Να ελεγχθεί η εγκυρότητα της απόφασης, αναφορικά με την αναγόρευση ως επίτιμου διδάκτορα του καθηγητή κ. Χ. Ρίχτερ από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, ζητά ο βουλευτής Ηρακλείου κ. Λευτέρης Αυγενάκης με νέα κοινοβουλευτική του παρέμβαση προς τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ανδρέα Λοβέρδο, επισημαίνοντας ότι «οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης ήταν ελλιπείς και προβληματικές καθώς δεν υπήρξε καμία γραπτή εισήγηση, όπως προβλέπει ο νόμος», και υπογραμμίζοντας «πώς είναι δυνατό να τελεί το Πανεπιστήμιο υπό κατάληψη και να γίνονται διαδικασίες αναγόρευσης;».
Αναλυτικά το κείμενο της ερώτησης:
«Το τελευταίο διάστημα έχει κλονίσει την κοινωνία της Κρήτης μια απαράδεκτη ενέργεια από τη διοίκηση του Πανεπιστημίου Κρήτης, και πρόκειται για την αναγόρευση του Γερμανού καθηγητή κ. Ρίχτερ ως επίτιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενέργεια η οποία προσβάλλει την ιστορία μας, αποδεχόμενη την παραχάραξη και παραποίησή της καθώς και την τιμή όσων θυσιάστηκαν για την πατρίδα μας.
Ο καθηγητής κ. Ρίχτερ είναι ένας αρκετά γνωστός ιστορικός, ο οποίος έχει ασχοληθεί συστηματικά με την ελληνική και την κυπριακή ιστορία.
Στο επίμαχο βιβλίο του ("Επιχείρηση Ερμής: Η Κατάκτηση της νήσου Κρήτης το Μάιο 1941") σε μια αναθεώρηση της ιστορίας του τόπου με τους κατακτητές της:
Πρώτον, η αμφισβήτηση της στρατηγικής σημασίας της "κατάκτησης της Κρήτης" έρχεται σε αντίθεση με κάποιες αλλά σίγουρα όχι όλες τις επιστημονικές απόψεις επί του θέματος. Το δεύτερο επίπεδο του αναθεωρητισμού - και το πλέον προκλητικό για κάθε Έλληνα, πόσω μάλλον Κρητικό - είναι η διαφαινόμενη σχετικοποίηση των εγκλημάτων πολέμου που διέπραξαν τα στρατεύματα του Τρίτου Ράιχ. Η λογική του συγγραφέα είναι ότι το ανηλεές και πέραν του δικαίου του πολέμου κινούμενο κρητικό αντάρτικο εξώθησε τους εισβολείς σε αποκτήνωση. Οι οποίοι εισβολείς ήταν, στην πλειοψηφία τους, επίλεκτες μονάδες διαπνεόμενες από έναν "ιδεαλισμό". Είναι τόσο απαράδεκτη η σύνδεση της κτηνωδίας του επιτιθέμενου και του κατακτητή με την οργή του αμυνόμενου που ο ιστορικός εδώ χάνει τη συμπάθεια κάθε στοιχειωδώς αντικειμενικού αναγνώστη. Πόσω μάλλον του Έλληνα, πόσω μάλλον του Κρητικού.
Δεν πρόκειται ούτε για αμφισβήτηση της ακαδημαϊκής ελευθερίας ούτε για "σκοταδισμό" κάποιων στρατιωτικών. Ουδείς εμπόδισε - και ουδείς θα εμποδίσει στο μέλλον - τον καθηγητή κ. Ρίχτερ να αναπτύξει τις απόψεις του. Η ανακήρυξη όμως σε επίτιμο διδάκτορα, αυτή η εξαιρετική τιμή, που συνδέει διά βίου το Ίδρυμα με τον κατ' εξαίρεση έτσι τιμώμενο, αποτελεί κάτι εντελώς διαφορετικό. Τέτοιες προκλητικές αστοχίες βλάπτουν την ίδια τη συμφιλίωση των Ευρωπαίων και - ειδικότερα - την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεών μας με τη φίλη και σύμμαχο, σήμερα, Γερμανία, η οποία είναι φορέας μιας πολιτισμικής παράδοσης αξιοζήλευτης και ανθρωπιστικής, πολύ διαφορετικής από εκείνη που πρέσβευαν οι "ιππότες" (!) των εισβολέων-αλεξιπτωτιστών που γρήγορα μετατράπηκαν σε σφαγείς αμάχων.
Πιο συγκεκριμένα, το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης αναγόρευσε στις 20/11 έπειτα από πρωτοβουλία και εισήγηση του επίκουρου καθηγητή Ανδρέα Στεργίου, ο οποίος ήταν μαθητής του Γερμανού καθηγητή και έντονος υποστηρικτής των θέσεών του, τον κ. Ρίχτερ ως επίτιμο διδάκτορα. Οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης ήταν ελλιπείς και προβληματικές καθώς δεν υπήρξε καμία γραπτή εισήγηση, όπως προβλέπει ο νόμος. Ταυτόχρονα ο εισηγητής απέκρυψε το επίμαχο βιβλίο και την προβληματική του επιχειρηματολογία, καθώς και το γεγονός ότι εδώ και τρία χρόνια υπάρχουν έντονες διαμαρτυρίες για το περιεχόμενό του, όπου εξομοιώνεται ο αγώνας του κρητικού λαού με τις ναζιστικές θηριωδίες, θέμα που συνδέεται με την εθνική προσπάθεια διεκδίκησης των πολεμικών αποζημιώσεων και διακινδυνεύοντας και το ενδεχόμενο μιας νομικής εμπλοκής στο δίκαιο αίτημα της χώρας μας, για το οποίο η ελληνική κυβέρνηση έχει πάρει ξεκάθαρη.
Επιπλέον, την ημέρα της Συνέλευσης του Τμήματος δε δόθηκαν καν και τα δύο άλλα ονόματα των καθηγητών που προτείνουν προς αναγόρευση το Γερμανό καθηγητή, κάτι δηλαδή που απαιτείται και θεωρείται αυτονόητο. Την ίδια ώρα μάλιστα, σε συνέντευξή του (25/11/2014), ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Ευριπίδης Στεφάνου δηλώνει ότι γνώριζε τις αντιδράσεις από το 2011, καθότι ήταν παρών στην παρουσίαση του επίμαχου βιβλίου, όπου ο επίτιμος ΑΓΕΕΘΑ, Αρχιστράτηγος Μανούσος Παραγιουδάκης εκδήλωσε έντονες διαμαρτυρίες, τις οποίες δημοσίευσε ακολούθως στον Τύπο.
Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν η τελετή αναγόρευσης να λάβει χώρα στις 19/11/2014 στο Ωδείο της πόλης του Ρεθύμνου - ακυρώθηκε όμως από τις έντονες διαμαρτυρίες του κρητικού λαού. Είχαν προηγηθεί οι διαμαρτυρίες διαφόρων φορέων, μεταξύ άλλων του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Πολεμικών Αποζημιώσεων αλλά και πολλών ακαδημαϊκών, όχι μόνο του οικείου Τμήματος.
Παρά όμως τις αντιδράσεις και παρά τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας, προχώρησε τελικά η τελετή αναγόρευσης που έγινε την επόμενη μέρα στις 20/11/2014 στο Πανεπιστήμιο, που τελούσε μάλιστα υπό κατάληψη μετά από συνεννόηση του κοσμήτορα της Σχολής κ. Δημήτρη Μυλωνάκη και της προέδρου του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης κ. Αγγελικής Μαυρομούστακου.
Πολλά μέλη ΔΕΠ του οικείου Τμήματος δεν έλαβαν γνώση της "εν κρυπτώ" διαδικασίας αναγόρευσης του αμφιλεγόμενου καθηγητή και υπάρχουν ερωτηματικά για τη διαδικασία που ακολουθήθηκε από τον κοσμήτορα της Σχολής και την πρόεδρο του Τμήματος στη "συνεννόηση" με το συντονιστικό της κατάληψης.
Ο νόμος προβλέπει τη δημόσια πανηγυρική τελετή παρουσία των πρυτανικών Αρχών και των μελών του Τμήματος που βραβεύει τον καθηγητή. Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει γνωστό ποιοι συμμετείχαν σε αυτή την "κλειστή" αναγόρευση, πέρα από τον εισηγητή της πρότασης αναγόρευσης, μαθητή του κου Ρίχτερ, τον επίκουρο καθηγητή κ. Ανδρέα Στεργίου, τον κοσμήτορα της Σχολής κ. Δημήτρη Μυλωνάκη και την πρόεδρο του Τμ. Πολιτικής Επιστήμης κ. Αγγελική Μαυρομούστακου.
Είναι ντροπή να συμβαίνουν τέτοιες ενέργειες που πλήττουν τη δημοκρατική λειτουργία των πανεπιστημίων μας, στους χώρους του Πανεπιστημίου Κρήτης, καθηγητές να παραποιούν κανόνες, να παραβιάζουν τη νομοθεσία, να αμαυρώνουν την εικόνα του Πανεπιστημίου Κρήτης και να διαταράσσουν τη παραδοσιακή σχέση του Πανεπιστημίου με την κοινωνία της Κρήτης.
Ως εκ τούτων είναι ανάγκη να διερευνηθεί απόλυτα το ζήτημα και να αποδοθούν ευθύνες σε όλους όσους με τις μεθοδεύσεις ή την αμέτοχη στάση τους, εκούσια ή ακούσια, επέτρεψαν αυτή την απαράδεκτη και καθ' όλα προσβλητική παραχάραξη της ιστορίας μας. Είναι ζήτημα τιμής απέναντι στους Έλληνες που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας και η αποκατάσταση της ηθικής τάξης είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής.
Κατόπιν των ανωτέρω,
Ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός:
1. Σε ποιες ενέργειες έχετε προβεί, εάν έχετε προβεί, για το εν λόγω ζήτημα;
2. Τηρήθηκαν όλες οι κατά νόμο προϋποθέσεις και διαδικασίες για την αναγόρευση του καθηγητή; Εάν όχι ποιοι έχουν την ευθύνη; Συνέπειες;».
