Πολλοί ονομάζουν το Εδιμβούργο "Αθήνα του Βορρά" λόγω κάποιων ομοιοτήτων κυρίως στην τοπογραφία της Παλιάς Πόλης του Εδιμβούργου με την Ακρόπολη.
Το Εδιμβούργο είναι επίσης γνωστό ως Ντούνεντιν, που προέρχεται από τη γαελική ονομασία Dun Eideann. Η πόλη Ντούνεντιν στη Νέα Ζηλανδία αρχικά ονομαζόταν Νέο Εδιμβούργο ενώ ακόμα είναι γνωστή ως το "Εδιμβούργο του Νότου".
Με περισσότερους από ένα εκατομμύριο επισκέπτες το χρόνο το Εδιμβούργο είναι ο δεύτερος πιο δημοφιλής προορισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά το Λονδίνο.
Το Εδιμβούργο μοιάζει να έχει βγει από παραμύθι καθώς η γοτθική αρχιτεκτονική του είναι ομοιόμορφη σε όλη την πόλη ενώ κανένα σπίτι δεν ξεφεύγει από τα πρότυπα.
Στην πόλη έχουν χαρακτηριστεί πάνω από 4.500 κτίρια ως διατηρητέα και αυτό είναι εμφανές καθώς αποπνέουν την αίσθηση ότι η πόλη ζει σε μια πρότερη εποχή.
Η πόλη αποτέλεσε μεγάλο κέντρο την εποχή του Διαφωτισμού χάρη στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Στην απογραφή του 2010, το Εδιμβούργο είχε συνολικό πληθυσμό 486.120 κατοίκων κι έτσι είναι η έβδομη μεγαλύτερη πόλη στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Κάστρο του Εδιμβούργου
Ένα υπέροχο φρούριο πάνω στο βράχο που είναι ορατό από μίλια μακριά και αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης. Το κάστρο του Εδιμβούργου έχει εξυπηρετήσει διάφορους σκοπούς κατά τη διάρκεια των αιώνων. Η υψηλή του θέση του έδινε άλλες εποχές στρατιωτικό πλεονέκτημα αλλά σήμερα χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς για τους περιηγητές που περπατούν την πόλη.
Παλάτι του Holyrood
Το παλάτι του Holyrood, η επίσημη κατοικία στη Σκωτία της Βασίλισσας, βρίσκεται στο τέλος του Royal Mile του Εδιμβούργου. Είναι βήματα από το Κοινοβούλιο της Σκωτίας και κάθεται στην άκρη του Holyrood Park. Ιδρύθηκε ως μοναστήρι το 1128 και ήταν σε ένα σημείο την κατοικία της Βασίλισσας Μαίρης της Σκωτίας.
Λόφος του Calton
Το Calton Hill είναι ένας από τους λόφους του Εδιμβούργου, ακριβώς δίπλα στο κέντρο της πόλης. Με την πρώτη ματιά είναι ολοφάνερη η ομοιότητα της με μια απόπειρα να μοιάσει την ακρόπολη των Αθηνών χωρίς επιτυχία όμως. Η ακρόπολη είναι στην πραγματικότητα ένα ημιτελέςς μνημείο - αρχικά με την ονομασία «Εθνικό Μνημείο της Φύσης». Ξεκίνησε το 1816, ένα χρόνο μετά την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλό και ήταν γραφτό να γίνει ένα αντίγραφο του Παρθενώνα της Αθήνας, ως μνημείο για όσους είχαν πεθάνει στη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων. Η οικοδόμηση ξεκίνησε το 1822, αλλά τα κεφάλαια τελείωσαν με τον αρχιτέκτονα William Playfair να βλέπει μόνο τη μια πρόσοψη του κτιρίου που ολοκληρώθηκε. Βαπτίστηκε από τους κατοίκους τότε "ντροπή του Εδιμβούργου" αλλά είναι τώρα ένα δημοφιλές ορόσημο.
