Αιδώς... Τα λάθη συμβαίνουν, είναι ανθρώπινα. Όλοι οι εργαζόμενοι στα Μέσα Ενημέρωσης το γνωρίζουμε καλά. Κανείς μας δεν έχει ξεφύγει από τον κανόνα. Όμως, δε γίνεται στην κρατική ελληνική τηλεόραση, επί μισή ώρα, ο τίτλος κάτω από την εικόνα της απευθείας μετάδοσης της άφιξης Νταβούτογλου να είναι "Ο πρωθυπουργός στην Αθήνα" - "Προσγειώνεται αυτήν την ώρα στο Ελευθέριος Βενιζέλος". Επί μισή ώρα. Το λάθος είναι ανθρώπινο. Αλλά και στο χειρότερο τηλεοπτικό σταθμό υπάρχουν το λιγότερο τρεις άνθρωποι στο "κοντρόλ", στην αίθουσα δηλαδή που διαχειρίζεται τη μετάδοση. Πόσω μάλλον στην επίσημη κρατική τηλεόραση.
Του Γιώργου Παπαδάκη
Όμως, ο τίτλος δεν έμεινε στις οθόνες για ένα ή δύο λεπτά. Πράγμα ανθρώπινο, επαναλαμβάνουμε. Ούτε καν για πέντε. Μισή ώρα έμεινε. Κι έμεινε και η απορία στους τηλεθεατές. Ο Σαμαράς ήταν που επέστρεφε από κάποιο αιφνίδιο και προφανώς κρίσιμο ταξίδι στο εξωτερικό; Και τι ήταν εκείνο το ταξίδι; Κάτι σχετικό με την τρόικα και τη διαπραγμάτευση προφανώς. Μήπως επέστρεφε ο πρωθυπουργός μας θριαμβευτής; Να μας δείξει άμα τη προσγειώσει κανένα έγγραφο αλά Τσάμπερλεν περί "επίτευξης ειρήνης"; Περί εξόδου μας από τα μνημόνια; Μπα. Όταν το αεροπλάνο με την τούρκικη σημαία στο πιλοτήριο και την επιγραφή "Turkie Cumhuriyeti" γέμισε την οθόνη τους, δεν απογοητεύτηκαν απλώς, έπαθαν "ελαφρώς πλάκα", όπως λέμε στην καθομιλουμένη.
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου αντικατέστησε τον... Σαμαρά, αντί να τον αντικαταστήσει ο Τσίπρας; Μήπως το "μοιραίο" έχει επέλθει και δεν το πήραμε χαμπάρι; Μήπως ο Αχμέτ, ο κατεξοχήν εκπρόσωπος των νεοοθωμανών (είναι γνωστοί οι "μεγαλοϊδεατισμοί" της ομάδας Ερντογάν), πραγμάτωσε το όνειρό του και επανήλθαμε στους κόλπους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και κανείς δε μας το πε; Τζάμπα οι εξοπλισμοί μας και τα αεροπλάνα μας και οι χαμένοι στο Αιγαίο πιλότοι μας; Τζάμπα οι μίζες για τα "εξοπλιστικά" μας; Τζάμπα πήγαμε όλοι μας φαντάροι; Κάτι μήνες οι πιο νέοι, κάτι... χρόνια οι πιο παλιοί; Δε θα ήταν απίθανο με τα όσα έχουμε δει το τελευταίο διάστημα σ' αυτήν εδώ τη χώρα, όπου οι ζωές όλων μας ήρθανε "τα πάνω κάτω". Δεν είναι αστείο. Με βεβαιότητα όλοι κάναμε όμοιες σκέψεις βλέποντας την εικόνα. Με σκωπτικό τρόπο βέβαια. Άκρως ειρωνικό.
"Τουρκέψαμε" και δεν το πήραμε χαμπάρι. Ούτως ή άλλως, αφού τα χουμε δώσει όλα στους δυτικούς "συμμάχους" και μας έχουν δεμένους χειροπόδαρα, να δώσουμε κάτι τι και στους "φυσικούς οχτρούς". Στο κάτω-κάτω, αυτοί πάντα δηλώνανε οχτροί... Πιο έντιμο είναι να "χάσουμε" από αυτούς παρά από τους "φίλους". Τέτοιες σκέψεις κάναμε φαιδρές. Αστείες. Έτσι μοιάζουνε, αλλά δεν είναι. Απλά δείχνουν το μέγεθος και τον αντίκτυπο του απαράδεκτου λάθους της κρατικής τηλεόρασης, σε ένα έθνος που δεν αντέχει πια ούτε "αστεία" ούτε "λάθη" ούτε "πλάκες"...
*Η λέξη αφερίμ είναι τουρκική και σημαίνει "μπράβο" ή "εύγε".
