Έπεσαν στο τραπέζι τέσσερις δημοσκοπήσεις. Με περίπου τα ίδια αποτελέσματα. Προβάδισμα ξανά σε Νέα Δημοκρατία. Πόντοι στο ΠΑΣΟΚ. Κάμψη για το ΣΥΡΙΖΑ. Και σε τροχιά ανόδου η Χρυσή Αυγή. Στα ίδια και σταθερά επίπεδα κινείται η Δημοκρατική Αριστερά και το ΚΚΕ.
Κάποιοι βιάστηκαν να γράψουν. Η εξασφάλιση παραμονής στο ευρώ αλλάζει τις διαθέσεις της κοινής γνώμης. Μεγάλη η στροφή. Πυγμή και σταθερότητα θέλουν οι πολίτες.
Δεν είναι τόσο εύκολο να συμφωνήσει κάποιος. Γιατί τα προβλήματα είναι μπροστά. Οι καινούργιοι μισθοί εμφανίζονται με εξαιρετική ταχύτητα. Καθηγητές Πανεπιστημίου πρώτης βαθμίδας θα εισπράττουν περίπου 1.500 ευρώ από εδώ και στο εξής. Αρχηγοί στρατιωτικών επιτελείων θα πέσουν και πιο κάτω από τα 1.800 ευρώ. Δεν είναι μόνο η καθίζηση των μισθών. Μπορεί η κυβέρνηση και να πέτυχε μια πρώτη νίκη στη σύγκρουσή της με τα συνδικάτα των εργαζομένων στις μεταφορές. Από κοντά όμως έρχονται οι αγρότες. Οι συνδικαλιστές τους ηγεσίες έχουν συγκεκριμένες κομματικές αναφορές. Ίσως αυτό οδηγήσει στο πάτημα του φρένου. Πρέπει όμως να ξέρουμε από την εμπειρία του παρελθόντος. Σαν ξεκινήσει κάτι δύσκολα σταματάει. Αυτό ισχύει στις συλλογικές διαδικασίες. Αυτό ισχύει, κατά κανόνα, και στις κινητοποιήσεις. Τελευταίο παράδειγμα: Η απεργία των δικαστών. Κανένας δεν περίμενε την αντοχή των δικαστών επί πέντε και μήνες σε μια τέτοια κινητοποίηση.
Σίγουρα ο φόβος για το αύριο επιβάλλει τη στροφή που διαπίστωσαν οι δημοσκόποι. Εκείνο όμως που στηρίζει και επιταχύνει οποιαδήποτε στροφή είναι η τεκμηριωμένη ελπίδα των πολιτών για ανάκαμψη.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
