Η αγαπημένη μου Κωνσταντίνα Τασσοπούλου , έξυπνο κορίτσι και πολύ εργατικό, δημοσιεύει άρθρα σε πολλά sites , blogs , εφημερίδες κτλπ , γράφει βιβλία , μικρά και μεγάλα , διηγήματα , μυθιστορήματα,παραμύθια και ότι άλλο της κατέβει στο κεφάλι.Σας τη συστήνω σήμερα με ένα άρθρο της για το Μιχαλάκη που εξηγεί τι είναι το δάνειο.Η συγκεκριμένη δημοσίευση είναι από την Ημερησία , και τη στήλη της Κωσταντίνας ,με την κωδική ονομασία "ο Μικρός Μιχαλάκης εξηγεί".
Ο μικρός Μιχαλάκης εξηγεί: Τί ακριβώς είναι το δάνειο;
Καθ' ότι ο τελευταίος που μπήκε στην οικογένεια, ντύνομαι, τρώω, εξυπηρετούμαι και παίζω, με όσα περίσσεψαν απ' τα αδέρφια μου που πρόλαβαν να φτάσουν γρηγορότερα. Φοράω τα ρούχα που δεν κάνουν πια στο Βλάση, σκουπίζομαι σ' ένα παλιό μπουρνούζι της Μαρίας, κοιμάμαι στο προηγούμενο κρεβάτι της Μαρίνας και παίζω με τα παιχνίδια που έχουν όλοι τους βαρεθεί.
Στο μπαούλο με τα Playmobil έχω συγκεντρώσει μισή συλλογή από τις «καλοκαιρινές διακοπές», ένα «σπίτι στην πόλη» χωρίς κουζίνα και μπάνιο αφού οι προκάτοχοι το παραδώσαν ρημαδιό κι ένα «σπίτι στο αγρόκτημα» χωρίς κότες, αρνάκι, αγελάδα και σκύλο, οπότε ο Θεός να το κάνει αγρόκτημα.
Έχω και τις «περιπέτειες στην Άγρια Δύση». Για την ακρίβεια μονάχα το σαλούν και μία άμαξα, σκέτη. Ζήτησα από το Βλάση δύο άλογα, έναν καουμπόυ και καναν κάκτο, να κάνω τη δουλειά μου. Μού τα έδωσε πρόθυμα, αλλά μού τόνισε: τα θέλω πίσω.
Οι μέρες πέρασαν, εγώ είχα περιπέτειες πολλές στην Άγρια Δύση, έδωσα τουλάχιστον δέκα μάχες που πολύ τις γλέντησα, ώσπου έφτασε η ώρα της επιστροφής. Και τότε ξέσπασε ο πόλεμος. Τα δύο άλογα δεν είχαν πόδια, οι κάκτοι ήτανε κομμάτια, ο καουμπόυ είχε πέσει στο μέτωπο κι ούτε που τον έβρισκα, ο Βλάσης φώναζε σαν υστερικός... Σταμάτησε μονάχα όταν μού πήρε και τα δύο μου σπίτια. Και αυτό στην πόλη, και το άλλο στο αγρόκτημα.
Όπου διαβάσατε για μένα, βάλτε τον απλό καταναλωτή.
Όπου είδατε Playmobil, βάλτε λεφτά - οποιουδήποτε νομίσματος.
Όπου είδατε το όνομα Βλάσης, βάλτε τη λέξη Τράπεζα.
Και αυτό ακριβώς είναι το δάνειο.
