Συνεχίζεται η συζήτηση και ο θόρυβος για το αν θα γίνει ή πρέπει να γίνει δημοψήφισμα για το θέμα της ΔΕΗ. Μερικοί προσπαθούν να εντάξουν την όποια αντιπαράθεση σε ένα πιο πλατύ πλαίσιο. Θέλουμε θεσμούς άμεσης δημοκρατίας (όπως το δημοψήφισμα) ή έμμεσης (δηλαδή αντιπροσωπευτικής);
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Δε θέλω να σας γράψω το τι απαντούν πολλές οικογένειες νομικών πάνω σ' αυτό το ζήτημα. Θέλω να υποδείξω μονάχα μια ιστορική αλήθεια. Τα δημοψηφίσματα ποτέ δεν έλυσαν καυτά προβλήματα. Κάποιο νεότερο δημοψήφισμα ακύρωσε τα προηγούμενα. Και το κυριότερο: Τα πιο αυταρχικά καθεστώτα κυβέρνησαν με δημοψηφίσματα πάνω σε απλοϊκά, έντεχνα, διλήμματα.
Θα διερωτηθεί κάποιος. Οι περισσότεροι από τους κατοίκους αυτής της χώρας θυμούνται το δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου του 1974. Έλυσε διά παντός το βασικό πρόβλημα στο πολίτευμα του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους. Δημοκρατία ή Βασιλεία; Και ο Ελληνικός λαός απάντησε με συντριπτική πλειοψηφία ότι «δε θέλουμε Βασιλιά». Άρα;
Αν εκείνο το δημοψήφισμα δεν έχει αμφισβητηθεί με ιστορικά υπαρκτούς όρους, αυτό έχει την εξήγησή του. Το Δεκέμβριο του 1974 διεξήχθη το δημοψήφισμα με πρωτοβουλία του τότε πανίσχυρου πρωθυπουργού του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως αρχηγού της συντηρητικής παράταξης που στο παρελθόν είχε υποστηρίζει άκριτα το βασιλικό θεσμό.
Ο οποίος αρχηγός είχε υποτάξει προηγουμένως όλα τα βασικά στελέχη της συντηρητικής παράταξης και τα είχε καθηλώσει σε πρωτοφανή ουδετερότητα. Το βασιλικό θεσμό υπερασπίστηκαν μόνο ο τότε έκπτωτος Βασιλιάς και ένας στενός κύκλος φιλικών του προσώπων.
Άλλωστε ενάμιση χρόνο πριν είχε διεξαχθεί ένα άλλο δημοψήφισμα που είχε ικανοποιήσει τα προσωπικά σχέδια του τότε δικτάτορα με συντριπτική πλειοψηφία.
