Μετά την κατάδυση, ήρθε επιτέλους η ώρα της ανάδυσης για το άκρως ελπιδοφόρο, αναπτυξιακά, εγχείρημα των καταδυτικών πάρκων στην Κρήτη, όπως και σε όλη τη χώρα! Επιτέλους, μετά από χρόνια αναμονής και αδικαιολόγητης κωλυσιεργίας, η ελληνική Πολιτεία προχώρησε στο αυτονόητο. Έφτιαξε δηλαδή το απαιτούμενο νομικό πλαίσιο, ώστε να μπορέσουν να προχωρήσουν επενδυτικά σχέδια καταδυτικών πάρκων, τα οποία ελλείψει νομοθεσίας και θεσμικού πλαισίου αδειοδότησης είχαν ναυαγήσει... Τορπιλίζοντας αναίτια και τις υψηλές προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί και εδώ σε τοπικό επίπεδο και στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας. Προσδοκίες εύλογες αν αναλογιστεί κανείς πως η εν λόγω τουριστική αγορά, των καταδυτικών πάρκων, αριθμεί κοντά στα 10 εκατ. παγκοσμίως και πάνω από 4 εκατ. μονάχα στην Ευρώπη.
Σε αυτό ακριβώς το μεγάλο τουριστικό κοινό ήθελαν να απευθυνθούν Δήμοι και φορείς εδώ στην Κρήτη, βλέποντας μια ιδανική ευκαιρία να συνδυαστεί το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Δηλαδή και να υπάρξει περαιτέρω τουριστική ανάπτυξη και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας σε μια δύσκολη εποχή. Αλλά και να προστατευτεί και να αναδειχθεί το θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον.
Ένα χαρακτηριστικό, δυστυχώς, παράδειγμα επενδυτικού οράματος και μάλιστα αυτοδιοικητικού, όχι ιδιωτικού, που ξεκίνησε με πολλά όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά έπεσε στην «ξέρα» της δημόσιας διοίκησης, αποτελεί το περίφημο υποθαλάσσιο πάρκο Αγίου Νικολάου...
Το επενδυτικό εγχείρημα είναι στα σκαριά εδώ και μια 8ετία!Όμως παρέμενε χαμένο στη... μετάφραση, λόγω του θεσμικού κενού!
Χαμένο στη... μετάφραση το σχέδιο
Χαρακτηριστική ήταν η αφοπλιστική απάντηση που είχε εισπράξει πριν ενάμιση χρόνο η τότε δημοτική Αρχή Αγίου Νικολάου και ο βουλευτής Λασιθίου της Ν.Δ. Γιάννης Πλακιωτάκης από το ΥΠΕΚΑ: «Ως σήμερα δεν έχει προσκομιστεί η εν λόγω οριοθέτηση του θαλάσσιου χώρου, γιατί δεν έχει εκδοθεί από το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής η προβλεπόμενη από παρ. 1 του άρθρου 13 του Ν. 3409/2005 κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία θα καθορίζονται τα δικαιολογητικά και τα έγγραφα που θα συνοδεύουν την αίτηση του φορέα, ο τύπος και το περιεχόμενο της αιτήσεως, ο χρόνος και τα στάδια ολοκλήρωσης της διαδικασίας».
Με απλά λόγια δεν υπήρχε δυνατότητα να προχωρήσει το εγχείρημα επειδή δεν υπήρχε υπουργική απόφαση!
Και μιλάμε για ένα επενδυτικό σχέδιο που είχε ξεκινήσει το 2006 επί του τότε αείμνηστου νομάρχη Λασιθίου Αντώνη Στρατάκη, κατόπιν πρότασης του τότε προέδρου του Επιμελητηρίου Λασιθίου κ. Νίκου Τζανόπουλου.
Ο αείμνηστος νομάρχης «είδε» αμέσως την αξία και τα πολλαπλά οφέλη που θα έφερνε ένα τέτοιο θαλάσσιο πάρκο στον κόλπο του Μεραμβέλου. Απευθύνθηκε στο Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών, το οποίο εκπόνησε τη σχετική μελέτη, τεκμηριώνοντας το πόσο ιδανική και ωφέλιμη από κάθε άποψη για την περιοχή θα ήταν η δημιουργία ενός υποθαλάσσιου πάρκου με τεχνητούς υφάλους.
Ιδανική γιατί, σύμφωνα με το ΕΛΚΕΘΕ, ο Άγιος Νικόλαος και η παράκτια περιοχή του πληροί όλες τις προϋποθέσεις του κλειστού κόλπου, των καθαρών υδάτων και βυθού και της απουσίας επιβλαβών θαλάσσιων οργανισμών... Ως προς το οικονομικό σκέλος μάλιστα, τα έσοδα για το πρώτο έτος λειτουργίας του πάρκου θα είναι της τάξεως των 150.000 ευρώ, ενώ τα επόμενα χρόνια μπορεί να φτάνουν τα 500.000-600.000 ευρώ.
Έπεσαν σε ξέρα
Βεβαίως η περίπτωση του καταδυτικού πάρκου στον Άγιο Νικόλαο δεν είναι η μοναδική που έχει πέσει σε ..."ξέρα" εδώ και τόσα χρόνια λόγω έλλειψης θεσμικού πλαισίου. Ομοίως συνέβη και στα Χανιά, όπου ο σύλλογος "Φίλοι του Βυθού" είχε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για το θαλάσσιο χώρο ανοικτά του Ακρωτηρίου, στον κόλπο των Χανίων. Ενώ αντίστοιχα σχέδια υπάρχουν στα σκαριά και για τις Γούβες, στο δήμο Χερσονήσου. Πλέον, μετά από καθυστέρηση μιας δεκαετίας(!), όλα αυτά τα σχέδια μπορούν να ξεμπλοκάρουν. Με τη ρύθμιση του κ Μανιάτη καθορίζονται οι όροι και οι διαδικασίες για τη δημιουργία καταδυτικών πάρκων. Σε αυτά θα λαμβάνουν χώρα αποκλειστικά και μόνο καταδυτικές δραστηριότητες. Δηλαδή θα απαγορεύονται η αλιεία, η ναυσιπλοΐα ή οποιαδήποτε άλλη θαλάσσια δραστηριότητα, εκτός από την επίσκεψη στο θαλάσσιο χώρο, τη φωτογράφηση και την υποβρύχια κινηματογράφηση. Το συνολικό εμβαδόν της επιφάνειας κάθε καταδυτικού πάρκου δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από δύο τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ το μέγιστο βάθος του πυθμένα δεν μπορεί να ξεπερνά τα 50 μέτρα.
Του Μπάμπη Σαββίδη
