default-image

Εμείς και οι άλλοι

Απόψεις
Εμείς και οι άλλοι

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ελλάδα επέστρεψε στα πρωτοσέλιδα του ξένου Τύπου και τις αναλύσεις που δίνουν και παίρνουν σε όλα τα μεγάλα έντυπα του πλανήτη, κάνοντάς μας να νιώθουμε ότι είμαστε το επίκεντρο του κόσμου και ότι όλα στην ευρωζώνη εξαρτώνται από το αν θα έχουμε πρόωρες εκλογές ή αν θα σταματήσει η περίφημη αστάθεια με την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας λίγο πριν μας αφήσει χρόνια το 2014. Αυτό όμως είναι μια μεγάλη πλάνη, γιατί στην πραγματικότητα αυτό που ενδιαφέρει τους Ευρωπαίους δεν είναι η Ελλάδα αυτή καθαυτή, παρά τα όσα λέγονται και ξαναλέγονται (και θα λέγονται μέχρι να τελειώσει αυτό το σίριαλ) αλλά τα απόνερα μιας ενδεχόμενης πολιτικής αναταραχής.

Του Σταύρου Μουντουφάρη

Απόνερα που, όπως συμβαίνει σε ένα παλιρροϊκό κύμα, μπορεί να πιάσουν όλες τις παράκτιες περιοχές του Μεσογειακού Νότου και να φτάσουν ακόμα και σε απάνεμες από τέτοια τσουνάμι ακτές, όπως αυτές της Αλβιόνας ή ακόμα και της πάλαι ποτέ υπόδειγμα Σκανδιναβίας και ποιος ξέρει πού ακόμα. Γιατί το κύμα μπορεί μέσω των ποταμών να χτυπήσει ακόμα και την κραταιά Γερμανία. Το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και ένας Θεός ξέρει πού αλλού. Άλλωστε κλιματικές αλλαγές έχουμε, όλα μπορούν να συμβούν. Σωστά; Μην ξεχνάτε επίσης ότι, έστω και σαν υποσημείωση στην ειδησεογραφία, πριν λίγες μέρες ένα γερμανικό κρατίδιο, η Θουριγγία, έβγαλε τον πρώτο πρωθυπουργό που προέρχεται από την Αριστερά μετά την πτώση του Τείχους, τον Μπόντο Ράμελοφ του Linke. Το πολιτικό σκηνικό που μετά τις ευρωεκλογές έγινε ακόμα πιο ρευστό και τα όσα ακολούθησαν με τη σκληρή πολιτική Κάμερον στη Βρετανία κατά της Ευρώπης, τους λεονταρισμούς Ιταλίας και Γαλλίας για τους προϋπολογισμούς, απέναντι στην Κομισιόν και βεβαίως την οργή των πολιτών όπως εκφράστηκε και στην ευρωκάλπη για τις πολιτικές λιτότητας που οδήγησε τον Γιούνκερ στο περίφημο πια σχέδιό του για την ανάπτυξη έχουν αλλάξει τα δεδομένα στην Ευρώπη. Αυτό που ανησυχεί τους κραταιούς της Γηραιάς Ηπείρου δεν είναι αν η Ελλάδα θα αλλάξει ρότα σε μια ενδεχόμενη κάλπη, ούτε αν βουλιάξει από το χρέος, ούτε αν ζήσουν ή πεθάνουν οι Έλληνες.

Άλλωστε το έχουν αποδείξει περίτρανα με τις αλλεπάλληλες «πατάτες» των μέτρων που ακόμα και ένα παιδί μπορούσε να δει ότι δεν ήταν δυνατόν να αποδώσουν. Αυτό που τους τρομάζει είναι ένα πολιτικό τσουνάμι που θα μπορούσε να ξεσπάσει ανατρέποντας το σκηνικό της λιτότητας και της δημοσιονομικής πειθαρχίας το οποίο θα έκανε πολλούς να χάσουν τον ύπνο τους. Φυσικά οι όροι προβλεψιμότητα και ηπιότερη οικονομική πολιτική είναι παντελώς απόντες από τη σκέψη των αρτηριοσκληρωμένων πολιτικών, όπως απέδειξε και η αδυναμία τους να ανασχέσουν τη λαίλαπα της άκρας δεξιάς και το κύμα του ευρωσκεπτικισμού που σάρωσε τις κάλπες στις ευρωεκλογές. Έτσι, έβγαλαν και πάλι από το συρτάρι τα γνωστά λαγουδάκια, όπως ο ταχυδακτυλουργός από το καπέλο του, μαζί με τα φαντάσματα από το σεντούκι της Grexit και του χάους. Γνώριμα σενάρια, κλασικά επεισόδια του ίδιου σίριαλ. Μιλώντας για την Ελλάδα αλλά απευθυνόμενοι περισσότερο στους Γάλλους, τους Ιταλούς, τους Πορτογάλους, τους Ισπανούς και πάει λέγοντας. Βλέποντας ότι έτσι όπως έχει ανακατευτεί η σούπα δε βγαίνει η συνταγή ούτε με τα πιπεροκύμινα που ρίχνουν μέσα. Με μια ήπειρο που βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στη δίνη της ύφεσης, παρά τα ωραία λόγια περί ανάπτυξης και τα στοιχεία που διαβάζονται... βουστροφηδόν, όπως το «νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν» και τους πολίτες της να έχουν κουραστεί από τη μιζέρια του «κόψε κι άλλο».

Το τι θα βγει από αυτή την ιστορία ουδείς το γνωρίζει. Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, ο οποιοσδήποτε τολμά να κάνει μια εκτίμηση που ξεπερνά το όριο των δέκα ημερών είναι μάλλον λάτρης της επιστημονικής φαντασίας. Και για το λόγο αυτό, ακόμα και κορυφαίοι αναλυτές εμφανίζονται εξαιρετικά προσεκτικοί αποφεύγοντας παρακινδυνευμένες προβλέψεις. Πιο αξιόπιστη σε αυτές τις συγκυρίες είναι μια τράπουλα ταρώ ή το κατακάθι του καφέ στο φλιτζάνι για να προβλέψει τα μελλούμενα.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News