default-image

“Εξελίξεις στον ενεργειακό πόλεμο”

Απόψεις
“Εξελίξεις στον ενεργειακό πόλεμο”

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι όμιλοι της Δύσης ερευνούν τις δυνατότητες εξόρυξης φυσικού αερίου σε πολλές χώρες της Ευρώπης, με τη μέθοδο του Fracking - ενώ οι Η.Π.Α. προσπαθούν να εκδιώξουν τη Ρωσία από την ΕΕ, καταδικάζοντας την οικονομικά και πολιτικά  

Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες εξελίξεις στο αμερικανικό χρηματιστήριο (γράφημα) είναι η αγορά μετοχών που θεωρούνται ως σκουπίδια (δείκτης «Dash for Trash» - Weak Balance Sheet Stocks), παράλληλα με τις μικρότερες τοποθετήσεις σε μετοχές των ισχυρών εταιρειών (Strong Balance Sheet Stocks) - ειδικά όταν συμβαίνει στον απόηχο ενός παγκόσμιου ενεργειακού πολέμου, ο οποίος θα μπορούσε να εξελιχθεί σε στρατιωτικό (αν και οι πιθανότητες δεν είναι πολύ μεγάλες).

Στο θέμα τώρα του ενεργειακού πολέμου που ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη (πηγή: DWN), στον οποίο έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν (ανάλυση), η σημαντικότερη «πτυχή» του είναι η αύξηση των αποθεμάτων του παραγομένου από σχιστόλιθο, φυσικού αερίου στις Η.Π.Α. - μέσω του οποίου η κυβέρνηση της υπερδύναμης επιδιώκει αφενός μεν την ενεργειακή της αυτάρκεια, αφετέρου να τονώσει το ρυθμό ανάπτυξης της χρεοκοπημένης οικονομίας της χώρας, με την κλιμάκωση των συγκεκριμένων εξαγωγών.

Ειδικότερα, κυρίως η εξόρυξη του φυσικού αερίου με τη σύγχρονη μέθοδο της «υδραυλικής ρωγμάτωσης» (Hydraulic Fracturing - Fracking), έχει οδηγήσει τις αμερικανικές τιμές του σε χαμηλά επίπεδα - γεγονός που αποτελεί μία από τις αιτίες, λόγω των οποίων ο πληθωρισμός διατηρείται σχετικά μικρός, παρά τη μαζική εκτύπωση νέων χρημάτων από τη Fed (γραφήματα εξέλιξης τιμών).

Οφείλουμε να τονίσουμε εδώ ότι, ο παράγοντας της ενέργειας είναι πολύ σημαντικός τόσο για τον πληθωρισμό, όσο και για την αμερικανική οικονομία - την οποία «εκτόξευσαν» στην κορυφή του πλανήτη, μεταξύ άλλων, τα υφιστάμενα μεγάλα αποθέματα πετρελαίου στο παρελθόν.

Συνεχίζοντας, με το νέο τρόπο εξόρυξης, οι Η.Π.Α. έχουν τη δυνατότητα να καταναλώνουν ενέργεια, με το συνήθη σπάταλο τρόπο τους - εις βάρος πιθανότατα της οικολογικής ασφάλειας της χώρας, επειδή η σημερινή μέθοδος του Fracking δημιουργεί μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα, σύμφωνα με αρκετές επιστημονικές έρευνες.

Η κυβέρνηση ονειρεύεται βέβαια να αναδείξει τη χώρα ως μία από τις μεγαλύτερες εξαγωγικές δυνάμεις φυσικού αερίου του πλανήτη - κάτι που είναι όμως εξαιρετικά δύσκολο, από πολλές πλευρές.

Μία από τις σημαντικότερες είναι το γεγονός ότι, η αγορά φυσικού αερίου διέπεται από μακροπρόθεσμα συμβόλαια, καθώς επίσης από δίκτυα διανομής - τα οποία είναι ήδη μοιρασμένα, μεταξύ των χωρών που το προμηθεύουν, καθώς επίσης αυτών που το καταναλώνουν.

Επομένως, οι νεοεισερχόμενες στην αγορά χώρες παραγωγής φυσικού αερίου, όπως οι Η.Π.Α., καθώς επίσης το Κατάρ, θα πρέπει να ανταγωνιστούν τις υφιστάμενες για να κατακτήσουν μερίδια αγοράς - μεταξύ των οποίων τη Ρωσία, το Ιράν και τα υπόλοιπα κράτη.  

Στα πλαίσια αυτά η κρίση στην Ουκρανία, είναι ασφαλώς «δώρο εξ ουρανού» για τις Η.Π.Α. - ιδιαίτερα εάν καταφέρουν να ενοχοποιήσουν τη Ρωσία, για την πτώση του αεροπλάνου, παρά τη σημερινή αποκάλυψη ρωσικών ειδησεογραφικών πηγών, σύμφωνα με την οποία πετούσε πλάι του ένα ουκρανικό μαχητικό. Επίσης, παρά τη μέχρι στιγμής άρνηση της υπερδύναμης να δώσει στη δημοσιότητα τις εικόνες του δορυφόρου - όπως απαίτησε δημόσια η Ρωσία (video).   

Περαιτέρω, οι νέοι «παίχτες» στην αγορά φυσικού αερίου, θα έπρεπε να μειώσουν τις τιμές για να μπορέσουν να κατακτήσουν μερίδια αγοράς από τους παλαιότερους. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες ποσότητες (πόσο μάλλον εάν «αναιρεθούν» οι αμερικανικές κυρώσεις στο Ιράν), θα οδηγούσε τις τιμές φυσικού αερίου στο ναδίρ - εφ' όσον βέβαια εξασφαλιζόταν η ελευθερία των αγορών.    

Ολοκληρώνοντας, το κλειδί στη συγκεκριμένη στρατηγική είναι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία από τις Η.Π.Α., από την Ε.Ε. και ειδικά από τη Γερμανία - στην οποία αντιμετωπίζει προβλήματα το 25% περίπου των εξαγωγικών επιχειρήσεων, λόγω αυτής της πολιτικής.

Εάν παραμείνουν ως έχουν, τότε η Ε.Ε. θα υποχρεωθεί να αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο από άλλες πηγές - πόσο μάλλον όταν και οι G7 προωθούν την ανεξαρτητοποίηση της Ευρώπης, από τον εφοδιασμό της με ρωσική ενέργεια. Κάτι τέτοιο απαιτεί φυσικά χρόνο και χρήματα  - ειδικά εάν «επιλεχθεί» το αμερικανικό φυσικό αέριο σε υγρή μορφή, για τη μεταφορά και αποθήκευση του οποίου απαιτούνται μεγάλες επενδύσεις στην κατασκευή υποδομών.  

Η Ευρώπη

Οι μεγάλοι ενεργειακοί όμιλοι της Δύσης ερευνούν τις δυνατότητες εξόρυξης φυσικού αερίου σε πολλές χώρες της Ευρώπης, με τη μέθοδο του Fracking - στη Ρουμανία, στην Πορτογαλία, στη Γερμανία κοκ. Παράλληλα, προσπαθούν να πείσουν τους πολιτικούς πως δεν πρόκειται για κάτι που εγκυμονεί κινδύνους - παρά το ότι δεν έχουν ακόμη ερευνηθεί επαρκώς οι επιδράσεις του συγκεκριμένου τρόπου εξόρυξης στο περιβάλλον.

Οι ενεργειακοί όμιλοι είναι κυρίως αμερικανικοί και καναδικοί - γεγονός που «φωτίζει» μία από τις αιτίες, για τις οποίες προωθούνται οι συμβάσεις μεταξύ της ΕΕ και των Η.Π.Α. ή του Καναδά.

Ειδικότερα, στο παράδειγμα της εμπορικής συμφωνίας CETA (Comprehensive Economic and Trade Agreement), μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά, υπάρχουν αμφιλεγόμενα σημεία, όσον αφορά την προστασία των επενδύσεων - αφού, με βάση τη συμφωνία, οι καναδικοί όμιλοι μπορούν να καταθέτουν αγωγές δισεκατομμυρίων εναντίον των ευρωπαϊκών κρατών, όταν οι κυβερνήσεις τους εμποδίζουν να εκμεταλλευθούν κερδοφόρους τομείς.

Εάν λοιπόν μία καναδική εταιρεία εμποδιστεί από την εξόρυξη φυσικού αερίου εκ μέρους κάποιας ευρωπαϊκής χώρας, για παράδειγμα, η οποία απαγορεύει δια νόμου τη χρήση της νέας μεθόδου ή οτιδήποτε άλλο, τότε μπορεί να καταθέσει αγωγή εναντίον της - με την αιτιολογία πως της στερούνται δυνατότητες κερδοφορίας.

Η συμφωνία αυτή, όπως επίσης η αντίστοιχη με τις Η.Π.Α. (TTIP), είναι πολύ επικίνδυνη, κυρίως για αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα - η οποία θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπη με αγωγές των πολυεθνικών ομίλων εναντίον της, που θα αφορούν θέματα ιδιωτικοποιήσεων κοινωφελών επιχειρήσεων (νερό, ηλεκτρικό), εξόρυξης πετρελαίου ή φυσικού αερίου από το θαλάσσιο υπέδαφος της, με κίνδυνο να καταστραφεί εντελώς η μοναδική «βιομηχανία» της, ο τουρισμός κοκ.    

Το παράδειγμα της Κάτω Σαξονίας στη Γερμανία, οφείλει να μας προβληματίσει πολύ σοβαρά, σε σχέση με τα δικαιώματα εξόρυξης που ενδεχομένως δίνονται ή θα δοθούν από την όποια ελληνική κυβέρνηση, σε ξένους ομίλους.

Αναλυτικότερα, η Exxon Mobil απέκτησε το δικαίωμα της εκμετάλλευσης ενός παλαιού κοιτάσματος φυσικού αερίου, σε μία περιοχή της Κάτω Σαξονίας. Επειδή όμως τα αποτελέσματα της εξόρυξης ήταν «πενιχρά», ο ενεργειακός όμιλος δήλωσε πως θα ερευνήσει σε μεγαλύτερο βάθος, με στόχο την εύρεση νέων κοιτασμάτων φυσικού αερίου - με τη μέθοδο του Fracking.

Στα πλαίσια αυτά, μία ομάδα Πολιτών της περιοχής δημιούργησε μία κίνηση εναντίον των προθέσεων του πολυεθνικού ομίλου, φοβούμενη περιβαλλοντικά προβλήματα - όπως την πιθανότητα να μολυνθεί το πόσιμο νερό, από τα δηλητηριώδη χημικά που χρησιμοποιούνται.

Ακόμη όμως και αν πετύχαινε τους σκοπούς της η κίνηση των Πολιτών, με την ψήφιση ενός νόμου, ο οποίος θα απαγόρευε τις περαιτέρω γεωτρήσεις ή τη χρήση της νέας μεθόδου, η Exxon Mobil θα μπορούσε να καταθέσει μία αγωγή δισεκατομμυρίων εναντίον της χώρας - με την αιτιολογία πως οι νόμοι που υιοθετήθηκαν, μετά από πρωτοβουλία των Πολιτών, της στέρησαν κέρδη.  

Η Γερμανία και η Gazprom

Η γερμανική εταιρεία «Winterhall», η οποία είναι μαζί με την «BASF» και με την «E.ON Ruhrgas» εταίρος της ρωσικής Gazprom στον αγωγό North Stream, εξέπληξε τους πάντες, πουλώντας τις αποθήκες φυσικού αερίου, καθώς επίσης τα δίκτυα της στην Gazprom.   

Όσον αφορά τις αποθήκες φυσικού αερίου υπάρχει μία εύλογη εξήγηση - επειδή παρουσιάζουν ή κινδυνεύουν να παρουσιάσουν διαρροές, γεγονός που θα απαιτούσε πολύ μεγάλες επενδύσεις εκ μέρους της. Για την πώληση του μεριδίου της συμμετοχής της στον αγωγό North Stream, καθώς επίσης στα ρωσικά κοιτάσματα, υπάρχει ενδεχομένως μία ανάλογα εύλογη εξήγηση - με την έννοια πως, εάν σταματήσει η Γερμανία να προμηθεύεται φυσικό αέριο από τη Ρωσία, τότε οι επενδύσεις αυτές θα έχουν μηδενική αξία.

Το ίδιο ισχύει και για το δίκτυο αφού, λόγω της μελλοντικής δημιουργίας πολλών περιοχών εξόρυξης φυσικού αερίου στο εσωτερικό της χώρας, θα μεταφέρεται είτε με φορτηγά, είτε με τραίνα - αφού οι ποσότητες που θα παράγονται σε κάθε περιοχή θα είναι πολύ μικρές, οπότε δεν θα ήταν συμφέρουσα η κατασκευή και η συντήρηση των πανάκριβων αγωγών.

Οι παράπλευρες ζημίες βέβαια, τα ατυχήματα δηλαδή από αυτού του είδους τις διαφοροποιήσεις, δεν αποφεύγονται - γεγονός που έχει αποδειχθεί πολλές φορές στον Καναδά και στις Η.Π.Α., όπου το φυσικό αέριο δεν διοχετεύεται μέσω αγωγών (εδώ οφείλεται πιθανότατα η ξαφνική αγορά μετοχών μίας μεγάλης σιδηροδρομικής εταιρείας, εκ μέρους του W. Buffet).

Φυσικά θα απαιτηθούν έργα υποδομών (κατασκευή δρόμων, σιδηροδρομικών γραμμών κλπ.) στη Γερμανία, καθώς επίσης στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης - ενώ, εάν ακολουθήσουν εισαγωγές από τις Η.Π.Α., τότε θα χρειαστούν ανάλογα πλοία, χώροι υποδοχής φυσικού αερίου σε υγροποιημένη μορφή στα λιμάνια κλπ.

Ενώ λοιπόν η Gazprom, με τη συνδρομή του πρώην καγκελαρίου της Γερμανίας, προσπαθεί να ελέγξει περαιτέρω την αγορά φυσικού αερίου της Ευρώπης, με τη βοήθεια του αγωγού North Stream, οι συνέταιροι της, οι τρεις γερμανικές ενεργειακές εταιρείες δηλαδή, αποσύρονται - σχεδιάζοντας πιθανότατα νέες συνεργασίες με παραγωγούς από τη Δύση, καθώς επίσης από τη Μέση Ανατολή.

Προφανώς υπολογίζουν πως θα βοηθηθούν τόσο από την κυβέρνηση της χώρας τους, όσο και από τις Η.Π.Α. - οι οποίες, με τον τρόπο αυτό θα κατάφερναν αφενός μεν να απομονώσουν, καθώς επίσης να αποδυναμώσουν οικονομικά και πολιτικά τη Ρωσία, αφετέρου να αυξήσουν τη δική τους πολιτική επιρροή στην ήπειρο μας, παράλληλα με τις εξαγωγές και την ανάπτυξη της οικονομίας τους.

Αυτό που οφείλει να απασχολεί τους Ευρωπαίους, συμπεριλαμβανομένων φυσικά των Γερμανών, είναι το δικό τους συμφέρον, καθώς επίσης το μέλλον τους - το οποίο δεν είναι ίσως συνώνυμο με την περαιτέρω διατήρηση τους ως αμερικανική αποικία, με δυσμενέστερες συνθήκες σχετικά με το παρελθόν (συμφωνίες TTIP, TISA κλπ.).

Ανάλογους προβληματισμούς οφείλει να έχει και η Ελλάδα - ενδεχομένως κατά πολύ μεγαλύτερους, αφού η πιθανή ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στο υπέδαφος της θα προσελκύσει τους συνήθεις «διεθνείς τυχοδιώκτες», όπως έχει τεκμηριωθεί πολλές φορές στο παρελθόν (Χιλή, Βραζιλία κλπ.). Δεν είναι λίγοι άλλωστε αυτοί που συνδέουν τη σκόπιμη «κατάληψη» της από το ΔΝΤ, με τον υπόγειο πλούτο της - επίσης με τη γεωπολιτική της θέση, στα πλαίσια του ενεργειακού πολέμου που διεξάγεται.   

Φυσικά πρόκειται για απλές υποθέσεις - οι οποίες όμως έχουν κάποιες ρεαλιστικές βάσεις, όσο υπερβολικές και αν φαίνονται σήμερα, λόγω έλλειψης ίσως επαρκών πληροφοριών.  

Υστερόγραφο: Οι κρίσεις στο Ισραήλ (Γάζα), καθώς επίσης στο Ιράκ (άρθρο), έχουν προφανώς τη δική τους σημασία - το δικό τους ρόλο στο ενεργειακό παιχνίδι. Πόσο μάλλον όταν η ISIS ελέγχει ήδη το 35% της Συρίας, τις περισσότερες πετρελαιοπηγές της, καθώς επίσης ένα πολύ μεγάλο μέρος του Ιράκ (γράφημα).

Η ευαισθησία πάντως των Η.Π.Α. στο θέμα της κατεχόμενης Κύπρου δεν είναι ανάλογη με αυτήν στην Ουκρανία - ενώ το ενδιαφέρον του Ισραήλ για την Ελλάδα (άρθρο), οφείλει μάλλον να μας προβληματίσει.  

Σε κάθε περίπτωση, είναι απολύτως κατακριτέα η «ναζιστική στάση» του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστινίους  -  στους οποίους οι Ισραηλινοί συμπεριφέρονται, όπως είπε ο πρώην αμερικανός πρόεδρος κ. Κάρτερ (πηγή), με τρόπους που θυμίζουν το «Απαρτχάιντ» στη Νότια Αφρική.

Λόγω της Γάζας τώρα, προκλήθηκαν αντισημιτικά επεισόδια στο Βερολίνο, ενώ μεσολάβησε η ομιλία ενός ιμάμη, η οποία ήταν γεμάτη μίσος για το Ισραήλ (video) - γεγονός που πρέπει να προβληματίσει πολύ σοβαρά τους Πολίτες του νεοϊδρυθέντος σχετικά κράτους της Μέσης Ανατολής.          

Ολοκληρώνοντας, μία από τις πλέον παράδοξες, αστείες σχετικά εξελίξεις των κυρώσεων που επέβαλλαν οι Η.Π.Α. σε ρωσικές εταιρείες, όπως στον πετρελαϊκό όμιλο Rosneft, στην Gazprombank, καθώς επίσης στην Kalaschnikow (μαύρη λίστα, απαγόρευση εισαγωγών), είναι το ξεπούλημα των αυτόματων όπλων της πλέον επιτυχημένης στον τομέα της εταιρείας παγκοσμίως - με τους αμερικανούς να αγοράζουν όσο περισσότερα όπλα της (ΑΚ-47) μπορούν, πριν ακόμη εξαντληθούν (πηγή).

Όπως έγραψαν δε οι International Business Times, "Τα προϊόντα της  Kalaschnikow έχουν πολύ μεγάλη ζήτηση στις Η.Π.Α. - οπότε οι κυρώσεις εναντίον της Kalaschnikow είναι παράλληλα εναντίον των συμφερόντων των αμερικανών καταναλωτών"! (πηγή).

www.analyst.gr

© Copyright 2014 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News