φαντασίας", που θέλει τους... χρυσαυγίτες να ψηφίζουν μαζικά υπέρ Δήμα στην τελευταία ψηφοφορία, επικαλούμενοι τον... κομμουνιστικό κίνδυνο (εδώ γελάμε...) αλλά στην πραγματικότητα έχοντας λάβει υπόσχεση ότι θα πέσουν στα μαλακά δικαστικώς, πλην ενός που θα αποτελέσει την "Ιφιγένεια" του ναζιστικού κόμματος.

Όλα αυτά είναι σενάρια και μένει να δούμε αν κάτι απ' όλα γίνει πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση, η "διαδικαστική" (μη) εκλογή ΠτΔ έχει μετατραπεί αίφνης σε... θρίλερ.

Γιώργος Ψαρουλάκης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News