Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την έρευνα της "Νέας Κρήτης" για τη διαφθορά. Το φαινόμενο πρέπει να κοιταχτεί με μια συνολική ματιά. Δεν είναι μόνο ορισμένοι πολιτικοί που η διαφθορά τους προκαλεί. Υπάρχουν και κάποιοι συμπολίτες μας που την επιδεικνύουν. Οι νταήδες λόγου χάρη. Δεν έχουν πρόβλημα προσωπικότητας. Έχουν δεσμούς και με το πολιτικό σύστημα. Από το οποίο ενδεχόμενα εξαρτώνται. Το οποίο ενδεχόμενα υπηρετούν. Και το οποίον τελικά τους προστατεύει.
Δε μου αρέσουν οι γενικεύσεις. Αλλά πριν ξεκινήσουμε ένα γνήσιο διάλογο για μια νέα πολιτεία και μια νέα κοινωνία, καλό είναι να ψάξουμε τα φαινόμενα στις πραγματικές τους διαστάσεις.
Έχουμε νονούς. Που προτιμούν ορισμένους χώρους. Έχουμε νταήδες στα γήπεδα. Που δεν τους απωθούν ορισμένοι αθλητικοί παράγοντες. Έχουμε νονούς και νταήδες στην οικονομία. Που επιβάλλουν τους όρους τους και ορισμένες "συναλλαγές". Έχουμε νταήδες στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Που δε ζουν μέσα στην ακαδημαϊκή ζωή. Ούτε είναι μέλη της. Έχουν όμως τη δύναμη και την ικανότητα να ξεσκίζουν τη νομιμότητα χωρίς κυρώσεις.
Έχουμε νονούς και νταήδες που καμουφλάρουν το αποκρουστικό τους πρόσωπο με ιδεολογήματα. Κηρύσσουν δήθεν την "επανάσταση". Μιλάνε για ελευθερίες. Αναφέρονται σε δικαιώματα. Από όλο τους το λόγο και από όλη τους τη δράση ένα προκύπτει. Η απόφασή τους να επιβάλουν μονομερώς τη βούλησή τους ενάντια στις πλειοψηφίες. Και στους κανόνες που εξειδικεύουν το μεγάλο κανόνα της δημοκρατίας. Που δεν είναι άλλος από τον κανόνα της πλειοψηφίας.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
