Ο Κλάουντιο Ρανιέρι θέλει να φτιάξει την "δική του" Εθνική ομάδα. Μια ομάδα πλήρως ανανεωμένη. Ωστόσο η νέα γενιά του ελληνικού ποδοσφαίρου δείχνει να στερείται σε ταλέντο των προηγούμενων. Όπως και οι παίκτες που διέθετε ο Σάντος δεν ήταν του βεληνεκους αυτών που είχε ο Ρεχάγκελ.
Ως τώρα, τα αποτελέσματα δεν τον δικαιώνουν και ο ίδιος ζητάει χρόνο. Οι υποχρεώσεις όμως είναι άμεσες και δεν... περιμένουν. Το ζητούμενο είναι να φτιάξει την ομάδα όπως την θέλει και παράλληλα να έρχονται τα αποτελέσματα. Σε αυτό το κομμάτι έχει αποτύχει μέχρι τώρα και μένει να φανεί αν μπορεί να το αλλάξει στα επόμενα παιχνίδια.
Κάνει τις αλχημείες του, αλλάζει πρόσωπα και σχήματα, ανακατεύει την τράπουλα, γενικά το ψάχνει. Στην πράξη όμως, πάνω στο χορτάρι δηλαδή, αυτά δεν επιτυγχάνονται και γι' αυτό το "ταμείο" είναι ελλειμματικό. Κάτι πρέπει να γίνει διαφορετικά, αυτό είναι το μόνο σίγουρο...
• Κόντρα στη Ρουμανία, 90 λεπτά αγωνίστηκαν οι Καρνέζης, Τοροσίδης, Χολέμπας, Παπασταθόπουλος, Μανωλάς, Ταχτσίδης, Σαλπιγγίδης, Μήτρογλου. Από 65 λεπτά οι Σάμαρης και Μάνταλος, 45 ο Σαμαράς, 45 ο Διαμαντάκος και από 25 οι Κονέ και Χριστοδουλόπουλος.
• Απέναντι στη Φινλανδία, 90 λεπτά έπαιξαν οι Καρνέζης, Τοροσίδης, Βύντρα, Παπασταθόπουλος, Μανωλάς, Ταχτσίδης, Σάμαρης, Μανιάτης, 84 λεπτά ο Αθανασιάδης, 80 ο Καρέλης, 70 ο Μαυρίας, 20 ο Μόρας, 10 ο Σαμαράς και 6 ο Μήτρογλου.
• Με τη Βόρεια Ιρλανδία, 90 λεπτά έπαιξαν οι Καρνέζης, Τοροσίδης, Παπασταθόπουλος, Μανωλάς, Ταχτσίδης, Μανιάτης, Καρέλης, Μήτρογλου, 74 ο Σταφυλίδης, 67 ο Σαμαράς, 45 ο Αθανασιάδης, 45 ο Σάμαρης, 23 ο Σαλπιγγίδης, και 16 ο Βύντρα.
Κόντρα στη Ρουμανία, ο Ιταλός προπονητής επέλεξε να κατεβάσει την ομάδα του με σύστημα 4-2-3-1. Οι Ταχτσίδης και Σάμαρης αμυντικοί μέσοι και μπροστά τους ο Μάνταλος (έκανε ντεμπούτο με την Εθνική ανδρών), ο οποίος έδωσε την θέση του στον Χριστοδουλόπουλο στα μέσα της επανάληψης.
Το σύστημα έγινε 4-3-2-1 απέναντι στη Φινλανδία και στο 70' το γύρισε σε 3-5-2 με τον Καρέλη δίπλα στον Κλάους, βάζοντας τον Μόρα στην θέση του Μαυρία, με την Εθνική να παίζει με τρία στόπερ.
Κόντρα στη Βόρεια Ιρλανδία, έπαιξε φουλ επιθετικά με 4-4-2 ή 4-2-4, έχοντας τους Μήτρογλου-Αθανασιάδη μπροστά, τον Σαμαρά δεξιά και τον Καρέλη αριστερά, ο οποίος στο Ελσίνκι ξεκίνησε στο άλλο άκρο, ενώ ο άσος της Γουέστ Μπρομ είχε μείνει στον πάγκο.
Ειδικά το τελευταίο σύστημα δεν του βγήκε. Χωρίς παίκτη να δημιουργεί στο κέντρο και χωρίς τα μαρκαρίσματα που έπρεπε από τους ακραίους
Πήρε το μεγαλύτερο ρίσκο από όλα τα άλλα παιχνίδια στο ματς που έπρεπε πάση θυσία να κερδίσει η Εθνική. Ωστόσο για να κερδίσεις ένα παιχνίδι δεν το κάνεις απαραίτητα με φουλ επίθεση από πρώτο λεπτό. Ειδικά για μια Εθνική όπως τη δική μας που είχε μάθει να έχει υπομονή και να ξέρει πότε θα χτυπήσει…
Φυσικά και υπάρχουν οι δικαιολογίες για τους τραυματισμούς. Και εδώ μπαίνει και αυτό που στην ποδοσφαιρική διάλεκτο λέμε άστρο. Άστρο που είχαν Ρεχάγκελ και Σάντος…
