Μην χάσετε αύριο την «ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ»:
Νέες συγκλονιστικές αποκαλύψεις για το πώς το βαρύ χειρουργικό λάθος οδήγησε σε μη αναστρέψιμη κατάσταση τον Γ.Στειακάκη και στο θάνατο. Οι μαρτυρίες-σοκ για το πώς «βίωνε» τον θάνατο του ώρα με την ώρα. Το απροσδόκητο στοιχείο που οδήγησε την ΕΔΕ μετά από 4,5 χρόνια στην ανακάλυψη των πραγματικών αιτίων θανάτου του Ιατροδικαστή και μία αποκάλυψη για την διαχείριση της υπόθεσης που θα προκαλέσει νέα αίσθηση. Η συγκλονιστική συνέχεια μία υπόθεσης που συντάραξε την Κρήτη, αύριο στην εφημερίδα «ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ»…
Το πόρισμα της ΕΔΕ για το θάνατο του ιατροδικαστή Γιάννη Στειακάκη πριν 4,5 χρόνια - μιας ΕΔΕ από τις σπανιότερες στο είδος της, αφού η χρονική απόσταση από το τραγικό συμβάν είναι κοντά μία πενταετία - είναι γεγονός. Έχει ήδη παραδοθεί στον επικεφαλής της ΔΥΠΕ Κρήτης Αντώνη Γρηγοράκη, την Εισαγγελία Ηρακλείου, το υπουργείο Υγείας, τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, την Ιατρική Σχολή και τον επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. Είναι εξόχως αποκαλυπτικό, συγκλονιστικό και τεκμηριωμένο σε βαθμό που δύσκολα να μπορεί κάποιος να το ανατρέψει.
Με απλά λόγια, από το πόρισμα της ΕΔΕ που έκανε ο αναπληρωτής διοικητής του ΠΑΓΝΗ και πανεπιστημιακός γιατρός με ειδικότητα ορθοπεδικού κ. Γιώργος Κοντάκης, ο αείμνηστος ιατροδικαστής Γιάννης Στειακάκης «πήγε σαν το σκυλί στ' αμπέλι».
Αλληλουχία γεγονότων, η κατάληξη των οποίων εκθέτει σε βαρύτατες ευθύνες, με βαρύτατη αμέλεια που προκάλεσε θάνατο, τον καθηγητή Ιατρικής και διευθυντή της Ουρολογικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ και την ομάδα του.
Μία ομάδα που, όπως φαίνεται στο πόρισμα της συγκεκριμένης ΕΔΕ, άλλα έκανε στο χειρουργείο του Στειακάκη, άλλα έγραψε στην αναφορά της μετά το χειρουργείο, άλλα υποστήριξε ως αιτία θανάτου και άλλα περιγράφει σήμερα καταθέτοντας για την ΕΔΕ ότι έκανε πριν 4,5 χρόνια.
Είναι περίπου βέβαιο μάλιστα, όπως τεκμαίρεται από την ΕΔΕ αυτή, πως όντες βέβαιοι πως μια εκταφή θα ήταν εντελώς ανώφελη, αφού μετά από τόσο διάστημα τίποτα δεν πρόκειται να αποδειχτεί, κάποιοι ξεχάστηκαν ή νιώθοντας βέβαιοι, δήλωσαν άλλα αντί άλλων στις καταθέσεις τους.
Η υπόθεση ξεκίνησε μετά από μία ανώνυμη καταγγελία που έφτασε το Μάρτιο στα χέρια του διοικητή του ΠΑΓΝΗ κ. Νίκου Κοκκίνη.
Μία καταγγελία, που όμως πρέπει να ήταν «εσωτερική» του νοσοκομείου, αφού οι αναφορές της ήταν αμιγώς ιατρικής γνώσης, σε βαθμό που να κινητοποιήσουν το διοικητή του νοσοκομείου και να αναθέσει άμεσα ΕΔΕ στον πανεπιστημιακό γιατρό και αναπληρωτή του στη διοίκηση κ. Γ. Κοντάκη.
Τι είπε ο Αντώνης Γρηγοράκης για το πόρισμα
Σύμφωνα με το Διοικητή της ΥΠΕ Κρήτης, Αντώνη Γρηγοράκη, το πόρισμα έχει ήδη σταλεί στον επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και στον εισαγγελέα, ο οποίος θα αποφασίσει για το αν θα ασκηθούν ποινικές διώξεις σε βάρος των εμπλεκόμενων στην υπόθεση γιατρών.
Το πόρισμα, όπως σημείωσε ο διοικητής της 7ης ΥΠΕ, έφτασε μεν στα χέρια του όμως ο ίδιος δεν έχει σχηματίσει εικόνα για το αν προκύπτουν ευθύνες που πρέπει να καταλογιστούν σε διοικητικό επίπεδο στο πλαίσιο της ΕΔΕ. Ωστόσο διαβεβαίωσε ότι, εφόσον προκύπτουν τέτοια στοιχεία, η ΔΥΠΕ θα είναι αμείλικτη και το πειθαρχικό συμβούλιο θα κινηθεί άμεσα.
Έκοψαν αρτηρίες άλλων οργάνων
Η έρευνα που πραγματοποίησε ο πανεπιστημιακός γιατρός της Ορθοπεδικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ και αναπληρωτής του διοικητή του Νοσοκομείου δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών για το τι πραγματικά συνέβη και ο αείμνηστος ιατροδικαστής Γιάννης Στειακάκης, 24 ώρες μετά την εγχείρηση αφαίρεσης όγκου από τον ουρητήρα με παράλληλη αφαίρεση του αριστερού νεφρού, κατέληξε.
Όπως αναφέρει στο πόρισμά του, στην προσπάθεια αφαίρεσης του νεφρού κόπηκαν εκτός του αγγείου του νεφρού περισσότεροι του ενός αγγειακοί-αρτηριακοί κλάδοι, με αποτέλεσμα να κοπούν οι αρτηρίες που αιμάτωναν το γαστρεντερικό σωλήνα και το συκώτι, με συνέπεια ο θάνατός του να είναι ταχύτατος και αναπόφευκτος. Όλα αυτά ενώ ο καθηγητής Ιατρικής-χειρουργός και διευθυντής της Ουρολογικής Κλινικής που έκανε την επέμβαση μαζί με τους βοηθούς του υποστήριζε από τότε αλλά και σήμερα ότι έκοψε τρεις και πλέον νεφρικές αρτηρίες (παραλλαγές της βασικής οι άλλες), αγνοώντας ή αποσιωπώντας πως επί της ουσίας εκτός της αρτηρίας του νεφρού έκοψε αδιακρίτως και αρτηρίες άλλων ζωτικών οργάνων οδηγώντας έτσι ακούσια στο θάνατο τον Γιάννη Στειακάκη. Μάλιστα χωρίς να δώσουν καμία πειστική εξήγηση πώς μία επέμβαση των δύο ωρών τελικά διήρκησε κοντά στις 6 ώρες...
Το χρονικό
Ο Στειακάκης χειρουργείται στο ΠΑΓΝΗ για όγκο στον ουρητήρα ψηλά, που έχει αχρηστεύσει και τον αριστερό νεφρό, στις 15 Δεκεμβρίου 2008, από τον καθηγητή, διευθυντή της Ουρολογικής του ΠΑΓΝΗ. Οκτώ ώρες μετά το χειρουργείο, ενώ όλα φαίνονται να πηγαίνουν καλά, ξαφνικά αρχίζει να ζαλίζεται, να γίνεται κάτασπρος και να αφοδεύει αίμα. Περνά μια νύκτα βασανιστική, υποφέροντας από πόνους στην κοιλιά και το ξημέρωμα τον βρίσκει σε κακή κατάσταση. Αγωνιωδώς τηλεφωνεί σε ανθρώπους δικούς του να τον βοηθήσουν γιατί δε νιώθει καλά.
Τα συμπτώματά του χειροτερεύουν και σε πολύ λίγες ώρες έχει ανάγκη οξυγόνο για να αναπνέει. Διατηρεί τις αισθήσεις του ως στη στιγμή που μπαίνει στη Μονάδα Εντατικής με ανεπάρκεια από πολλά όργανα. Από εκεί και μετά φαίνεται ότι δρόμος επιστροφής δεν υπάρχει. Θα ξαναχειρουργηθεί στις 16 Δεκεμβρίου το απόγευμα με υποψία νέκρωσης του εντέρου του. Όμως έχει νεκρωθεί, όπως η ΕΔΕ αποδεικνύει σήμερα, ό,τι υπάρχει μέσα στην κοιλιά του. Η εγχείρηση δεν μπορεί να σταματήσει το θάνατο που έρχεται πολύ σύντομα. 8:15 το βράδυ πεθαίνει. Ένα πελώριο "γιατί" δεν μπορεί να απαντηθεί και ο διευθυντής της ΜΕΘ δηλώνει πως ο θάνατος δεν ήταν αναμενόμενος και ζητά νεκροψία. Αυτή όμως δε γίνεται, αφού οι ιατροδικαστές δηλώνουν σοκαρισμένοι και η οικογένεια δε θέλει να ζητήσει νεκροψία από άλλο ιατροδικαστή από την Αθήνα. Τη νύκτα η σορός του μένει στον Άγιο Λουκά στο ΠΑΓΝΗ και μεσημεράκι στις 17 οδηγείται στην τελευταία του κατοικία.
Τα καυτά ερωτήματα
Γιατί δε γίνεται νεκροψία μετά το θάνατό του;
Μίσος, αγάπη, συγκίνηση, αλληλεγγύη, πλάνη, ένα-ένα αλλά και μαζί θα συμμαχήσουν στο να μη δοθεί καμία απάντηση.
Γιατί νέκρωσε όλη η κοιλιά του; Μπορεί αυτό να σχετίζεται με την εγχείρηση στο νεφρό του; Το μυστικό το παίρνει μαζί του στον τάφο. Κάπου κρυμμένο βαθιά μέσα στο άψυχο σώμα του. Σφραγισμένο καλά. «Το μαύρο κουτί» της πτήσης προς το θάνατο του Στειακάκη θα χανόταν μαζί με τη φθορά του σώματος. Ο χρόνος πέρασε και κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί ότι κάποιο άλλο «μαύρο κουτί» ξεχασμένο στα σκονισμένα αρχεία του ΠΑΓΝΗ θα μπορούσε να συνθέσει το παζλ του κρυμμένου μυστικού. Αμέλεια ή δόλος, συγκάλυψη ή αφέλεια είναι στη δικαιοδοσία του νόμου για να αποδειχτούν ή όχι.
Τι συμπεραίνει η ΕΔΕ
Το τελικό συμπέρασμα της ΕΔΕ είναι καταλυτικό, όπως αναφέρει σε αυτό:
«Βασιζόμενος στα όσα αναφέρθηκαν και αναλύθηκαν παραπάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η αιτία που προκάλεσε το θάνατο του ιατροδικαστή Στειακάκη εγκαταστάθηκε διεγχειρητικά κατά την πρώτη επέμβαση της 15ης Δεκεμβρίου 2008, που έγινε από τους χειρουργούς ουρολόγους με επικεφαλής το διευθυντή της Ουρολογικής Κλινικής.
Στην προσπάθεια να εξαιρεθεί ριζικά ο όγκος, σε μια εργώδη επέμβαση (αριστερή νεφρο-ουρητηρεκτομή) τεκμαίρεται ότι απολινώθηκαν περισσότεροι του ενός αγγειακοί αρτηριακοί κλάδοι. Οι τρεις και πλέον νεφρικές αρτηρίες, που αναγράφονται στο πρακτικό επέμβασης ότι απολινώθηκαν, προκύπτει ότι στην πραγματικότητα ήταν: η μοναδική αριστερή νεφρική αρτηρία και δύο ή περισσότερα αγγειακά στελέχη που αιμάτωναν το γαστρεντερικό σωλήνα και το ήπαρ. Η πιθανή έλλειψη γνώσης αυτού του κινδύνου, αλλά ιδίως η μη αναγνώριση της διακοπής της αιματικής ροής των συγκεκριμένων αγγείων κατά τη διάρκεια της επέμβασης δεν άφηναν κανένα περιθώριο διόρθωσης, με συνέπεια ο θάνατος του ασθενούς να είναι αναπόφευκτος και ταχύτατος.
Η εκδήλωση της ισχαιμίας του γαστρεντερικού σωλήνα και του ήπατος ήταν θορυβώδης. Οδήγησε σε μια επώδυνη κατάσταση αρχικά, και σταδιακά σε πολλαπλή οργανική ανεπάρκεια. Όταν ο ασθενής εισήχθη στη ΜΕΘ, τη 16η Δεκεμβρίου 2008, παρουσίαζε ήδη μη αναστρέψιμη εικόνα. Η πιθανολογούμενη διάγνωση ενός σπανιότατου συνδρόμου αποκλείστηκε χάρη στην επιστημονική ανησυχία του διευθυντή της ΜΕΘ και των ιατρών της.
Η δεύτερη χειρουργική επέμβαση έγινε τη 16η Δεκεμβρίου 2008, από τους γενικούς χειρουργούς με επικεφαλής το διευθυντή της Κλινικής Γενικής Χειρουργικής. Επιβεβαιώθηκε η κλινικο-εργαστηριακή εικόνα του ασθενούς και διαπιστώθηκε η έκταση της καταστροφής των ενδοκοιλιακών σπλάγχνων. Ήταν ανέφικτη η όποια προσπάθεια διάσωσης. Ο θάνατος επήλθε στη ΜΕΘ, περίπου μια ώρα από το τέλος αυτής της επέμβασης.
Η ιατροδικαστική διερεύνηση των πραγματικών αιτίων, που οδήγησαν στην πολυ-οργανική ανεπάρκεια και τελικά στο θάνατο, προσέκρουσε στην άρνηση των ιατροδικαστών, οι οποίοι επικαλούμενοι αφενός τη συναισθηματική φόρτιση που είχαν αλλά και ίσως τη διαβεβαίωση για μια επέμβαση lege artis, θεώρησαν πιθανά την αιτία θανάτου ως προφανή. Επιπρόσθετα, φέρεται να υπήρξε και η αρνητική διάθεση εκ μέρους της οικογένειας, η οποία αποδέχτηκε το θάνατο ως οφειλόμενο σε παθολογικά αίτια».
Ένιωθε να σβήνει
Το τραγικότερο όλων είναι ότι στην ΕΔΕ, έτσι όπως ανασυντίθεται το χρονικό που οδήγησε στο θάνατο τον Γιάννη Στειακάκη, προκύπτει ότι ο ίδιος μετεγχειρητικά, βίωσε όλη την πορεία του θανάτου του, με φρικτούς πόνους και αίσθημα κατάρρευσης όλων των ζωτικών του λειτουργιών.
Αυτό άλλωστε είχαν πει από την πρώτη στιγμή πριν 4,5 χρόνια και συγγενικά του πρόσωπα που βρέθηκαν στο πλάι του, αλλά και φίλοι του γιατροί και νοσηλευτές που είχαν βρεθεί τότε στο πλευρό του. Οι καταθέσεις στην ΕΔΕ προσώπων που βρέθηκαν δίπλα στον ιατροδικαστή τις ώρες που άρχισε μετεγχειρητικά η επιδείνωση της υγείας του είναι συγκλονιστικές και σοκάρουν. Οι πόνοι στα σπλάχνα του ήταν αφόρητοι. Ο άνθρωπος ένιωθε να «καίγεται» εσωτερικά. Ούτε στο κρεβάτι του πόνου δεν μπορούσε να μείνει, για αυτό και ζήτησε όσο είχε επαφή με το περιβάλλον να τον βάλουν να καθίσει σε μία καρέκλα, ενώ προσπάθησε ακόμη και με κατάποση υγρών να «σβήσει» αυτό που κατάτρωγε τα σωθικά του, συνεπεία της λάθος χειρουργικής επέμβασης που υπέστη, όπου αντί για αριστερή νεφρο-ουρητηρεκτομή απολινώθηκαν περισσότεροι του ενός αγγειακοί αρτηριακοί κλάδοι.
Έρευνα με αποκαλύψεις-σοκ: Πανίσχυρη νομικά και "δεμένη"
Η έρευνα του πανεπιστημιακού γιατρού, πέρα από την πληθώρα των μαρτυρικών καταθέσεων, περιλαμβάνει σωρεία εγγράφων και στοιχείων που, χωρίς να υπάρξει νεκροτομή, ουσιαστικά ανασυνέθεσαν συνθήκες νεκροτομής σε τέτοιο βαθμό ώστε τα στοιχεία που προέκυψαν να είναι καταλυτικά.
Πάνω από 26 καταθέσεις, μέσα σε 38 σελίδες, περιγράφουν βήμα-βήμα την πορεία δίχως επιστροφή για τον αείμνηστο ιατροδικαστή. Αποδεικνύεται έτσι και η ευφυής κίνηση του διοικητή του ΠΑΓΝΗ Νίκου Κοκκίνη να αναθέσει μία τόσο κρίσιμη ΕΔΕ, όσο και τεχνικά δύσκολη, σε ένα γιατρό με ειδικότητα ορθοπεδικού. Αυτό, γιατί ο εν λόγω γιατρός, θέλοντας το πόρισμά του να είναι ακαταμάχητο, συνέταξε μία ΕΔΕ πραγματικό υπόδειγμα τεχνικής-ιατρικής έκθεσης, κανονική διατριβή δηλαδή, με τέτοια σωρεία εγγράφων, καταθέσεων και στοιχείων, που την καθιστά και νομικά ισχυρότατη, κάνοντας δουλειά μέσα σε ένα μήνα που για τον όποιο εισαγγελέα καθιστά πλέον απλή διαδικασία την όποια δικαστική εξέλιξη του θέματος.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, ο εκτελών την ΕΔΕ κατά την έρευνά του εντόπισε και δύο κρίσιμα έγγραφα που είτε αγνοούνταν από τους εμπλεκόμενους, είτε θεωρούνταν χαμένα, είτε κάποιοι είχαν σπεύσει να... "εξαφανίσουν".
Οι "χαμένες" εξετάσεις που... λένε πολλά
Η ΕΔΕ, συνολικού όγκου 38 σελίδων, αποτελεί ίσως ένα σπάνιο υπόδειγμα έρευνας. Στην κυριολεξία πρόκειται για ένα ιατρικό-τεχνικό ντοκουμέντο, που μέσα σε ένα μήνα κάλυψε όλες τις εκδοχές και σενάρια γύρω από το θάνατο του ιατροδικαστή. Η επιλογή του κ. Κοντάκη, που ήταν απόλυτα προσωπική απόφαση του διοικητή του ΠΑΓΝΗ, τον δικαιώνει, αφού είναι δεδομένο ότι πήρε ρίσκο αναθέτοντάς τη σε γιατρό ειδικότητας, έξω από τα ειωθότα για χειρουργική υπόθεση.
Καταδεικνύει όμως ότι η συγκεκριμένη διοίκηση ενδιαφέρεται για τη διαλεύκανση των υποθέσεων και όχι για τυπικές ΕΔΕ, μη διστάζοντας να συγκρουστεί με "καθεστωτικές λογικές" και κακώς εννοούμενες "συντεχνιακές αντιλήψεις". Με μαρτυρίες, έγγραφα και αποδείξεις, απέκλεισε όσες εκδοχές εμφανίστηκαν, τότε και τώρα, ακόμη και την άποψη ότι όλα οφείλονταν σε ένα σπάνιο σύνδρομο, για να καταλήξει ότι όλα οφείλονταν στη λάθος εξ αρχής χειρουργική επέμβαση, που κόβοντας εκτός από τη νεφρική αρτηρία και άλλες αρτηρίες ζωτικών οργάνων, νέκρωσε ουσιαστικά πολυοργανικά τον ασθενή, οδηγώντας τον σε έναν θάνατο που με τίποτα δεν μπορούσε πλέον να αναστραφεί. Ακόμη χειρότερα, ακόμα κι αν υπήρχε μια αμυδρή ελπίδα την ώρα του χειρουργείου, αντιλαμβανόμενοι οι χειρουργοί το λάθος τους, να επιχειρήσουν να τον σώσουν, αυτή χάθηκε από τη στιγμή που εκείνοι πίστευαν ότι κόβουν απλά την αριστερή νεφρική αρτηρία και πλέον των δύο παραλλαγών της, ενώ έκοβαν ταυτόχρονα αρτηρίες από το στομάχι και το συκώτι.
Οι αντιφάσεις στις καταθέσεις που έδωσαν στην ΕΔΕ, με όσα περιέγραφαν τότε, πριν 4,5 χρόνια, είναι παροιμιώδεις.
Τα σημεία-"κλειδιά"
Τα "κλειδιά" στην ΕΔΕ, που αποκαλύπτει ότι τον Γ. Στειακάκη επί της ουσίας τον "πέθαναν", ανεξάρτητα από το αν αυτό έγινε από αμέλεια ή δόλο, συγκάλυψη ή αφέλεια, που είναι στη δικαιοδοσία του νόμου για να αποδειχτούν ή όχι, είναι κατά βάση τέσσερα και περιγράφονται στο πόρισμα:
- Η περιγραφή της εγχείρησης το 2008, όπως συνηθίζεται μετά από κάθε επέμβαση υποχρεωτικά από το νόμο και τι ανέφεραν σε αυτή οι χειρουργοί. Αυτό σε συνδυασμό με το τι υποστήριξαν στην τωρινή ΕΔΕ, αλλά και εξετάσεις που αποκαλύφθηκαν, όχι απλά ανέτρεψαν το σκηνικό, αλλά τεκμηρίωσαν απόλυτα το τι είχε συμβεί.
-Μία «εξαφανισμένη» εξέταση που ο άτυχος Γ. Στειακάκης είχε κάνει, πριν εισαχθεί στο ΠΑΓΝΗ για επέμβαση, στο Ιατρικό Κρήτης, και που ήταν αξονική τομογραφία του επίμαχου σημείου. Αυτή καταδείκνυε μία αρτηρία στο αριστερό νεφρό χωρίς παραλλαγές άλλων.
- Το γεγονός ότι άλλα λένε σήμερα οι ουρολόγοι που χειρίστηκαν την υπόθεση και άλλα τότε που κατέγραψαν τι έκαναν στο επίσημο πρακτικό αμέσως μετά την επέμβαση.
- Η ανακάλυψη, τέλος, μίας ξεχασμένης εξέτασης, τα αποτελέσματα της οποίας βγήκαν δύο μέρες μετά το θάνατο του ιατροδικαστή, που όμως απέκλειαν την ύπαρξη σπάνιου συνδρόμου που θα μπορούσε να οδηγήσει στην πολυοργανική του κατάρρευση και το θάνατό του. Η εξέταση αυτή είχε ζητηθεί από τη ΜΕΘ, στον πανικό του θανάτου του ξεχάστηκε, όμως η έρευνα 4,5 χρόνια μετά της ΕΔΕ την εντόπισε στα αρχεία του νοσοκομείου. Σε αυτή αποκλείεται η ύπαρξη του σπάνιου συνδρόμου, σε αντίθεση με όσα υποστήριξαν κάποιοι εκ των χειρουργών του.
Η παράδοση της ΕΔΕ στα αρμόδια όργανα από τη διοίκηση του νοσοκομείου είναι προφανές ότι μόλις ανοίγει τον κύκλο των συνεπειών, έστω και μετά από 4,5 χρόνια, για έναν άνθρωπο που έφυγε στην κυριολεξία "σαν το σκυλί στο αμπέλι". Ίσως η απόδοση των ευθυνών στο μέτρο που αναλογούν και όπου αναλογούν, σε συνδυασμό με μία ΕΔΕ που δεν "κουκούλωσε" αλλά κατέδειξε τι πραγματικά συνέβη, να αποτελεί έστω και τον ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη ενός γιατρού που υπηρέτησε εν ζωή και το ίδιο το ΠΑΓΝΗ, μέσα στο οποίο τόσο άδικα χάθηκε...
