Το μπαλάκι βρίσκεται στην πλευρά του πρωθυπουργού. Αν αποδεχθεί να αναλάβει την "πολιτική πρωτοβουλία", τότε θα παίξει το τελευταίο του χαρτί για εκλογή προέδρου. Αν επιμείνει στις... καθαρές λύσεις, πάρτε τις ταυτότητες και ετοιμαστείτε για κάλπες... Διότι, προφανώς, κανείς δεν μπορεί να γίνει προφήτης για την 29η Δεκεμβρίου. Ωστόσο, είκοσι βουλευτές δε βρίσκονται στα... "σκρατς". Η θέση που επισήμως διατυπώνει ο Α. Σαμαράς συνοψίζεται στη φράση «καθαρές λύσεις». Υποστηρίζει, δηλαδή, ότι ενδιαφέρεται μόνο για την εκλογή του Στ. Δήμα στην τρίτη ψηφοφορία της 29ης Δεκεμβρίου, διαφορετικά προκρίνει εκλογές στις 25 Ιανουαρίου, όσο συντομότερα γίνεται.
Ωστόσο, σύμφωνα με πολλές ενδείξεις, υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να αποδεχθεί την πρόταση που θα παρουσιαστεί από ανεξάρτητους και άλλους βουλευτές για καθορισμό ημερομηνίας εκλογών μέσα στο 2015 προκειμένου να εκλεγεί συναινετικά πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αν στο πλαίσιο αυτό χρειαστεί η αποχώρηση του Στ. Δήμα και η αντικατάστασή του από άλλον υποψήφιο, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, κανένα πρόβλημα για την κυβέρνηση. Κατά τις ίδιες ενδείξεις, ο Α. Σαμαράς θα δώσει μάχη για να μετατεθεί η ημερομηνία όσο το δυνατόν πιο πίσω, δηλαδή το Νοέμβριο.
Αδύναμες πτυχές
Αυτό το σενάριο έχει διάφορες αδύναμες πτυχές. Για παράδειγμα, ο Σπ. Λυκούδης και οι άλλοι βουλευτές που το προωθούν ζητούν τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ σε μια εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, όπως επίσης τη συμφωνία του για την έναρξη της διαδικασίας συνταγματικής αναθεώρησης, για την εκλογή ΠτΔ και για την ημερομηνία των εκλογών. Όμως, όπως όλα δείχνουν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να μπει σε αυτήν τη συζήτηση. Έτσι, μένει μετέωρη η πρόταση που κυοφορείται, ούτε είναι σαφές πώς θα "απελευθερωθούν" τελικά βουλευτές για να ψηφίσουν ΠτΔ απλώς επειδή η κυβέρνηση μπορεί να δεχτεί εκλογές το φθινόπωρο του 2015.
Ατέρμονος στροβιλισμός
Ας θυμηθούμε λίγο πριν ανοίξει ο κύκλος των σεναρίων, λίγο πριν καν ξεκινήσει η φημολογία προ της πρώτης ψηφοφορίας στη Βουλή. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν ήταν αυτός που προκάλεσε τη διαδικασία εκλογής προέδρου εσπευσμένα, μιλώντας για σκηνικό πολιτικής αστάθειας που δημιουργεί η αντιπολίτευση; Μάλιστα, τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία μας λένε σήμερα πλέον ότι τις προθέσεις του δεν τις "κάρφωσε" μόνο ο Βενιζέλος στον Σόιμπλε, αλλά τις γνωστοποίησε και ο ίδιος σε Βερολίνο και Βρυξέλλες.
Η παραπάνω, όμως, λογική αλληλουχία φαίνεται να διακόπτεται από ένα ερώτημα, που είναι δύσκολο να απαντηθεί και που είναι το ακόλουθο: Μα, αφού η επιθυμία και των εντός και των εκτός της Ελλάδας είναι ο εξοστρακισμός των εκλογών, γιατί τις προκάλεσαν έστω και ως ενδεχόμενο με την αδυναμία εκλογής προέδρου; Παρότι ενδεχομένως αποτελεί λεπτομέρεια που χάνεται στο συρφετό της νέας κρίσης, ωστόσο η πραγματικότητα είναι πως οι εκλογές δεν προέκυψαν από ενέργειες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από ξαφνική και φαινομενικά τουλάχιστον αδικαιολόγητη ρήξη κυβέρνησης και τρόικας. Αδικαιολόγητη, με την έννοια ότι οι σχέσεις κυβέρνησης και τρόικας ήταν απολύτως αρμονικές για όλο αυτό το δυσβάσταχτο για την Ελλάδα διάστημα των πέντε ετών.
Η ρήξη, αν και βελούδινη, όπως αποδείχθηκε, έφερνε στο βάθος της εκλογές.
Η αιτία
Η αιτία διακοπής της ειδυλλιακής συμβίωσης κυβέρνησης και τρόικας ήταν τα νέα, αγριότερα και πιο οδυνηρά μέτρα σε σύγκριση με όλα τα προηγούμενα, που αιφνιδιαστικά αποφάσισαν να ενεργοποιήσουν οι δανειστές. Η κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι θα της είναι αδύνατον να περάσει από τη Βουλή αυτά τα νέα αιμοσταγή μέτρα. Ιδιαίτερα, και επειδή η κυβέρνηση είχε αναγγείλει πολλές φορές το «τέλος οδυνηρών μέτρων και μνημονίων» και είχε υποσχεθεί ελαφρύνσεις, που τώρα υποχρεώνεται να πάρει πίσω. Συγκεκριμένα, με τα νέα μέτρα, όπως αυτά εμφανίζονται στην έκθεση που στάλθηκε στα εθνικά κοινοβούλια των κρατών-μελών της ευρωζώνης και που χθες πρώτη η Γερμανία τα ψήφισε στη Βουλή της, οι δανειστές απαιτούν από την Ελλάδα φρένο στην έκδοση νέων συντάξεων, πρόσθετες περικοπές στις δαπάνες υγείας, εσωτερικό δανεισμό του Δημοσίου από ΔΕΚΟ και τράπεζες και πρόσθετα μέτρα 1,8 δισ. ευρώ για το 2015.
Έτσι, κρίθηκε ότι ο μόνος τρόπος για να περάσουν αυτά τα μέτρα ήταν οι πρόωρες εκλογές, αποκλειστικά ως απειλή, αφού θα έπρεπε με κάθε τρόπο να αποφευχθούν, χάρη στην εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας.
«Δήμας ή χάος»
Το δίλημμα έχει μια προφανή για την ώρα απάντηση: Εκλογές
Είναι προφανές πλέον ότι το ζητούμενο των ψηφοφοριών στη Βουλή δεν έχει να κάνει με την εκλογή του Δήμα στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Σενάρια και πρωτοβουλίες, έστω και για επικοινωνιακούς λόγους, μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου και ακόμη περισσότερο μέχρι τις 29 θα μετρήσουμε πολλαπλάσια από όσα βλέπουμε μέχρι σήμερα. Αν όλα όμως κριθούν αμιγώς πολιτικά και όχι σε προσωπικό και εκτός πολιτικής πεδίο, κάποια στιγμή θα έχουν κι ένα όριο. Σε όλους όμως όσους έχουν αναγάγει τα σενάρια σε επιστήμη αυτές τις μέρες, προφανώς φαίνεται ότι τους διαφεύγει κάτι απλό: Δηλαδή ότι το δίλημμα Δήμας ή χάος έχει μια προφανή για την ώρα απάντηση: Εκλογές.
Γιώργος Σαχίνης
