Αδελφοί και πατέρες, χριστιανοί και χριστιανές, εορτάζομε το ιερό, το μυστικό, το πανσεβάσμιο, το άμωμο, το καινό, το λυτρωτικό, το μέγα και αγιαστικό Πάσχα. Προσκυνούμε τον Αναστάντα Χριστό που έφερε «διά του Σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω». Ήρθε να προσφέρει, να σκορπίσει αφειδώς τη χάρη της Αναστάσεως, η οποία απορρέει από το μυστήριο του Σταυρού. Η Ανάσταση και ο Σταυρός συμπορεύονται. Η ευλογία του Σταυρού και η Ανάσταση προσφέρονται ως δώρα καθαγιαστικά σε όλη την Οικουμένη, σε όλους τους ανθρώπους και στον καθένα χωριστά.
Του Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστελίου και Βιάννου Ανδρέα
Υπήρξαν και υπάρχουν συνάνθρωποί μας που, με τον προσωπικό πνευματικό τους αγώνα και την ευλογία της χάριτος του Αναστάντος Κυρίου μας, έφτασαν και φτάνουν σε τέτοια μέτρα αγιότητας, όπου βίωναν διαρκώς την ανέσπερη και ατελεύτητη κατάσταση του αναστάσιμου φωτός. Ενδεικτικά αναφέρομε τον Άγιο Σεραφείμ του Σαρώφ.
Ο εσωτερικός του κόσμος, ο έσω άνθρωπος, η καρδιά του, διαρκώς καταυγαζόταν από το λυτρωτικό μυστήριο του φωτός της Αναστάσεως. Γι' αυτό και ο Άγιος Σεραφείμ των νεωτέρων χρόνων απηύθυνε προς τους ανθρώπους, αντί άλλου χαιρετισμού, το «Χριστός ανέστη χαρά μου», όλες τις ημέρες του χρόνου. Όμως ο Άγιος Σεραφείμ ήταν διαρκώς λουσμένος από το φως της Αναστάσεως, διότι σήκωνε αδιαμαρτύρητα, καρτερικά και αποφασιστικά, τον Σταυρό της ασκητικής ζωής του. Αντλούσε θάρρος και δύναμη από την προσευχή και με τη χάρη του Θεού υπέμενε τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες.
Πατέρες και αδελφοί, χριστιανοί και χριστιανές, εορτάζομε την Ανάσταση του Κυρίου μας, εν μέσω δύσκολων και μεγάλων προβλημάτων. Εν μέσω πολύπλευρης κρίσης. Πολλοί συνάνθρωποί μας, πολλά παιδιά, σηκώνουν καθημερινά τον Σταυρό της φτώχιας και της ανέχειας. Στερούνται ακόμη και «τον άρτον τον επιούσιον». Γι' αυτό, μαζί με τις αναστάσιμες ευχές μου, εκφράζω και τις ευχαριστίες μου για τη βοήθεια που προσφέρατε και προσφέρετε, από το περίσσευμα ή το υστέρημά Σας, στην τοπική μας Εκκλησία, τη Μητρόπολή μας, προκειμένου να βρίσκεται καθημερινά, πλησίον των αδελφών μας που δυστυχούν.
Η έκφραση της αγάπης Σας, η υλική συμβολή Σας, υπήρξαν, όπως κάθε χρόνο, αξιομνημόνευτα και καθοριστικά. Χωρίς τη συμπαράστασή Σας, χωρίς τη δική Σας ενίσχυση δε θα υπήρχε η Παγκοινιά Παιδικού Γεύματος, ούτε η διανομή των σαράντα τόνων τροφίμων τις ημέρες του Πάσχα, αλλά και καθημερινά.
Ο Χριστός, με το Σταυρό και την Ανάστασή Του, κατέστησε εμάς τους χριστιανούς εκπροσώπους του για την ειρήνη, την αγάπη, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη προς τους ανθρώπους και τον κόσμο. Με τις πρωτοβουλίες της αλληλεγγύης, που εκφράζετε στον πτωχό και νεόπτωχο πλησίον Σας, γίνεστε πατέρες και αδελφοί, χριστιανοί και χριστιανές, συναθλητές και συμπαραστάτες στον πόνο και την πικρία του Χριστού μας, κατά την πορεία Του στον Γολγοθά.
Όμως, το Γολγοθά και το Σταυρό ακολουθεί η Ανάσταση. Αυτήν τη χαρά, το φως, την ευλογία και το έλεος του Αναστάντος Κυρίου μας στερήθηκε ο άφρονας πλούσιος της ευαγγελικής περικοπής, που είχε θέσει ως αυτοσκοπό της ζωής του τη συγκέντρωση αγαθών στις αποθήκες του, στις τράπεζες δηλαδή της εποχής του Χριστού. Η εσωτερική κενότητα και η ζημιογόνος ροπή του πλουσίου προς τον αλόγιστο πλουτισμό είναι εκείνα που συνοψίζονται στη φράση: «καθελώ μου τας αποθήκας και μείζονας οικοδομήσω» (Λκ. 12,18). Αδιαφορούν οι άφρονες πλούσιοι όλων των εποχών για το Σταυρό και το Γολγοθά της φτώχιας και της πείνας, της αδικίας και της εκμετάλλευσης των συνανθρώπων και των αδελφών του. Δεν υιοθετούν το δικό Σας παράδειγμα. Γι' αυτό η αφιλάνθρωπη ψυχή τους, με το πληγωμένο από τις αμαρτίες σώμα τους, έμειναν και μένουν αμέτοχα του ανεσπέρου, λυτρωτικού και αγιαστικού φωτός της Αναστάσεως, τόσο στην παρούσα ζωή, όσο και στην άλλη, την ουράνια, την «Άνω Ιερουσαλήμ».
Εύχομαι πλούσια τη χάρη, το έλεος και την ευλογία του Αναστάντος Κυρίου στις οικογένειές Σας, στα παιδιά Σας, προσωπικά στον κάθε συνάνθρωπό μας.
Χρόνια Πολλά! Χριστός Ανέστη!
«Η χάρις του Κυρίου Ιησού Χριστού μεθ' ημών. Η αγάπη μου μετά πάντων υμών εν Χριστώ Ιησού Αναστάντα. Αμήν» (Κορ. Α, 22).
