Το τέλος μιας μέρας. Η αυλαία του φωτός. Το λυκόφως των θρύλων και των δοξασιών. Το τέλος ενός ονείρου. Η αρχή ενός νέου. Ποιος είναι αυτός που δεν ζηλεύει μια θέα σαν κι αυτή από το θόλο, την cupola, του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού; Ποιος είναι αυτός που δεν θα ήθελε να ζήσει μια εμπειρία σαν κι αυτή. Ένα ηλιοβασίλεμα από το διάστημα. Πόσο μάλλον όταν επαναλαμβάνεται με μια συχνότητα που μοιάζει απίστευτη. Γιατί μην ξεχνάτε, το πλήρωμα του ISS απολαμβάνει κατά μέσο όρο κατά τη διάρκεια κάθε 24ωρης τροχιάς του 16 ηλιοβασιλέματα και ανατολές ηλίου! Άραγε πόσες σκέψεις και πόσα όνειρα ανατέλλουν και δύουν μαζί με το αστέρι μας; Στην ίδια την ψυχή;
Απόψεις