Όλα έχουν το νόημά τους. Και τα νομοσχέδια και οι προτάσεις για δημοψήφισμα. Και τα επερχόμενα νομοσχέδια και οι νέες απειλές για νέες προτάσεις δημοψηφισμάτων. Έχουν νόημα και τα παιχνίδια. Και οι τακτικισμοί. Όπως κι αν ονομάζονται. Αρέσουν οι λέξεις, όπως «στρατηγική», ή συνηθέστερα «στρατηγικές»!
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Θέλω να δώσω μια άλλη διάσταση. Ή, μάλλον, μια πλευρά των τελευταίων γεγονότων, που δε συζητήθηκε πιο πλατιά.
Πάρα πολλοί μέσα στην Κυβέρνηση θύμωσαν όταν ο Φώτης Κουβέλης και η ΔΗΜ.ΑΡ. εγκατέλειψαν τη συγκυβέρνηση με αφορμή τα γεγονότα της ΕΡΤ. Όλος αυτός ο θυμός διοχετεύτηκε και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που θέλουν να στηρίξουν στρατηγικά την Κυβέρνηση. Η ΔΗΜ.ΑΡ. υπέστη συντριβή στις τελευταίες εκλογές. Για δύο λόγους. Ο πρώτος, και σημαντικότερος, είναι η έλλειψη σαφούς πολιτικής γραμμής και ταυτότητας. Ο δεύτερος, και καθόλου ασήμαντος, είναι η εχθρική στάση μεγάλης μερίδας του Τύπου.
Με αφορμή την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, η ΔΗΜ.ΑΡ., αρχικά, ανακοίνωσε ότι θα συνυπογράψει το σχετικό κείμενο. Έτσι ώστε να συνυπολογιστεί στο πρώτο κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ. Με στόχο να φτάσουν, έτσι, τους 120 βουλευτές για την υποστήριξη της πρότασης διεξαγωγής του δημοψηφίσματος. Στην πορεία, όμως, το ξανασκέφτηκαν. Δε θέλουν να συνυπολογιστούν οι δικοί τους βουλευτές με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής.
Και όταν ήρθε η ώρα για τη συζήτηση των πιθανών συνεργασιών στο χώρο της κεντροαριστεράς, η ΔΗΜ.ΑΡ. απέστειλε παράλληλα επιστολές-προσκλήσεις και προς το ΠΑΣΟΚ και προς το ΣΥΡΙΖΑ.
Λέτε, έτσι, να φτάσουμε στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον επόμενο Μάρτη; Με υποψήφιο τον Φώτη Κουβέλη; Ένα πρόσωπο με προβλέψιμη συμπεριφορά;
