Το κακό παράγινε. Μέσα και έξω από τη Βουλή. Στην ολομέλεια και στις Επιτροπές της. Στα γραφεία υπουργών και στους δρόμους. Η βία είναι άφθονη. Σε όλες τις μορφές της. Μπορεί να μας διεγείρει η φυσική βία. Μας προκαλεί συναισθήματα φρίκης και η φραστική βία. Είναι το ίδιο απαράδεκτη και ξένη προς τους θεσμούς μας. Απαράδεκτη, από όποιον και αν χρησιμοποιείται. Απαράδεκτη, σε όποιον και αν στρέφεται.
Στην ολομέλεια της Βουλής κάποιες κυρίες παρεκτράπησαν. Υποθέταμε πως η παρουσία γυναικών στην εθνική αντιπροσωπία θα αναδείκνυε πολλά από τα ταλέντα που διακρίνουν το θηλυκό κόσμο της χώρας. Πως οι γυναίκες μας, οι αδελφές μας, οι φίλες και οι συντρόφισσές μας θα οδηγούσαν σε κάποιες συγκλίσεις. Πως η συνήθης ροπή των αρσενικών για ρήξεις θα μπορούσε να μετριαστεί με την παρουσία των γυναικών. Χθες διαψευστήκαμε. Και τις προηγούμενες μέρες δε βρίσκαμε αφορμή για κάποιες ελπίδες.
Ούτε τα πράγματα στις διάφορες Επιτροπές της Βουλής πάνε καλά. Ειδικά σε εκείνη για τη λίστα Λαγκάρντ. Πολλοί βουλευτές τα έχουν μπερδέψει. Ο βουλευτής είναι κατ' εξοχήν πολιτικό πρόσωπο. Διατυπώνει ή υποστηρίζει δημιουργικές και θετικές προτάσεις. Βεβαίως και ερευνά την αλήθεια. Δεν είναι όμως διωκτικός ή συγκαλυπτικός. Δεν είναι Ροβεσπιέρος. Ούτε φιλάνθρωπος.
Η βία ξεχύνεται στους δρόμους. Κάποιοι την κοστολογούν. Κάποιοι την αναγνωρίζουν ως θεμιτή πολιτική μέθοδο. Κάποιοι τη θεωρούν ως "μαμή" της ιστορίας. Διαπράττουν χοντροειδές λάθος. Όλος ο 20ός αιώνας ήταν γεμάτος βία. Τώρα ξέρουμε. Η βία είναι φασισμός.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
