Ακόμα και το θρυλικό γεφύρι της Άρτας τελικά κάποτε τελείωσε! Το πολύπαθο έργο ανακατασκευής του πρώην Πανάνειου όμως δε φαίνεται, αφού δεν κινείται φύλλο εδώ και μια τριετία, πως θα τελειώσει κάποτε...
Οι εργασίες έχουν "παγώσει" από το 2011, ενώ το έργο έχει μείνει μισοτελειωμένο! Αποτέλεσμα, η πόλη του Ηρακλείου όχι μόνο να μην έχει αποκτήσει ένα πολυϊατρείο και Κέντρο Μητέρας-Παιδιού, όπως ήταν ο οραματικός στόχος του έργου, αλλά να έχει ξεμείνει με ένα μισοτελειωμένο κτήριο-"φάντασμα", που κινδυνεύει ακόμα και με κατάρρευση, αφού έμειναν στη μέση οι βασικές στατικές εργασίες…
Στο Πανάνειο, στην περιοχή της λεωφόρου Πλαστήρα, σήμερα τίποτε δε θυμίζει πως πρόκειται για ένα σημαντικό έργο για την πόλη. Εδώ και χρόνια δεν έχει πατήσει... ψυχή, αφού με απόφαση του τότε γ.γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θανάση Καρούντζου, το 2011, σταμάτησε η εργολαβία. Το εργοτάξιο έκλεισε. Ο εργολάβος τα μάζεψε και έφυγε. Και το μόνο που έχει απομείνει είναι η κλειδαριά στην κεντρική είσοδο, που μαζί με τα κάγκελα εμποδίζουν την πρόσβαση στο χώρο. Πάλι καλά, δηλαδή, για να μην μπει κανείς μέσα και κινδυνεύσει να τραυματιστεί, αφού μιλάμε για ένα εργοτάξιο...
Η σημερινή εικόνα του Πανάνειου αποτελεί ντροπή και προσβολή για το Ηράκλειο... Είναι πραγματικά ντροπή ότι ένα οραματικό έργο που υποσχόταν να χαρίσει στην τοπική κοινωνία σημαντικές ιατρικές και κοινωνικές υποδομές, όπως ένα σύγχρονο πολυϊατρείο και ένα Κέντρο Μητέρας-Παιδιού τελικά δεν πήρε ''σάρκα και οστά''. Είναι όμως ακόμα μεγαλύτερη ντροπή πως μια εργολαβία που ξεκίνησε το 2004, πριν μια δεκαετία, δεν έφτασε ούτε μέχρι τα βασικά! Ούτε δηλαδή ως την ολοκλήρωση της α' φάσης, που αφορούσε σε στατικές-κτηριακές εργασίες, ώστε να καταστεί, έστω και αχρησιμοποίητο, ασφαλές τουλάχιστον το δημόσιο αυτό οίκημα!
Η απόφαση-«ταφόπλακα»
Ευθύνη ασφαλώς και λόγο έχουν αρκετοί τοπικοί φορείς, Δήμος Ηρακλείου, Περιφέρεια Κρήτης, Βενιζέλειο Νοσοκομείο και 7η ΥΠΕ Κρήτης. Η κύρια όμως ευθύνη βαραίνει την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης. Ευρισκόμενος σε ένα δύσκολο δίλημμα να συνεχίσει το έργο, εκτοξεύοντας ωστόσο το κόστος του, ή να το σταματήσει, ο τότε γ.γ. Θανάσης Καρούντζος επέλεξε, παρά τις αντίθετες αγωνιώδεις εισηγήσεις της αρμόδιας Επιτροπής, τη δεύτερη λύση.
Ουσιαστικά μπήκε ταφόπλακα στο έργο, ενώ έκτοτε, τα 3 αυτά χρόνια, δεν έχει ακουστεί απολύτως τίποτε από την πλευρά της πλατείας Κουντουριώτη.
Ασφαλώς ο νυν γ.γ. Γρηγόρης Ροκαδάκης δεν έχει ευθύνη για τους χειρισμούς της προηγούμενης διοίκησης ή του προκατόχου του. Ωστόσο, αν δεν υπάρξει κάποια κινητοποίηση από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση ή τη νυν δημοτική Αρχή Ηρακλείου, ουσιαστικά πρέπει να πούμε οριστικά «αντίο» στο έργο αποκατάστασης του πρώην Πανάνειου...
Ένα έργο, υπενθυμίζεται, που προωθήθηκε στις αρχές του 2000 από τον Γιάννη Κουράκη, από τη θέση τότε του υφυπουργού Αθλητισμού. Στις 31 Μαρτίου του 2003 είχε υπογραφεί η σχετική προγραμματική σύμβαση μεταξύ Βενιζελείου, ΠΕΣΥ Κρήτης, Δήμου Ηρακλείου και ΟΑΝΑΚ. Η α' φάση του έργου δημοπρατήθηκε στη 1 Σεπτεμβρίου 2004, ενώ η χρηματοδότηση της κυβέρνησης έρρεε με το... σταγονόμετρο, με συνέπεια ο εργολάβος να διακόψει τέσσερις φορές τις εργασίες και να τα παρατήσει τον Αύγουστο του 2008.
Οι εργασίες άρχισαν για να... ξανασταματήσουν
Μετά από ένα ατελείωτο θέατρο του παραλόγου, με το μπες-βγες του εργολάβου στο εργοτάξιο, καθώς ο ίδιος είχε πληρωθεί ελάχιστο μέρος των εργασιών του, και μια σχετική απραξία, το έργο της αποκατάστασης-ανακατασκευής του πρώην Πανάνειου το 2010 το έργο «ξεπάγωσε»...
Χάρη στον τότε δήμαρχο Ηρακλείου Γιάννη Κουράκη. Ο οποίος φρόντισε καταρχήν να προσεγγίσει τον απογοητευμένο εργολάβο και να τον πείσει να επιστρέψει στο εργοτάξιο, το οποίο έχει ουσιαστικά εγκαταλείψει από τον Αύγουστο του 2008. Ο ανάδοχος πείστηκε να επιστρέψει στο εργοτάξιο, θέτοντας βέβαια ως όρο την εξασφάλιση της εκκρεμούσας χρηματοδότησης, ύψους 1,022 εκατ. ευρώ, που απαιτείται για την ολοκλήρωση της α' φάσης. Για το λόγο αυτό ο κ. Κουράκης απευθύνθηκε μέσω αναλυτικού υπομνήματος στον υφυπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Σταύρο Αρναουτάκη, ζητώντας την προσωπική παρέμβασή του για την εξασφάλιση του ποσού, ενώ λίγες μόλις ημέρες μετά ο υφυπουργός ανακοίνωσε την έγκριση της χρηματοδότησης.
Χάρη στις ενέργειες αυτές το εργοτάξιο «ζωντάνεψε» ξανά. Οι εργασίες ξανάρχισαν. Μόνο που αυτό δεν έμελλε δυστυχώς να κρατήσει για πολύ... Η χρηματοδότηση έρεε με το... σταγονόμετρο! Ο ανάδοχος μπαινόβγαινε στο εργοτάξιο. Και τελικά φτάσαμε στην ψυχρολουσία του 2011. Όταν με απόφαση του κ. Καρούντζου σταμάτησε η εργολαβία. Το επιχείρημα ήταν πως, λόγω των πολλών χρόνων και των δεδομένων αναθεωρήσεων, το εργολαβικό κόστος θα εκτοξευόταν!
Για το λόγο αυτό ο τότε γ.γ. επέμεινε να ακυρωθεί η εργολαβία και να γίνει νέα δημοπράτηση. Δυστυχώς, αποδείχτηκε το περίφημο «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»! Η νέα δημοπράτηση δεν ήρθε ποτέ. Και το πρώην Πανάνειο, αντί για ένα πολυσύνθετο Κέντρο Υγείας, έμεινε ένα... γιαπί!
Μπάμπης Σαββίδης
