Μια από τις πιο σημαντικές και αγαπημένες ηθοποιούς της, η Ιταλίδα ντίβα, Βίρνα Λίζι βασίλισσα μίας κινηματογραφικής εποχής ανεπανάληπτης, έφυγε σε ηλικία 78 ετών έχοντας τιμηθεί με δεκάδες διακρίσεις.
Η Βίρνα Λίζι, πέθανε στο διαμέρισμά της, μόλις έναν μήνα μετά την ανακάλυψή της ότι πάσχει από μία ανίατη νόσο.
Την είδηση του θανάτου της μετέδωσε ο γιος της, λέγοντας ότι πέθανε ήσυχη στον ύπνο της.
Τα ΜΜΕ της Ιταλίας αποχαιρετούν την λαμπερή πρωταγωνίστρια με τον δικό τους τρόπο.
«Αντίο Βίρνα Λίζι, βασίλισσα του δικού μας σινεμά» γράφει η εφημερίδα La Repubblica, ενώ ο τίτλος της Corriere della Sera είναι: «Αντίο Βίρνα Λίζι, ιταλίδα ντίβα»
Ποια ήταν η Βίρνα Λίζι
Η Βίρνα Λίζι γεννήθηκε το 1936 στο Τζέζι της Ανκόνα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Βίρνα Πιεραλίζι. Το Βίρνα Λίζι το επέλεξε μόνη της. Ξεκίνησε την καριέρα της ήδη από την ηλικία των 17 ετών.
Αρχικά, οι παραγωγοί την προσλάμβαναν για την εξωτερική της εμφάνιση, σύντομα, όμως, η Βίρνα Λίζι απέδειξε ότι δεν ήταν μόνο άλλο ένα ωραίο πρόσωπο. Ανάμεσα στις πρώτες της ταινίες ήταν τα: The Doll that Took the Town (1957), Don't Tempt the Devil (1963) και το ιταλικό υπερθέαμα Duel of the Titans (1961).
Η Βίρνα Λίζι εμφανίστηκε και σε ταινίες του Χόλιγουντ. Δίπλα στον Τζακ Λέμον στο How to Murder your Wife (1965) και με τον Τόνι Κέρτις στο Not with my wife, you don't (1966). Μάλιστα, της είχαν προσφέρει τον ρόλο της εμβληματικής Barbarella, τον οποίο όμως απέρριψε για να επιστρέψει στην Ιταλία.
Επέστρεψε στην Ευρώπη όπου γύρισε πολλές ταινίες. Το 1994 η καριέρα της γνώρισε άνθηση, όταν εμφανίστηκε στη Βασίλισσα Μαργκό ως Αικατερίνη των Μεδίκων. Για τον ρόλο της κέρδισε βραβείο Σεζάρ, καθώς και βραβείο στο κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών.
Ήταν παντρεμένη με τον Φράνκο Πέσι για 53 χρόνια (έως τον θάνατό του τον Σεπτέμβριο του 2013).
Τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστούσε σε τηλεοπτικές σειρές. Η τελευταία της εμφάνιση, σύμφωνα με το IMDB ήταν στην ταινία Latin Lover της Κριστίνα Κομεντσίνι, η οποία πρόκειται να προβληθεί τον Μάρτιο του 2015.
Το 2002 είχε εμφανιστεί στην ταινία Η Ωραιότερη Ημέρα της Ζωής μου και πάλι της Κομεντσίνι.
