default-image

Η ψυχοπαθολογία του καταναλωτισμού

Απόψεις
Η ψυχοπαθολογία του καταναλωτισμού

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γεια σου Γιώργο

Εμπνευσμένο από τα άρθρα του μπλοκ σου για τα χάμπουργκερ και τα τσιγάρα

Έχει καταφέρει σήμερα ο άνθρωπος να στηρίζει την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα του σε πράγματα που τον αρρωσταίνουν, το σκοτώνουν λίγο-λίγο και τον βλάπτουν με κάθε τρόπο.

Αν έκλειναν όλες οι επιχειρήσεις που σχετίζονται με τα τσιγάρα και όλες οι άλλες που παράγουν προϊόντα ή προσφέρουν υπηρεσίες που βλάπτουν την υγεία (σωματική και ψυχολογική) των γήινων, οι πολιτικοί και οι οικονομολόγοι θα μίλαγαν για οικονομική καταστροφή, για ύφεση της οικονομίας, για ανεργία και άλλες παρόμοιες αρλούμπες.

Δηλαδή μας λένε ότι αν πάψουμε να παράγουμε πράγματα τα οποία καταστρέφουν την υγεία μας και το περιβάλλον θα έχουμε οικονομικό πρόβλημα. Μοιάζει με αυτό που λένε μερικοί, ότι οι πόλεμοι είναι ένα μέσο οικονομικής ανάπτυξης. Μόνο άνθρωποι με διεστραμμένη ψυχολογία μπορεί να σκέφτονται έτσι και να λειτουργούν με αυτά τα πιστεύω. Και επειδή συμβαίνει να υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι στον πλανήτη μας βλέπουμε αυτό το χάος παγκοσμίως.

Δεν καταλαβαίνουν αυτοί οι άνθρωποι ότι η καταστροφή ήδη συντελείται στον πλανήτη μας με τον τρόπο που κινείται σήμερα η παγκόσμια οικονομία και τον τρόπο που χειριζόμαστε τον παραγωγικό πλούτο της γης. Δεν καταλαβαίνουν ότι η καταστροφή συμβαίνει ήδη εξ αιτίας, της υπερπαραγωγής άχρηστων πραγμάτων και του υπερκαταναλωτισμού αναγκαίων αλλά και τελείως άχρηστων πραγμάτων.

Είναι δυνατόν να πιστεύει κάνεις σώφρων ότι αν τα χρήματα, η ενέργεια και οι εργατοώρες που χρησιμοποιούνται για καταστρεπτικούς σκοπούς πήγαιναν σε δραστηριότητες που προάγουν την υγεία, την ειρήνη, την ισορροπία και την αρμονία στη ζωή θα είχαμε οικονομικά προβλήματα; Η αλήθεια είναι πως θα συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο, θα είχαμε λύσει πολλά από τα προβλήματα που μας ταλανίζουν σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι τα προβλήματα τα δημιουργούμε μόνοι μας με τον τρόπο που δρούμε και σκεπτόμαστε και αν θέλουμε να τα λύσουμε πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και αξίες. Με τον ίδιο τρόπο σκέψης που δημιουργήσαμε τα προβλήματα δεν μπορούμε να τα λύσουμε,  αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Ξέρετε για παράδειγμα πόσα άτομα ζουν από το κάπνισμα, μια δραστηριότητα που μόνο βλαβερές συνέπειες έχει στην υγεία του ανθρώπου αλλά έχει και άλλες παράπλευρες αρνητικές συνέπειες; Ή πόσα άτομα ζουν από τις εταιρείες πλαστικής τροφής όπως τα χάμπουργκερ;

Και αυτό το λέμε οικονομική ανάπτυξη και ευημερία. Μόνο άνθρωποι με ανισόρροπο νου μπορούν να θεωρούν φυσιολογική αυτή την κατάσταση η οποία απλά είναι μια παραφροσύνη (ανάμεσα στις τόσες άλλες) που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σήμερα.

Ας δούμε λοιπόν για παράδειγμα την λίστα αυτών που κερδίζουν από τον καπνό

1. Χιλιάδες αγρότες που καλλιεργούν καπνά.

2. Χιλιάδες εργαζόμενοι σε εταιρείες λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούν οι αγρότες για τα καπνά.

3. Χιλιάδες εργάτες που δουλεύουν μεροκάματο για την συλλογή και ξήρανση του καπνού

4. Χιλιάδες εργαζόμενοι στις καπνοβιομηχανίες

5. Εκατοντάδες πιθανόν χιλιάδες διαφημιστές

6. Χιλιάδες εργαζόμενοι σε εταιρείες που παράγουν χαρτί για να κατασκευάσουν τα πακέτα και το χαρτί για τα τσιγάρα

7. Εκατοντάδες πιθανόν χιλιάδες εργαζόμενοι σε εταιρείες που παράγουν αναπτήρες, πίπες και όλα τα αξεσουάρ για τα τσιγάρα.

8. Εκατοντάδες μάλλον χιλιάδες περιπτεράδες και ιδιοκτήτες σημείων πώλησης τσιγάρων, πούρων και καπνού

9. Χιλιάδες εργαζόμενοι σε εταιρείες που παράγουν προϊόντα για αυτούς που θέλουν να κόψουν το τσιγάρο.

10. Εκατοντάδες ή Χιλιάδες ψυχολόγοι, βελονιστές και θεραπευτές που βοηθούν αυτούς που θέλουν να κόψουν το τσιγάρο.

11. Χιλιάδες εργαζόμενοι σε φαρμακοβιομηχανίες που παράγουν φάρμακα για τις ασθένειες που προκαλεί το τσιγάρο.

12. Χιλιάδες γιατροί και νοσηλευτές που βοηθούν να γιατρευτούν αυτοί που αρρωσταίνουν από το τσιγάρο.

Σπαταλιέται ενέργεια, εργασία, χρόνος για να παράγουμε κάτι που βλάπτει και μετά απασχολούμε γιατρούς και νοσοκομεία, χαλάμε πάλι ενέργεια, χρόνο και εργασία για να βρούμε λύση σε κάτι που ήδη ξέραμε ότι θα δημιουργήσει προβλήματα. Και αυτό το θεωρούμε φυσιολογική συμπεριφορά και οικονομική ανάπτυξη.

Ασθένειες που προκαλεί το κάπνισμα

Παθητικό κάπνισμα - Μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία

Παρόμοια θα ήταν και η λίστα που σχετίζεται με τη παραγωγή πλαστικών χάμπουργκερ μόνο που δυστυχώς στην λίστα αυτή θα προσθέταμε και τα εκατομμύρια αθώα ζώα που σφαγιάζονται καθημερινά (και που μεγαλώνουν σε άθλιες συνθήκες (και σιτίζονται με ακατάλληλες τροφές και ορμόνες) σε όλο τον κόσμο για να παραχθούν όλες αυτές οι άθλιες τροφές. Αυτό το έγκλημα το λέμε ανάπτυξη και από αυτό το έγκλημα ζουν άνθρωποι και πλουτίζουν κάποιοι "επιχειρηματίες".

Είναι ολοφάνερο ότι ο καπιταλιστικός-καταναλωτικός τρόπος ζωής δε χρησιμεύει για να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων αλλά για να καλύψει με κάθε τρόπο τις ακόρεστες επιθυμίες τους για απόλαυση τις οποίες πολύ έντεχνα σήμερα ενισχύουν η προπαγάνδα της διαφήμισης, του σινεμά και γενικά όλων των ΜΜΕ.

Καπιταλισμός-καταναλωτισμός σημαίνει θέλω να κερδίζω όλο και περισσότερο ακόμη και αν αυτό μπορεί να βλάπτει τους ανθρώπους, το φυτικό ζωικό βασίλειο και το περιβάλλον, αλλά ταυτόχρονα σημαίνει ζω και υπάρχω για να καταναλώνω και να απολαμβάνω.

Ο καπιταλιστικός-καταναλωτικός τρόπος ζωής είναι δομημένος επάνω στην απληστία για κέρδος και την απληστία απόλαυση. Η απληστία είναι η ψυχαναγκαστική παρορμητική δύναμη που οδηγεί τους γήινους στην όλο και μεγαλύτερη απόκτηση πλούτου, η απληστία είναι πίσω από το κυνήγι των όλο και περισσότερων υλιστικών και αισθησιακών απολαύσεων.

Αυτά τα δύο (η απληστία για κέρδος και η απληστία για απόλαυση) είναι ο βασικότερος ψυχοπαθολογικός μηχανισμός του σύγχρονου ανθρώπου και βέβαια είναι το δίδυμο του άκρατου υλισμού.

Οι άνθρωποι θέλουν να κερδίζουν όλο και περισσότερα χρήματα για να αισθάνονται ασφαλείς, για να αισθάνονται σπουδαίοι, ότι είναι κάποιοι, ότι έχουν αξία και για να ικανοποιήσουν τις όλο και αυξανόμενες επιθυμίες για απόλαυση.

Χρήματα, σεξ, φαγητό, ποτά, τσιγάρα, ρούχα, αυτοκίνητα, σπίτια κ.λπ. όλα χρησιμοποιούνται ως μέσα ασφάλειας, απόλαυσης ή ταυτότητας (έχω άρα υπάρχω, έχω άρα είμαι σπουδαίος).

Αποχαυνωμένοι από τον καταναλωτικό τρόπο ζωής αδυνατούν να καταλάβουν ότι η αξία τους και η σπουδαιότητα τους δεν εξαρτάται από αυτά που έχουν αλλά από το απλό γεγονός ότι είναι θεϊκά όντα και συνδημιουργοί του σύμπαντος. Αδυνατούν να καταλάβουν ότι η ασφάλεια τους βρίσκεται στο γεγονός ότι είναι αθάνατες ψυχές, ότι η ασφάλεια τους βασίζεται στην καλλιέργεια της ψυχής τους, στον καλό χαρακτήρα τους και την καλή συμπεριφορά τους.

Αδυνατούν να καταλάβουν ότι το κυνήγι του πλούτου και των απολαύσεων (αυτό που στα απλά ελληνικά το λέμε καλοπέραση) τους οδηγεί μαθηματικά σε αδιέξοδα, πόνο, δυστυχία, δυσαρμονία, ανισορροπία, αρρώστιες, συγκρούσεις και πολέμους.

Νάσαι καλά!

Μιλτιάδης Ελευθεριάδης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News