Το 1964, ο Harold Wilson φοβήθηκε τόσο ότι η προγραμματισμένη προβολή ενός επεισοδίου της σειράς Steptoe & Son για την νύχτα των εκλογών θα του κόστιζε τουλάχιστον μια ντουζίνα έδρες, που πίεσε επιτυχώς το γενικό διευθυντή του BBC να την αναβάλει. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να χειραγωγήσεις τις εκλογές.
Ένα άλλο παράδειγμα υπάρχει από το 1938:
Αυτό το ψηφοδέλτιο ακολουθεί απερίφραστα τη συμβουλή του δρ Γιόζεφ Γκέμπελς, ότι «η πιο αποτελεσματική μορφή πειθούς είναι όταν δεν γνωρίζεις ότι σε πείθουν». Μεταφρασμένο, αυτό έχει ως εξής: «Εγκρίνετε την επανένωση της Αυστρίας με το γερμανικό Ράιχ, που τέθηκε σε ισχύ στις 13 Μαρτίου 1938 και ψηφίζετε το κόμμα του ηγέτη μας, Αδόλφου Χίτλερ; Ναι. Όχι».
Έχει πολλά στοιχεία που κανένα ψηφοδέλτιο δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να έχει: συγχέει δύο διαφορετικά ερωτήματα, χρησιμοποιεί την αναφορά του Άνσλους στους «προνομιακούς» ψηφοφόρους με την αναφορά στον πρόσφατο «θρίαμβο» του Χίτλερ και οργανώνει τα πλαίσια ελέγχου για να δημιουργηθεί μια προκαθορισμένη απάντηση. Είναι το ισοδύναμο, με άλλα λόγια, με τον να εκτυπωθούν χαρτιά για το σκωτσέζικο δημοψήφισμα σε μπλε και λευκό και στη συνέχεια να αρωματιστούν με τη βαριά οσμή από κουλουράκια. Και μετά, να προγραμματίσουν σε ώρα υψηλής τηλεθέασης, παραμονή των εκλογών, την προβολή του Braveheart στο σκωτσέζικο BBC.
Δεν έχει και μεγάλη διαφορά από τις πρόσφατες εκλογές στο Σάουθ Σιλντς, όπου το 60 τοις εκατό των ψήφων ήταν ταχυδρομικές ψήφοι. (Κάποιος εκ των έσω κατά την καταμέτρηση αποκάλυψε ότι το UKIP κέρδισε μια σαφή πλειοψηφία από όσους ψήφισαν προσωπικά από τους κατοίκους στις όχθες του Τάιν που μπορούν να περπατήσουν χωρίς βοήθεια.)
Σχεδόν όλοι οι χαμένοι υποψήφιοι θα κατηγορούν κάποιον εξωτερικό παράγοντα για τη μικρή ήττα τους, αλλά σε αυτή την περίπτωση το UKIP έχει αναμφισβήτητα δίκιο. Οι ψηφολόγοι γνωρίζουν ότι φαινομενικά ασήμαντες διαφορές, όπως η σειρά των ονομάτων στο ψηφοδέλτιο, μπορεί να επηρεάσουν την ψηφοφορία, γι' αυτό και τα αλλάζουν τυχαία από το ένα χαρτί στο επόμενο. Φαίνεται παράλογο να προσπαθούνε τόσο και να επιτρέπουν ακόμη σε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων (ουσιαστικά προ-επιλεγμένους από γνωστούς υποστηρικτές του κυρίαρχου τοπικού κόμματος) να ψηφίσουν με διαφορετικό τρόπο, σε διαφορετική ημερομηνία και σε ένα διαφορετικό πλαίσιο απ' όλους τους άλλους. Η προσέλευση σε πολλές εκλογικές περιφέρειες είναι πλέον τόσο χαμηλή, ώστε η πιθανότητα να κερδίσεις, επηρεάζοντας το ποιος ψηφίζει και όχι ποιον ψηφίζουν, γίνεται σημαντικά μεγαλύτερη.
Το περιβάλλον έχει σημασία όταν ψηφίζετε. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι όταν κάποιος ψηφίζει σε γήπεδα που χρηματοδοτούνται από συμβούλια τείνει να ψηφίσει πιο αριστερά. Και, στην πλέον μη ορθή πολιτικά μελέτη της δεκαετίας, ένας επιστήμονας από το Πανεπιστήμιο του Τέξας διαπίστωσε ότι η ωορρηξία επηρεάζει την γυναικεία συμπεριφορά στην ψηφοφορία, αν και έχει ενδιαφέρον το ότι η κατεύθυνση του ταξιδιού εξαρτάται από το αν η γυναίκα είναι σε μια σχέση ή όχι.
Όσο και αν η αγάπη μου για την τεχνολογία, γράφει ο Rory Sutherland, με κάνει να θέλω να δω online ψηφοφορία ή ψηφοφορία μέσω κινητών, είναι εντελώς αδύνατο απλώς και μόνο εξαιτίας του προβλήματος του εξαναγκασμού - όπως και με τις ταχυδρομικές ψήφους, πώς μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ο ψηφοφόρος ψήφισε ιδιωτικά; Δεν μου αρέσει, επίσης, η πρακτική όπου ακτιβιστές βοηθούν αρτιμελείς ψηφοφόρους να εγγραφούν για ταχυδρομικές ψήφους και προσφέρονται να τις συγκεντρώσουν και να τις μεταφέρουν στο ταχυδρομικό κουτί. Το απλό ένστικτο του ανθρώπου να ανταποδώσει μια πράξη γενναιοδωρίας με μια άλλη είναι πάρα πολύ ισχυρό.
Μετά απ' όλα αυτά, άσκησα τη δική μου μορφή εκλογικής χειραγώγησης σε στυλ Γκέμπελς για τις εκλογές του τοπικού Συμβουλίου. Θύμισα στο κομμούνι τη γυναίκα μου να ψηφίσει στις 9.55 το βράδυ.
Πηγή: http://www.spectator.co.uk/life/the-wiki-man/8905211/how-to-fix-an-election/
