Κύριο άρθρο της εφημερίδας ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Το μήνυμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προς τα κέντρα αποφάσεων στην Ευρώπη είναι ξεκάθαρο: Η πολιτική της σκληρής και παρατεταμένης λιτότητας δεν είναι αποτελεσματικό εργαλείο για την ενίσχυση της ανάπτυξης. Αντίθετα πρέπει να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, η τραπεζική ενοποίηση και φυσικά η αντιμετώπιση του προβλήματος των «κόκκινων» δανείων.
Η αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία που επιβλήθηκε στον ευρωπαϊκό νότο, η «θεραπεία - σοκ», οδήγησε σε δραματική συρρίκνωση της κατανάλωσης και σε αποδυνάμωση της παραγωγικής βάσης των οικονομιών.
Ο αποπληθωρισμός υποσκάπτει την οικονομική διαδικασία στην Ευρώπη. Έτσι το ΔΝΤ αναθεωρεί πτωτικά τις προβλέψεις του για τον ρυθμό ανάπτυξης στο 1,1% από 1,2%. Η απόσταση από τις ΗΠΑ διευρύνεται, καθώς η αμερικανική οικονομία θα πετύχει φέτος ανάπτυξη 2%.
Το ελληνικό αίτημα για «χαλάρωση», δηλαδή για ολοκλήρωση της δημοσιονομικής προσαρμογής σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, δεν είναι πλέον «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Εκ των πραγμάτων το ΔΝΤ, με τις συγκεκριμένες απόψεις που διατυπώνει, ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας τόσο ενόψει της αξιολόγησης του φθινοπώρου όσο και στις διαπραγματεύσεις για λύση στο δημόσιο χρέος.
Με το ελληνικό ΑΕΠ να έχει συρρικνωθεί κατά 25% σε πέντε χρόνια και το βάρος της προσαρμογής να έχουν σηκώσει οι μισθοί, το ΔΝΤ με τις συστάσεις του οροθετεί τους νέους προσανατολισμούς της προσαρμογής: Αντιμετώπιση των προβλημάτων με πόρους που θα προέλθουν από την ανάπτυξη και την υλοποίηση των δομικών μεταρρυθμίσεων. Από τους κεντρικούς στόχους των μεταρρυθμίσεων πρέπει να είναι ο εξορθολογισμός του κράτους, διαδικασία η οποία απελευθερώνει πόρους για τον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή για τη χρηματοδότηση των επενδύσεων και των εξαγωγών.
