«…Ο βασιλιάς καθόταν στο θρόνο του ντυμένος με πορφύρα και ερμίνα, πάνω σ' έναν πολύ απλό κι ωστόσο μεγαλόπρεπο θρόνο.
Ά! Να ένας υπήκοος, φώναξε ο βασιλιάς, μόλις φάνηκε ο μικρός πρίγκιπας.
Κι ο μικρός πρίγκιπας αναρωτήθηκε:
Πως μπόρεσε να μ' αναγνωρίσει, αφού ποτέ του δεν μ' είχε ξαναδεί!
Δεν ήξερε πως για τους βασιλιάδες, ο κόσμος είναι πολύ απλοποιημένος.
Όλοι οι άνθρωποι είναι υπήκοοι…» (Antoine de Saint Exupery, «Ο Μικρός Πρίγκιπας»).
