Πρέπει να ξέρεις ν΄ αρπάξεις τη θάλασσα από τη μυρωδιά για να σου δώσει το καράβι και το καράβι να σου δώσει τη Γοργόνα και η Γοργόνα τον Μεγαλέξαντρο και όλα τα πάθη του Ελληνισμού.
Του Θεόδωρου Καρυώτη
Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε τόσες ίσες δόσεις που δε μένει στο τέλος παρά η αλήθεια.
Οδυσσέας Ελύτης
Μια από τις πιο σημαντικές Επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ελλάδα είναι αυτή της Αλιείας. Αλλά κανείς από τους 21 νέους Έλληνες Ευρωβουλευτές δεν καταδέχτηκε να γίνει μέλος της Επιτροπής Αλιείας της ΕΕ παρ' όλον ότι η Ελλάδα έχει μια από τις μεγαλύτερες ακτογραμμές στο κόσμο και την μεγαλύτερη ακτογραμμή της ΕΕ που ξεπερνά τα 16.000 χλμ. Η Επιτροπή αυτή ασχολείται επίσης και με τα θέματα Θαλάσσιας Πολιτικής και στην δικαιοδοσία της ανήκει και το θέμα της ΑΟΖ.
Επιπλέον, η Ελλάδα, που κατέχει μέχρι σήμερα την θέση του Επιτρόπου Αλιείας και Θαλάσσιας Πολιτικής, έχει ζητήσει τώρα να αναλάβει μια άλλη Επιτροπή και δεν καταδέχεται να αναλάβει ξανά αυτό το τόσο σημαντικό θέμα για τα συμφέροντα της πατρίδας μας.
Η αλιεία έχει μία πολύ αρχαία παράδοση στην Ελλάδα. Υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα και γραπτές αναφορές που βρέθηκαν στην Κρήτη και σε άλλες νησιωτικές περιοχές καθώς και περιγραφές από διάσημους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς όπως ο Αισχύλος, ο Ησίοδος και ο Ξενοκράτης που αναφέρουν ότι η αλιεία έχει παίξει ένα σημαντικό ρόλο στη ζωή των Ελλήνων από το έτος 2000 Π.Χ.
Η σημασία, σήμερα, της αλιείας για την Ελλάδα υπερβαίνει την άμεση συμβολή της στο Α.Ε.Π. διότι συμβάλει σε σημαντικό βαθμό στην διατήρηση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού πολλών παράκτιων και νησιωτικών κοινοτήτων. Όπως αναφέρει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στο Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Ανάπτυξης της Αλιείας που περιλαμβάνει τους κλάδους της Θαλάσσιας Αλιείας, της Υδατοκαλλιέργειας και της Μεταποίησης και Εμπορίας των Αλιευτικών Προϊόντων η Αλιεία συμβάλει:
Στη διατήρηση της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής των μεγάλων παράκτιων και νησιωτικών περιοχών,
Στην εξασφάλιση ζωικών πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας,
Στην αειφόρο και βιώσιμη αξιοποίηση τοπικών πλουτοπαραγωγικών πόρων,
Στην εξασφάλιση θέσεων εργασίας σε σημαντικό αριθμό ατόμων παράκτιων νησιωτικών περιοχών, στις οποίες δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις.
Το γεγονός και μόνο ότι η ΕΕ διέθετε μεγάλο μήκος ακτών ήταν αρκετό για να ενδιαφερθεί για μια Διάσκεψη που θα δημιουργούσε το νέο Σύνταγμα των Θαλασσών και Ωκεανών του πλανήτη μας. Σήμερα το μήκος των ακτών της ΕΕ ξεπερνά τα 68.000 χλμ. και η Ελλάδα διαθέτει τα περισσότερα νησιά και νησίδες που είναι 3.100 και 2.463 από αυτά βρίσκονται στο Αιγαίο Πέλαγος. Βέβαια, αν υπολογισθούν και οι βραχονησίδες, τότε ξεπερνούν συνολικά τις 10.000.
Ο κύριος λόγος της συμμετοχής της ΕΕ στην Διάσκεψη για το Δίκαιο της Θάλασσας, ήταν το γεγονός, ότι τα κράτη-μέλη της είχαν μεταβιβάσει ορισμένες αρμοδιότητες στηντότε ΕΟΚ. Οι αρμοδιότητες αυτές αφορούσαν βασικά τα θέματα της αλιείας, της εμπορικής πολιτικής και της διατήρησης του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Επίσης, με την επέκταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των παράκτιων κρατών σε ΑΟΖ μήκους μέχρι 200 ν.μ., η περιοχή που ανήκει στα κράτη-μέλη της ΕΕ ξεπερνάει τα επτά εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σήμερα η ΕΕ αποτελεί τη μεγαλύτερη αλιευτική δύναμη στον κόσμο.
Έτσι, από το τέλος του 1976 η τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα προσπάθησε να δημιουργήσει μια Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ΚΑΛΠ) που να είναι αποδεκτή σε όλα τα μέλη της και να έχει μακροπρόθεσμους στόχους. Τελικά, μετά από έξι χρόνια επίπονων και επίμονων διαβουλεύσεων δημιουργήθηκε η πρώτη ΚΑΛΠ με τον Κανονισμό του Συμβουλίου Νο. 170/83 της 25ης Ιανουαρίου 1983. Από τότε, αυτή η Κοινή Αλιευτική Πολιτική έχει αλλάξει αρκετές φορές και η τελευταία έγινε φέτος. Η ΚΑΛΠ αφορά:
Τη διατήρηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των έμβιων υδρόβιων πόρων,
Στον περιορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της αλιείας,
Του όρους πρόσβασης σε ύδατα και πόρους,
Τη διαθρωτική πολιτική και τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας του στόλου,
Την υδατοκαλλιέργεια και
Την κοινή οργάνωση αγορών.
Σχεδόν κανείς στην Ελλάδα δεν γνωρίζει ότι ο κύριος λόγος που η Τουρκία πολέμησε την ΑΟΖ στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας ήταν, κυρίως, το θέμα της Αλιείας! Δυστυχώς συνεχίζουμε μια παθητική και όχι μια ενεργητική πολιτική, τα γεγονότα μας προσπερνούν και μετά τρέχουμε από πίσω τους λαχανιασμένοι. Ήμουν από αυτούς που υποστήριξαν τον σταυρό προτίμησης για το ευρωψηφοδέλτιο γιατί το θεώρησα ένα πιο προοδευτικό και δημοκρατικό τρόπο επιλογής, αλλά τώρα φαίνεται ότι δεν ήταν μια τόσο καλή ιδέα.
Πηγή: mignatiou.com
