Πρέπει να κατανοήσουμε τη φρίκη που προκάλεσαν στην τοπική κοινωνία οι βανδαλισμοί σε ένα ξωκκλήσι στο Αστρίτσι. Κάθε βία σε βάρος μνημείων και χώρων θρησκευτικής λατρείας προκαλεί σκοτεινά συναισθήματα φόβου και αγανάκτησης. Αν δε σέβονται κάποιοι αυτό που τιμάμε και λατρεύουμε, τότε αυτό σημαίνει πως δε σέβονται και εμάς.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Κάτι τέτοια εγκλήματα πρέπει να μας οδηγήσουν σε μια πιο βαθύτερη ανάλυση. Είναι απλώς ευκαιρία να καθησυχάσουμε τη συνείδησή μας; Λες και με τον τρόπο αυτό αναπαυόμαστε όλοι. Κάποιοι άλλοι είναι οι κακοί. Κάποιοι άλλοι είναι εγκληματίες. Και μετά από επιπόλαιες "σκληρές" και "δυνατές" κουβέντες μπορούμε να επιστρέψουμε στον καναπέ της συνειδησιακής μας ηρεμίας. Δεν έχουμε να κάνουμε τίποτε άλλο.
Μήπως όμως πρέπει να κάνουμε ένα ή και περισσότερα βήματα προς τα εμπρός; Μήπως πρέπει να ψάξουμε τη συνολική μας στάση απέναντι σε εκείνα τα σύμβολά μας που συνδέονται με την εθνική ή και με την τοπική ταυτότητά μας;
Να τα πούμε πιο απλά. Είμαστε ικανοποιημένοι με την προστασία την οποία επιφυλάσσουμε σε ό,τι μας παρέδωσαν οι πατεράδες μας; Μήπως πρέπει να στοχαστούμε πάνω στην προστασία που δεν επιφυλάσσουμε στο εξαιρετικό ανάγλυφο της φύσης που μας παραχώρησε ο Θεός και η θεϊκή φύση;
Θέλω να καταλήξω σε ένα πολύ απλό συμπέρασμα-πρόταση. Καλό είναι να εκφράζουμε δημόσια την αγανάκτησή μας και τη φρίκη μας απέναντι στους ιερόσυλους. Καλύτερο όμως θα είναι να απλώσουμε ένα δίχτυ προστασίας σε όλα τα αγαθά που ο Θεός και η θεϊκή φύση αλλά και οι πρόγονοί μας γενναιόδωρα μας προσφέρουν καθημερινά.
Μόνο με μια τέτοια στάση μπορούμε να διεκδικούμε τον τίτλο των έντιμων ανθρώπων.
