Πρέπει να συνεχίσω. Για το γνωστό θέμα της δίωξης του Προέδρου της ΕΛ.ΣΤΑΤ. και δύο διευθυντικών στελεχών της. Πρέπει να καταστήσω σαφή ορισμένα πράγματα.
Πρώτον. Ο σημερινός Πρόεδρος της ΕΛ.ΣΤΑΤ. τοποθετήθηκε στην ΕΛ.ΣΤΑΤ. τον Αύγουστο του 2010. Μέχρι τότε ασκούσε τα καθήκοντά του ο συμπατριώτης μας, Μανόλης Κοντοπυράκης.
Δεύτερον. Η Χώρα μας εισήλθε στον άγριο μηχανισμό του Μνημονίου με βάση στοιχεία που διέθετε η Τράπεζα της Ελλάδας και επικουρικά με βάση τα στοιχεία της ΕΛ. ΣΤΑΤ.
Τρίτον. Ο τρόπος, τα κριτήρια και οι μέθοδοι εργασίας της ΕΛ.ΣΤΑΤ. καθορίζονται κεντρικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και εφαρμόζονται ενιαία σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέταρτον. Το έργο της ΕΛ.ΣΤΑΤ. όσον αφορά την κρίσιμη ιστορική περίοδο, έχει εγκριθεί πολλές φορές από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και χθες για άλλη μία φορά.
Πέμπτον. Είτε το έλλειμμα του δημόσιου τομέα ανέρχεται στο ποσοστό 12% περίπου είτε στο ποσοστό 15% περίπου, πάλι θα βιώναμε την ίδια εθνική τραγωδία της εθνικής μας παραφροσύνης και της ανικανότητας του πολιτικού προσωπικού της Χώρας.
Έκτον. Διατηρώ εντονότατες αμφιβολίες για τα στοιχεία που θα μάθουμε στο μέλλον, ότι οι Οικονομικοί Εισαγγελείς στήριξαν την άσκηση ποινικής δίωξης. Απ' όσο γνωρίζω με βάση τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, όλη αυτή η κίνηση στηρίζεται στην κατάθεση μίας δημοσιογράφου και στην κατάθεση μίας καθηγήτριας ΑΕΙ που υποστηρίζει ότι βρισκόμαστε υπό γερμανική κατοχή. Έχω, μάλιστα, την επιστημονική πεποίθηση ότι η όλη υπόθεση δεν ανήκει στην αρμοδιότητα των Οικονομικών Εισαγγελέων.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
